کــار مــده نــفــس تــبـــه کــار رادر صـف گل جـا مده این خـار راکـشـتـه نـکـودار کـه مـوش هویخورده بسی خوشه و خروار راچـرخ و زمین بـنده تـدبـیر تـسـ…
| کــار مــده نــفــس تــبـــه کــار را | در صـف گل جـا مده این خـار را |
| کـشـتـه نـکـودار کـه مـوش هوی | خورده بسی خوشه و خروار را |
| چـرخ و زمین بـنده تـدبـیر تـسـت | بــنـده مـشـو درهـم و دیـنـار را |
| هـمـســر پــرهـیـز نـگـردد طـمـع | بــا هـنـر انـبــاز مــکــن عــار را |
| ای کـه شـدی تـاجـر بــازار وقـت | بــنـگـر و بــشـنـاس خـریـدار را |
| چرخ بـدانست که کار تـو چیست | دیـد چــو در دسـت تــو افـزار را |
| بــار وبــال اسـت تـن بــی تـمـیـز | روح چـرا مـی کـشـد این بـار را |
| کـم دهـدت گـیـتــی بــسـیـاردان | به که بـسنجی کم و بـسیار را |
| تـــا نـــزنـــد راهــروی را بـــپـــای | بــه کـه بــکـوبــنـد ســر مـار را |
| خیره نوشت آنچـه نوشت اهرمن | پـاره کـن این دفـتـر و طـومـار را |
| هیچ خـردمـند نپـرسـد ز مـسـت | مـصــلـحــت مـردم هـشــیـار را |
| روح گــرفـــتـــار و بـــفــکــر فــرار | فـکـر هـمـین اسـت گـرفـتـار را |
| آیــنــه تـــســـت دل تـــابـــنـــاک | بــســتــر از ایـن آیـنـه زنـگـار را |
| دزد بـر این خـانه از آنرو گـذشـت | تــا بــشــنــاســد در و دیـوار را |
| چـرخ یـکـی دفـتـر کـردارهـاسـت | پـیـشـه مـکـن بـیهـده کـردار را |
| دست هنر چید، نه دست هوس | مـیـوه ایـن شـاخ نـگـونـسـار را |
| رو گهری جـوی کـه وقـت فـروش | خـــیــره کــنــد مــردم بـــازار را |
| در همه جـا راه تـو هموار نیسـت | مـسـت مـپـوی این ره هموار را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
