ای بــه صــوفــیــگــری آوازه بـــلــنــدکـرده زیـن شـغـل بــه آوازه پـسـنـددل چــو خــم چــنــد بــر آوازه نــهـینـــایــد آوازه جـــز از خـــم تـــه…
ای بــه صــوفــیــگــری آوازه بـــلــنــد | کـرده زیـن شـغـل بــه آوازه پـسـنـد |
دل چــو خــم چــنــد بــر آوازه نــهـی | نـــایــد آوازه جـــز از خـــم تـــهـــی |
چون دهد کوس بـرون بـانگ ز پوست | بـانگ او شـاهد بـی مغـزی اوسـت |
نیسـتـی صـوفی ازین نام چـه سـود | دعـوی پـخـتـگـی از خـام چـه سـود |
کـی ســیـاهـی شــود از زنـگـی دور | گـر چـه خـوانـنـد بـه نـامـش کـافـور |
جـامه فوطـه چـه پـوشـی چـو مگس | پر به هر خوان چه گشایی ز هوس |
طـوطـی قـدسـی و از هـیـچ کـسـی | مـی زنـی پـر بــه هـوای مـگـسـی |
دین که صد پـاره ز بـی بـاکی توست | نـکـنـدش خـرقـه صـد پــاره درسـت |
چــاک در تــارکــت از تــیــغ حــســود | بـخـیـه بـر پـاشـنـه مـوزه چـه سـود |
گـردی انـداخـتــه سـجـاده بــه دوش | گــرد بـــازار چــو ســجــاده فــروش |
لـــیـــک بـــازاریـــگـــان دیـــده ورنـــد | صـد ازین جـنس بـه یک جـو نـخـرند |
در ره اهــل دل از هــمــت پـــســـت | جز عصا نیست تو را هیچ بـه دست |
آن کــه در چــه فــتــد از لــغــزش پــا | دســتــگــیـریـش نــیــایــد ز عــصــا |
هسـت مـسـواک بـه کـف سـوهانت | کــز طــمــع تـــیــز کــنــد دنــدانــت |
تــرسـم از بــیـخ بــرد چــون شـجــره | تـــیــز دنـــدانـــیـــت آخـــر چـــو اره |
رشـتـه سـبـحـه بـرانـگـشـت مـپـیـچ | کـه ازان حــلـقـه بــرون نـایـد هـیـچ |
مـهـره ای چـنـد بـود بـی سـر و بــن | کــف ازان طــاســچــه نــرد مــکــن |
تـات ازان چـشم بـود بـسـت و گشاد | هـرگــزت رو نــدهــد نــقــش مــراد |
گر حـسـاب حـسـناتـت هوس اسـت | عقد انگشت تو تسبـیح بـس است |
چــون زنـان مـوی بــه صــد رعـنـایـی | ریـــشـــت از شـــانـــه زدن آرایـــی |
شــانـه بــفــکــن چــو نـیـی مـردانـه | کـه بــه ایـن دسـت جــدا از شـانـه |
جـمعـی از نان لـبـی آورده بـه چـنگ | همچـو دندان پـی آن صف زده تـنگ |
بـهـر کـم بـهـره ای آن هم نـه حـلـال | در زنی سر بـه میانشان چـو خـلال |
دسـتـت از حـرص و شـره کـوتـه کـن | در صـــف اهــل قــنــاعـــت ره کــن |
نـیـســت زیـبــنـده دریـن دیـر مـجــاز | آســتــیـن کـوتــهـی از دســت دراز |
ذوق صــوفــیـگـری ار هـســت تــو را | بــایـد از خـویـش نـظـر بـسـت تـو را |
صوفی آنست که از خود رسته ست | ز نکو جـسـتـه و از بـد رسـتـه ست |
بــنـد هـسـتـی و ز هـسـتـی سـاده | زاده کــــــــــون و ز کــــــــــون آزاده |
بـــا اضـــافـــت ز اضـــافــت بـــیــرون | در مـســافــت ز مـســافـت بــیـرون |
در مــکــان نــی و مــکــان از وی پـــر | در زمـــان نـــی و زمـــان از وی پـــر |
ابـــدش را بـــه ازل جـــنـــگـــی نـــه | ازلـــش را ز ابــــد نـــنـــگــــی نـــه |
نــــــــه ز ادوار در او تأثــــــــیــــــــری | نـــه در اطــــوار ازو تــــغــــیـــیـــری |
گـر حــضــیـض ســمـک و اوج ســمـا | وانـچــه مـحــصــور بــود بــیـنـهـمــا |
گـــیــرد انـــدر دل پـــاکـــش خـــانــه | نکند احـسـاس که هسـت آن یا نه |
دل او مـــوج زنـــان دریـــایــیـــســـت | کش فـزون از دو جـهان پـهناییسـت |
هفـت دریا چـو یکی شـبـنم ازوسـت | بــلـکـه یـک در کـره عـالـم ازوســت |
گـنج عـرفـان بـودش حـاصـل کـسـب | قبـله اش نیست بـجـز ذات فحسب |
جـلـوه گـر گـشـتـه بـر او وحـدت ذات | نـکــشــد رنـج تــقــابــل ز صــفــات |
پـیـش او لـطـف هـمـان قـهـر هـمـان | نـوشــداروش هـمــان زهـر هـمــان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج