صـبــح کـه بــر حـاشـیـه ایـن چـمـنزد عــلــم نــور فــشــان نــســتـــرنریـخــت ازیـن گـلـشــن فـیـروزه فـامشــاخ شــکـوفــه ورق ســیـم خــامبـاد سـح…
صـبــح کـه بــر حـاشـیـه ایـن چـمـن | زد عــلــم نــور فــشــان نــســتـــرن |
ریـخــت ازیـن گـلـشــن فـیـروزه فـام | شــاخ شــکـوفــه ورق ســیـم خــام |
بـاد سـحـر خـیز گـل افـشـان رسـید | رخـت سـلوکم بـه گلسـتـان کـشـید |
جــلــوه گــهــی یــافــتــم آراســتــه | سـوی بـه سـو جـلوه گران خـاسـتـه |
بـلکـه یکی صـومعـه و بـسـتـه صـف | اهــل صــفــا گــرد وی از هــر طــرف |
ســبــزه مـصــلــا ز گــیـا ســاخــتــه | گــرد بـــه گــرد چــمــن انــداخــتـــه |
سـبــز لـبــاسـان بـه خـشـوع تـمـام | کــرده بــه بـــالــای مــصــلــا قــیــام |
مــرغ چــمــن زمــزمــه ســاز هـمـه | کـــــرده ادا ورد نــــمـــــاز هــــمـــــه |
جــســتــه چــنــار اشــرف اوقــات را | دســــت بــــرآورده مــــنـــاجــــات را |
او بــه مـنـاجـات چـو تــلـقـیـن شـده | بــیـشــتــر یـاســمـیـن آمـیـن شـده |
گـل کـه بــه تـجـریـد بــود رهـنـمـون | نــقــد خـــود آورده ز خـــرقــه بـــرون |
غــنـچــه بــه تــعــلـیـم طــریـق ادب | از سـخـن و خـنـده فـرو بـسـتـه لـب |
کرده بـنفـشـه چـو مراقب نشـسـت | بـا قـد خـم داده سـرافـکـنده پـسـت |
نـرگـس اکـمـه کـه هـمـه دیـده بــود | گـفـت چـو دیدش نه پـسـنـدیده بـود |
دیده جهان بین نشود جز به دوست | کـور بـود هر کـه نـه بـینـا بـه اوسـت |
مـکـحـلـه لـالـه شـده سـرمه سـای | مــیــل زمـــرد بـــه درون داده جـــای |
یـا بــه مــیـانــش الــفــی کــرده راه | گـشــتــه پــی نـفــی ســوی لـاالـه |
قــمـری و بــلــبــل زده راه ســمــاع | مسـتـمعـان کـرده بـه وجـد اجـتـماع |
بــر دف گـل بــرگ جــلـاجــل شــده | شـــاخ ز رقــت مــتـــمــایــل شـــده |
مـن بــه چـنـیـن وقـت پـر از یـاد پـیـر | جــان و دلـی شــاد بــه ارشـاد پــیـر |
آتـش شـوقـش ز درون شـعـله کش | بـرده ز من صبـر و سکون شعله وش |
گـرد چـمـن طـوف کـنـان مـی شـدم | جــامـه دران نـعـره زنـان مـی شــدم |
روی نــمــود آدمــیــی بـــا جـــمـــال | هست نه و نیست نه همچون خیال |
چـشم گشادم بـه تأمل که کیسـت | وآمـدنش سـوی چـمـن بـهر چـسـت |
در دلـم افـتــاد کـه پــیـر مـن اســت | صــیـقــل مـرآت ضــمـیـر مـن اســت |
پــرده دوری چــو شــد از پــیـش دور | دیـدمـش آن مـوج فـشـان بــحـر نـور |
پــیـش دویـدم کــه ســلـام عــلـیـک | روحــی و نـفــســی و فؤادی لـدیـک |
گـفـت جــوابــی کـه چــو آب حـیـات | داد ز انــدیــشـــه مـــرگـــم نــجـــات |
از لـــمـــعـــات رخ و نـــور جـــبـــیــن | چـشـم مرا سـاخـت چـو دل تـیزبـین |
شــــد مـــدد نـــور نـــظــــر نـــور دل | گـشـت بــصـیـرت بـه بــصـر مـتـصـل |
آنـچـه دل از پـیـش بــدانـسـتـه بــود | پــیـش بــصـر جــمـلـه هـویـدا نـمـود |
دیـد کـه عـالـم ز ســمـک تــا سـمـا | نـیـسـت بــجـز واجــب مـمـکـن نـمـا |
هـسـتـی واجـب یـکـی آمـد بـه ذات | هـســت تــعــدد ز شئون و صــفــات |
کثـرت صورت ز صـفات اسـت و بـس | اصـل همه وحـدت ذات اسـت و بـس |
بـــحـــر یــکــی مــوج هــزاران هــزار | روی یـکــی آیـنــه هــا بــی شــمــار |
دیده چـو شد بـهره ور اینسـان ز پـیر | گفـتـمش ای خـواجـه روشـن ضـمیر |
دیــده ز یــمـــن نــظـــرت یــافـــتـــم | وز هــمــه بــا یــمــن تــرت یــافــتــم |
آنــچــه مــرا زابـــر نــوالــت رســیــد | ســـبـــزه ز بـــاران بـــهــاری نـــدیــد |
وانچـه ز مـهرت بـه دل و دیده تـافـت | ذره ز خـورشـیـد درخــشـان نـیـافـت |
مدح تـو نی حـوصـله چـون منیسـت | مـنـقـبـت جـان نـه حـد هر تـنـیسـت |
گـفـت کـه جـامـی تـو کـجـایی هنوز | بــاش کـه تــا صـبــح تــو آیـد بــه روز |
راه ســلــوک تــو بــه پــایــان رســد | دانـش و دیـد تــو بــه وجــدان رســد |
فارغ ازین چـشم و دل و جـان شوی | هـر چـه بـدیـدی بـه یقـین آن شـوی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج