تــا دریـن زنــدان فــانــی زنــدگــانــی بــاشــدتکـنـج عـزلـت گـیر تـا گـنج مـعـانی بـاشـدتاین جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهاناین جـهانت گر نبـ…
تــا دریـن زنــدان فــانــی زنــدگــانــی بــاشــدت | کـنـج عـزلـت گـیر تـا گـنج مـعـانی بـاشـدت |
این جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهان | این جـهانت گر نبـاشـد آن جـهانی بـاشدت |
کـام و ناکـام این زمان در کـام خـود درهم شـکن | تـا بـه کـام خـویش فـردا کـامـرانی بـاشـدت |
روزکی چـندی چـو مردان صـبـر کن در رنج و غـم | تـا کـه بـعـداز رنج گـنج شـایگـانی بـاشـدت |
روی خــود را زعـفـرانـی کـن بــه بــیـداری شـب | تــا بــه روز حـشـر روی ارغـوانـی بــاشـدت |
گــر بــه تــرک عــالــم فــانـی بــگــویـی مــردوار | عــالـم بــاقـی و ذوق جــاودانـی بــاشــدت |
صـبـحـدم درهـای دولـتـخـانـه هـا بـگـشـاده انـد | عـرضـه کـن گـر آن زمان راز نهانی بـاشـدت |
تـا کـی از بـی حـاصـلـی ای پـیرمرد بـچـه طـبـع | در هوای نفـس مسـتـی و گـرانی بـاشـدت |
از تـن تـو کی شود این نفس سـگ سیرت بـرون | تـا بـه صورت خـانه تـن استـخوانی بـاشدت |
گر تـوانی کشـت این سـگ را بـه شـمشیر ادب | زان پس ار تو دولتی جویی نشانی باشدت |
گــر بـــمــیــری در مــیــان زنــدگــی عـــطـــاروار | چـون درآیـد مـرگ عـین زنـدگـانـی بـاشـدت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج