فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

شماره ٧: گریان ز کوی او دل ما می رود برون

گـــریــان ز کـــوی او دل مـــا مــی رود بـــرونزیـن بــاغ، آب رو بـه قـفـا مـی رود بــرونرفـتــی و رفـت روشـنـی از چـشـم و دل مـرابـا مـیهمـان ز خـان…

گـــریــان ز کـــوی او دل مـــا مــی رود بـــرونزیـن بــاغ، آب رو بـه قـفـا مـی رود بــرون
رفـتــی و رفـت روشـنـی از چـشـم و دل مـرابـا مـیهمـان ز خـانه صـفـا مـی رود بـرون
گــر درد اســـتـــخـــوان رود از مــغـــز بـــوریــادرد از دل شـکـسـتـه مـا مـی رود بــرون
بــر رنـگ و بــوی عــالــم امـکــان مــبــنـد دلکز دست همچـو رنگ حـنا می رود بـرون
بــلـبــل چــگـونـه بــال گـشـایـد دریـن چـمـنکز جـوش گل نسـیم صـبـا می رود بـرون
دل را نـجــات داد ز زنـدان جــســم، عــشــقخون مشک چو شود ز ختا می رود برون
یک سـاعـت اسـت گـرمـی هـنـگـامـه هـوسزود از ســر حــبــاب هـوا مــی رود بــرون
از ســخــتــی زمــانــه شــود چــرب نــرم دلنخوت بـه استـخوان ز هما می رود بـرون
این رعشه ای که در تن ما پی فشرده استزود این کـمان ز قـبـضـه ما می رود بـرون
آرام نــیــســت مــوی بــر آتــش فــکــنــده رااز زلـف پـیـچ و تـاب کـجـا مـی رود بــرون
از رهــروان عــشــق مــجـــویــیــد کــجـــرویکـی راسـت ز تـیـر قـضـا مـی رود بـرون؟
سـهـل اسـت اگـر بــه بــاد رود نـقـد جـان مـاقـارون ز کـوی عـشـق گدا می رود بـرون
صـائب ز هـر طـرف کـه صـدایـی شـود بــلـنـداز خــود دل رمــیــده دل مــی رود بـــرون

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج