زهـی مــاه در مــهــر ســرو بــلــنــدتشــکــر در گــدازش ز تــشــویـر قــنــدتجهان فتنه بگرفت و پر مشک شد همچـو بـگذشـت بـادی بـه مشکین کمندتســر زلـ…
| زهـی مــاه در مــهــر ســرو بــلــنــدت | شــکــر در گــدازش ز تــشــویـر قــنــدت |
| جهان فتنه بگرفت و پر مشک شد هم | چـو بـگذشـت بـادی بـه مشکین کمندت |
| ســر زلــف پــر بـــنــد تــو تــا بـــدیــدم | بــه یـک دم شـدم عـاشـق بــنـد بــنـدت |
| گـزنـد تــو را قــدر و قــیـمـت کــه دانـد | بــیـا تــا بــه جــانــم رســانــی گــزنــدت |
| بـــرآر از ســـر کــبـــر گــردی ز عــالــم | کـه گـوگـرد سـرخ اسـت گـرد سـمـنـدت |
| بــه چـه آلـتــی عـشـق روی تــو بــازم | چو جان مست توست و خرد مستمندت |
| چـــنــان مــاه رویــی کـــه آئیــنــه تـــو | بــه رخ بــا قــمــر در غــلــط او فــکــنـدت |
| چـو وجـه سـپــنـدی نـدارم چـه سـازم | جـگـر بـه کـه سـوزم بـه جـای سـپـنـدت |
| مزن بـانگ بـر من که این اسـت جـرمم | کـه خـورشـید خـوانـدم بـه بـانگ بـلـندت |
| غـلط گـفـتـم این زانکـه خـورشـید دایم | رخـی همـچـو زر، مـی رود مـسـتـمـندت |
| چـه سـازم که عطـار اگر جـان بـه زاری | بــســوزد ز عـشـقـت نـیـایـد پــســنـدت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
