فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

شماره ٧: بنشسته ام من بر درت تا بوک برجوشد وفا

بــنـشـســتــه ام مـن بــر درت تــا بــوک بــرجــوشـد وفـابـاشـد کـه بـگـشـایی دری گـویی کـه بـرخـیز اندرآغـرقـســت جــانـم بــر درت در بــوی مـشــک و…

بــنـشـســتــه ام مـن بــر درت تــا بــوک بــرجــوشـد وفـابـاشـد کـه بـگـشـایی دری گـویی کـه بـرخـیز اندرآ
غـرقـســت جــانـم بــر درت در بــوی مـشــک و عـنـبــرتای صـد هـزاران مـرحـمـت بــر روی خـوبــت دایـمـا
مــایــیــم مــســـت و ســـرگــران فـــارغ ز کـــار دیــگــرانعــالـم اگـر بــرهـم رود عــشــق تــو را بــادا بــقــا
عــشــق تــو کــف بــرهـم زنـد صــد عــالــم دیـگــر کــنـدصـد قـرن نـو پــیـدا شــود بــیـرون ز افـلـاک و خــل
ای عشق خندان همچو گل وی خوش نظر چون عقل کلخـورشید را درکش بـه جـل ای شهسوار هل اتـی
امـــروز مـــا مـــهــمـــان تـــو مـــســـت رخ خـــنــدان تـــوچـون نـام رویت مـی بـرم دل مـی رود والـلـه ز جـا
کـــو بـــام غـــیـــر بـــام تـــو کـــو نـــام غـــیـــر نـــام تـــوکـو جــام غـیـر جــام تــو ای ســاقـی شـیـریـن ادا
گــر زنــده جــانـی یـابــمــی مــن دامــنـش بــرتــابــمــیای کـاشـکـی درخـوابـمی در خـواب بـنمـودی لـقـا
ای بــر درت خـیـل و حـشـم بــیـرون خـرام ای مـحـتـشـمزیرا که سرمست و خوشم زان چشم مست دلربا
افـغـان و خــون دیـده بــیـن صــد پــیـرهـن بــدریـده بــیـنخـون جـگـر پـیـچـیـده بـیـن بـر گـردن و روی و قـفـا
آن کــس کــه بــیـنـد روی تــو مـجــنـون نـگـردد کــو بــگـوسـنگ و کـلـوخـی بـاشـد او او را چـرا خـواهم بـلـا
رنـج و بــلـایـی زیـن بــتــر کــز تــو بــود جــان بــی خــبــرای شـاه و سـلطـان بـشـر لا تـبـل نفسـا بـالعمی
جــان هـا چــو سـیـلـابــی روان تــا سـاحــل دریـای جــاناز آشــنـایـان مـنـقـطـع بــا بــحــر گـشــتــه آشـنـا
ســیــلــی روان انــدر ولــه ســیـلــی دگــر گــم کــرده رهالــحــمــدلــلــه گــویـد آن ویـن آه و لــا حــول و لــا
ای آفــتــابـــی آمــده بـــر مــفــلــســان ســاقــی شــدهبــر بــنـدگـان خــود را زده بــاری کـرم بــاری عـطــا
گــل دیــده نــاگــه مــر تــو را بــدریــده جــان و جــامــه راوان چـنگ زار از چـنگ تـو افکنده سـر پـیش از حـیا
مـقــبــلـتــریـن و نـیـک پــی در بــرج زهـره کـیـســت نـیزیــرا نــهــد لــب بـــر لــبـــت تــا از تــو آمــوزد نــوا
نـی هـا و خـاصـه نـیـشـکـر بــر طـمـع ایـن بــسـتـه کـمـررقـصـان شـده در نـیسـتـان یعـنـی تـعـز مـن تـشـا
بـد بـی تـو چـنـگ و نی حـزین بـرد آن کـنـار و بـوسـه ایندف گـفـت مـی زن بـر رخـم تـا روی مـن یابـد بـهـا
ایـن جــان پــاره پــاره را خــوش پــاره پــاره مــســت کــنتـا آن چـه دوشش فوت شـد آن را کند این دم قضا
حـیـفـسـت ای شـاه مـهـیـن هـشـیـار کـردن ایـن چـنـینوالـله نگـویم بـعـد از این هشـیار شـرحـت ای خـدا
یــا بــاده ده حــجــت مــجــو یـا خــود تــو بــرخــیـز و بــرویـا بــنـده را بــا لـطـف تــو شـد صـوفـیـانـه مـاجــرا

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج