فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 28 اردیبهشت 1403

صد ره گذری هر دم بر جان خراب من

صــد ره گــذری هــر دم بــر جــان خــراب مــنرحـمـت نکـنی هرگـز بـر چـشـم پـر آب مـنبــر زد ز دمـاغـم دود از شـربــت عـشـق، آریبـی درد سـری نـبــود مـ…

صــد ره گــذری هــر دم بــر جــان خــراب مــنرحـمـت نکـنی هرگـز بـر چـشـم پـر آب مـن
بــر زد ز دمـاغـم دود از شـربــت عـشـق، آریبـی درد سـری نـبــود مـسـتـی شـراب مـن
هر چند دلم خون شد، سوزاک من افزون شدکـشـتـه نـشـد ایـن آتـش از آب کـبــاب مـن
جـانم بـه گـداز آمـد، کـو آن همـه عـیش مـن؟شـبـهای دراز آمـد، کـو آن همه خـواب مـن؟
چـون گـریه کـند چـشـمم، مـاتـمکـده ای بـایدتــا بــر ســر هـمــدردان ریـزنـد گــلــاب مـن
می سـوزد دل تـنگم، ای هجـر، مگر زین سـوبــر بــوی کـبــاب آیـد آن مـسـت خـراب مـن
در دوزخ اگـر سـوزم، زیـن نـیـســت مـرا دردیهستی تو بهشتی رو، این است عذاب من
یـک تــار قـبــایـم ده خــلـعـت ز پــی خــســرودران نــبــود بـــاری تــشــریــف جــواب مــن

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج