فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

صحبت دوم با پیر صاحب تمکین و روشن شدن چشم مرید به نور عین الیقین

صـبــح کـه بــر حـاشـیـه ایـن چـمـنزد عــلــم نــور فــشــان نــســتـــرنریـخــت ازیـن گـلـشــن فـیـروزه فـامشــاخ شــکـوفــه ورق ســیـم خــامبـاد سـح…

صـبــح کـه بــر حـاشـیـه ایـن چـمـنزد عــلــم نــور فــشــان نــســتـــرن
ریـخــت ازیـن گـلـشــن فـیـروزه فـامشــاخ شــکـوفــه ورق ســیـم خــام
بـاد سـحـر خـیز گـل افـشـان رسـیدرخـت سـلوکم بـه گلسـتـان کـشـید
جــلــوه گــهــی یــافــتــم آراســتــهسـوی بـه سـو جـلوه گران خـاسـتـه
بـلکـه یکی صـومعـه و بـسـتـه صـفاهــل صــفــا گــرد وی از هــر طــرف
ســبــزه مـصــلــا ز گــیـا ســاخــتــهگــرد بـــه گــرد چــمــن انــداخــتـــه
سـبــز لـبــاسـان بـه خـشـوع تـمـامکــرده بــه بـــالــای مــصــلــا قــیــام
مــرغ چــمــن زمــزمــه ســاز هـمـهکـــــرده ادا ورد نــــمـــــاز هــــمـــــه
جــســتــه چــنــار اشــرف اوقــات رادســــت بــــرآورده مــــنـــاجــــات را
او بــه مـنـاجـات چـو تــلـقـیـن شـدهبــیـشــتــر یـاســمـیـن آمـیـن شـده
گـل کـه بــه تـجـریـد بــود رهـنـمـوننــقــد خـــود آورده ز خـــرقــه بـــرون
غــنـچــه بــه تــعــلـیـم طــریـق ادباز سـخـن و خـنـده فـرو بـسـتـه لـب
کرده بـنفـشـه چـو مراقب نشـسـتبـا قـد خـم داده سـرافـکـنده پـسـت
نـرگـس اکـمـه کـه هـمـه دیـده بــودگـفـت چـو دیدش نه پـسـنـدیده بـود
دیده جهان بین نشود جز به دوستکـور بـود هر کـه نـه بـینـا بـه اوسـت
مـکـحـلـه لـالـه شـده سـرمه سـایمــیــل زمـــرد بـــه درون داده جـــای
یـا بــه مــیـانــش الــفــی کــرده راهگـشــتــه پــی نـفــی ســوی لـاالـه
قــمـری و بــلــبــل زده راه ســمــاعمسـتـمعـان کـرده بـه وجـد اجـتـماع
بــر دف گـل بــرگ جــلـاجــل شــدهشـــاخ ز رقــت مــتـــمــایــل شـــده
مـن بــه چـنـیـن وقـت پـر از یـاد پـیـرجــان و دلـی شــاد بــه ارشـاد پــیـر
آتـش شـوقـش ز درون شـعـله کشبـرده ز من صبـر و سکون شعله وش
گـرد چـمـن طـوف کـنـان مـی شـدمجــامـه دران نـعـره زنـان مـی شــدم
روی نــمــود آدمــیــی بـــا جـــمـــالهست نه و نیست نه همچون خیال
چـشم گشادم بـه تأمل که کیسـتوآمـدنش سـوی چـمـن بـهر چـسـت
در دلـم افـتــاد کـه پــیـر مـن اســتصــیـقــل مـرآت ضــمـیـر مـن اســت
پــرده دوری چــو شــد از پــیـش دوردیـدمـش آن مـوج فـشـان بــحـر نـور
پــیـش دویـدم کــه ســلـام عــلـیـکروحــی و نـفــســی و فؤادی لـدیـک
گـفـت جــوابــی کـه چــو آب حـیـاتداد ز انــدیــشـــه مـــرگـــم نــجـــات
از لـــمـــعـــات رخ و نـــور جـــبـــیــنچـشـم مرا سـاخـت چـو دل تـیزبـین
شــــد مـــدد نـــور نـــظــــر نـــور دلگـشـت بــصـیـرت بـه بــصـر مـتـصـل
آنـچـه دل از پـیـش بــدانـسـتـه بــودپــیـش بــصـر جــمـلـه هـویـدا نـمـود
دیـد کـه عـالـم ز ســمـک تــا سـمـانـیـسـت بــجـز واجــب مـمـکـن نـمـا
هـسـتـی واجـب یـکـی آمـد بـه ذاتهـســت تــعــدد ز شئون و صــفــات
کثـرت صورت ز صـفات اسـت و بـساصـل همه وحـدت ذات اسـت و بـس
بـــحـــر یــکــی مــوج هــزاران هــزارروی یـکــی آیـنــه هــا بــی شــمــار
دیده چـو شد بـهره ور اینسـان ز پـیرگفـتـمش ای خـواجـه روشـن ضـمیر
دیــده ز یــمـــن نــظـــرت یــافـــتـــموز هــمــه بــا یــمــن تــرت یــافــتــم
آنــچــه مــرا زابـــر نــوالــت رســیــدســـبـــزه ز بـــاران بـــهــاری نـــدیــد
وانچـه ز مـهرت بـه دل و دیده تـافـتذره ز خـورشـیـد درخــشـان نـیـافـت
مدح تـو نی حـوصـله چـون منیسـتمـنـقـبـت جـان نـه حـد هر تـنـیسـت
گـفـت کـه جـامـی تـو کـجـایی هنوزبــاش کـه تــا صـبــح تــو آیـد بــه روز
راه ســلــوک تــو بــه پــایــان رســددانـش و دیـد تــو بــه وجــدان رســد
فارغ ازین چـشم و دل و جـان شویهـر چـه بـدیـدی بـه یقـین آن شـوی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج