تــو گـواه بــاش خــواجــه کـه ز تــوبــه تــوبــه کـردمبـشکست جام توبه چو شراب عشق خوردمبــه جــمـال بــی نـظـیـرت بــه شــراب شـیـرگـیـرتکـه بــه گـ…
| تــو گـواه بــاش خــواجــه کـه ز تــوبــه تــوبــه کـردم | بـشکست جام توبه چو شراب عشق خوردم |
| بــه جــمـال بــی نـظـیـرت بــه شــراب شـیـرگـیـرت | کـه بــه گـرد عـهـد و تـوبـه نـروم دگـر نـگـردم |
| بــه لـب شــکـرفـشــانـت بــه ضــمـیـر غـیـب دانـت | کـه نه سـخـره جـهانم نه زبـون سـرخ و زردم |
| بـــه رخ چــو آفــتـــابـــت بـــه حــلــاوت خــطــابـــت | کـه هـزارسـالـه ره مـن ز ورای گـرم و سـردم |
| بـه هوای هـمـچـو رخـشـت بـه لـوای روح بـخـشـت | کـه بـجـز تـو کـس نداند که کیم چـگونه مردم |
| بــه ســعـادت صــبــاحــت بــه قـیـامـت صــبــوحــت | کـه ســجــل آسـمـان را بــه فـر تــو درنـوردم |
| هـلـه ای شـه مـخــلـد تــو بــگـو بــه سـاقـی خــود | چـو کـسـی تـرش درآیـد دهـدش ز درد در دم |
| هـلــه تــا دوی نــبــاشــد کــهـن و نــوی نــبــاشــد | که در این مقام عشـرت من از آن جـمع فردم |
| بـدهش از آن رحـیقی که شـود خـوشـی عشـیقی | که ز مستی و خرابـی بـرهد ز عکس و طردم |
| نـه در او حــســد بــمـانـد نـه غــم جــســد بــمـانـد | خـوش و پـاک بـازآید بـه سـوی بـسـاط نـردم |
| بــه صــفـا مـثــال زهـره بــه رضــا بــه ســان مـهـره | نـه نـصـیبـه جـو نه بـهره کـه بـبـردم و نـبـردم |
| بـــــپــــریــــده از زمــــانــــه ز هــــوای دام و دانــــه | کـه در ایـن قـمـارخـانـه چـو گـواه بـی نـبـردم |
| پس از این خموش باشم همه گوش و هوش باشم | که نه بلبلم نه طوطی همه قند و شاخ وردم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
