ای در طـواف مـاه تــو مـاه و ســپــهـر مـشـتــریای آمـده در چـرخ تــو خـورشـیـد و چـرخ چـنـبــرییـا رب مـنـم جـویـان تـو یا خـود تـویی جـویان مـنای نـ…
| ای در طـواف مـاه تــو مـاه و ســپــهـر مـشـتــری | ای آمـده در چـرخ تــو خـورشـیـد و چـرخ چـنـبــری |
| یـا رب مـنـم جـویـان تـو یا خـود تـویی جـویان مـن | ای نـنـگ مـن تـا مـن مـنـم مـن دیگـرم تـو دیگـری |
| ای مـا و مـن آویـخـتــه وی خـون هـر دو ریـخـتــه | چــیـزی دگـر انـگـیـخــتــه نـی آدمـی و نـی پــری |
| تـا پـا نـبـاشـد ز آنـک پـا مـا را بـه خـارسـتـان بـرد | تـا سـر نبـاشـد ز آنک سـر کافـر شـود از دوسـری |
| آبــی مـیـان جـو روان آبــی لـب جـو بــسـتـه یـخ | آن تـیزرو این سـسـت رو هین تـیز رو تـا نفـسـری |
| خـورشید گوید سـنگ را زان تـافتـم بـر سـنگ تـو | تـا تـو ز سـنـگـی وارهـی پــا درنـهـی در گـوهـری |
| خورشید عشق لم یزل زان تـافتـه ست اندر دلت | کـاول فـزایـی بــنـدگـی و آخــر نـمـایـی مـهـتــری |
| خـورشـیـد گـوید غـوره را زان آمـدم در مـطـبـخـت | تـا سـرکـه نفـروشـی دگر پـیشـه کـنی حـلواگری |
| شه بـاز را گوید که من زان بـسته ام دو چشم تو | تـا بـگـسـلی از جـنس خـود جـز روی ما را ننگـری |
| گـوید بـلـی فـرمـان بـرم جـز در جـمـالـت نـنـگـرم | جـز بــر خـیـالـت نـگـذرم وز جـان نـمـایـم چـاکـری |
| گل بـاغ را گوید که من زان عرضه کردم رخت خود | تـا جـمله رخـت خویش را بـفروشی و بـا ما خوری |
| آن کـس کـز این جـا زر بـرد بـا دلبـری دیگـر خـورد | تـو کژ نشین و راست گو آن از چـه بـاشد از خـری |
| آن آدمی بـاشـد که او خـر بـدهد و عیسـی خـرد | وین از خری باشد که تو عیسی دهی و خر خری |
| عـیسـی مـسـت را زر کـنـد ور زر بـود گـوهر کـند | گـوهـر بــود بـهـتـر کـنـد بـهـتـر ز مـاه و مـشـتـری |
| نـی مـشـتــری بــی نـوا بــل نـور الـلـه اشـتــری | گـر یوسـفـی بـاشـد تـو را زین پـیرهن بـویی بـری |
| ما را چو مریم بی سبب از شاخ خشک آید رطب | ما را چـو عـیسـی بـی طـلب در مهد آید سـروری |
| بی بـاغ و رز انگور بین بی روز و بی شب نور بین | ویـن دولـت مـنـصـور بــیـن از داد حـق بــی داوری |
| از روی همـچـون آتـشـم حـمـام عـالـم گـرم شـد | بـر صـورت گـرمابـه ای چـون کـودکـان کـمتـر گـری |
| فـردا بـبـینی روش را شـد طـعـمه مـار و مـوش را | دروازه مـوران شــده آن چــشــم هـای عــبــهـری |
| مــهــتـــاب تـــا مــه رانــده دیــوار تــیــره مــانــده | انــاالــیـه آمــده کــان ســو نــگــر گــر مــبــصــری |
| یا جـانب تـبـریز رو از شـمـس دین مـحـفـوظ شـو | یــا از زبـــان واصــفــان از صــدق بـــنــمــا بـــاوری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
