فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 اردیبهشت 1403

شماره ٢: آرد به وجد سوختگان را نوای من

آرد بــه وجــد ســوخــتــگــان را نـوای مــنمـردافـکـن اسـت بــاده مـردآزمـای مـندلهای خـامسـوز چـه داند کـه چـون کـبـابخـون می چـکـد ز نالـه دردآشـنا…

آرد بــه وجــد ســوخــتــگــان را نـوای مــنمـردافـکـن اسـت بــاده مـردآزمـای مـن
دلهای خـامسـوز چـه داند کـه چـون کـبـابخـون می چـکـد ز نالـه دردآشـنای مـن
در هر دلی که نیسـت در او کوه درد و غـمصورت پذیر نیست که پیچید صدای من
سـیلی کـه پـشـت پـای زند هر دو کـون راخونابـه ای است از دل بـی مدعای من
از گـنـج نـامـه پـی بـه سـر گـنج مـی بـرندپـیداسـت دلشکسـتـگی از بـوریای من
چون صبحدم فروغ من از نور راستی استچـشم ستـاره محـو شود در صفای من
چـشـم دلـم بــه خـرمـن دونـان نـمـی پـردبـر کـهکـشـان بـود نـظـر کـهـربـای مـن
صـائب همان زمان جـگـرم ریش می شـودخـاری اگر شکسـتـه شود زیر پـای من

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج