فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 20 اردیبهشت 1403

شماره ٥

نــیــز نــگــیــرد جـــهــان شـــکـــار مــرانیسـت دگـر بـا غـمـانش کـار مرادیــدمــش و دیــد مـــر مــرا و بـــســـیخوردم خرماش و خست خـار مراچــون …

نــیــز نــگــیــرد جـــهــان شـــکـــار مــرانیسـت دگـر بـا غـمـانش کـار مرا
دیــدمــش و دیــد مـــر مــرا و بـــســـیخوردم خرماش و خست خـار مرا
چــون خـورم انـدوه او چــو مـی بــخـوردگـردش ایـن چـرخ مـردخـوار مـرا؟
چـون نـکـنـم بـیـش ازینـش خـوار کـه اوبـر کند از پـیش خویش خوار مرا؟
هـر کـه زمـن دردســر نـخــواهـد و غــمگـو بــه غــم و دردســر مـدار مـرا
هـر کــه پــیـاده بــه کــار نـیـســتــمـشنیسـت بـه کار او همان سوار مرا
چـنـد بـگـشـت ایـن زمـانـه بـر سـر مـنگـرد جـهان کـرد خـنـگ سـار مـرا
یـار مـن و غــمــگــســار بــود و، کــنـونغـم بـفزوده اسـت غـمگسـار مرا
مـــکـــر تـــو ای روزگـــار پــــیـــدا شـــدنـیـز دگــر مـکــر پــیـش مــار مـرا
نــیـز نــخــواهــد گــزیـد اگــر بــهــشــمزین سـپـس از آسـتـینت مـار مرا
مـن نـپــســنـدم تــو را بــه پــود کــنـونچـون نپـسـندی همی تـو تـار مرا
ســـر تـــو دیــگــر بـــد، آشـــکـــار دگــرســر یـکــی بــود و آشــکــار مـرا
یـار مـن امــروز عــلــم و طــاعــت بــسشـایـد اگـر نـیسـتـی تـو یـار مـرا
بــار نـخــواهـم سـوی کـسـی کـه کـنـدمــنــت او پــســت زیــربـــار مــرا
شــایـد اگــر نـیـســت بــر در مــلــکــیجـــز بـــه در کـــردگــار بـــار مــرا
چــون نـکـنـم بــر کـسـی سـتــم نـبــودحـشمت آن محـتـشم بـه کار مرا
چـون نـپــسـنـدم سـتــم سـتـم نـکـنـمپــنـد چــنـیـن داد هـوشــیـار مـرا
نـنـگـرم از بــن بـه سـوی حـرمـت کـسکـایـد از ایـن زشـت کـار عـار مـرا
زمــزم اگــر زابــهـا چــه پــاکــتــر اســتپــاکــتــر از زمـزم اســت ازار مــرا
خـوانـدن فـرقـان و زهـد و عـلـم و عـمـلمـونـس جــانـنـد هـر چــهـار مــرا
چشم و دل و گوش هر یکی همه شبپـــنــد دهــد بـــا تـــن نــزار مـــرا
گــوش هـمـی گــویـد از مــحــال و دروغراه بــکـن سـخـت و اسـتـوار مـرا
چــشـم هـمـی گـویـد از حــرام و حــرمبــسـتــه هـمـی دار زیـنـهـار مـرا
دل چــه کــنــد؟ گــویـدم هـمــی ز هـواســخـــت نــگــه دار مــردوار مــرا
عــقــل هـمــی گــویـدم «مــوکــل کــردبــر تـن و بــر جـانـت کـردگـار مـرا
نــیـســت ز بــهــر تــو بــا ســپــاه هــواکــار مـگــر حــرب و کــارزار مــرا»
ســر ز کـمـنـد خــرد چــگـونـه کــشــم؟فــضــل خــرد داد بــر حــمـار مـرا
دیـو هـمــی بــســت بــر قــطــار ســرمعـقـل بـرون کـرد از آن قـطـار مـرا
گــرنــه خـــرد بـــســـنــدی مــهــارم ازودیـو کـشـان کـرده بــد مـهـار مـرا
غار جـهان گرچـه تـنگ و تـار شده استعـقـل بـسـنده اسـت یار غـار مرا
هـیـچ مــکــن ای پــســر ز دهــر گــلــهزانکه ز وی شکر هست هزار مرا
هـسـت بـدو گـشـتـم و، زبـان و سـخـنهر دو بـدو گـشـت پـیشـکـار مـرا
دهـر هـمـی گـویـدت کـه «بــر ســفــرمتـنگ مکـش سـخـت در کنار مرا»
دهر چـه چـیز اسـت؟ عـمر سـوی خـردکــرد بــجــز عــمــر نـامــدار مـرا؟
عـمـر شـد، آن مـایه بـود و، دانـش دیـنمـــانــد ازو ســـود یــادگـــار مــرا
راهـــبـــری بـــود ســـوی عـــمـــر ابـــدایـن عـدوی عـمـر مـسـتـعـار مـرا
ایــن عـــدوی عـــمــر بـــود رهــبـــر تـــاســـوی خـــرد داد ره گـــذار مــرا
ســنـگ ســیـه بــودم از قـیـاس و خــردکــرد چــنــیـن در شــاهــوار مــرا
خــار خــلــان بـــودم از مــثـــال و، خــردسـرو سـهـی کـرد و بـخـتـیار مـرا
دل ز خـــرد گـــشـــت پــــر ز نـــور مـــراسـر ز خـرد گشت بـی خـمار مرا
پــیـش روم عــقــل بــود تــا بــه جــهـانکرد بـه حـکمت چـنین مشـار مرا
بـــر ســر مــن تـــاج دیــن نــهــاد خــرددیـن هـنـری کــرد و بــردبــار مـرا
از خـــــطـــــر آتـــــش و عـــــذاب ابـــــددیـن و خــرد کـرد در حــصــار مـرا
دیـن چــو دلـم پــاک دیـد گــفــت «هـلـاهـیـن بــه دل پـاک بــر نـگـار مـرا
پــیـش دل انـدر بــکـن نـشـسـت گـهـموز عـمـل و عـلـم کـن نـثــار مـرا»
کـردم در جـانـش جـای و نـیـسـت دریـغایـن دل و جـان زیـن بـزرگـوار مـرا
چـون نکـنم جـان فـدای آنکـه بـه حـشـرآســان گــردد بــدو شــمــار مـرا؟
لـاجـرم اکـنون جـهان شـکـار مـن اسـتگـرچـه همـی دارد او شـکـار مـرا
گــرچــه هـمـی خــلــق را فــگــار کــنـدکــرد نــیـارد جــهــان فــگــار مــرا
جــــان مـــن از روزگـــار بــــرتــــر شــــدبـــیــم نـــیـــایــد ز روزگـــار مـــرا

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج