دیده از خـلـق بـبـسـتـم چـو جـمالـش دیدممست بـخشایش او گشتـم و جان بـخشیدمجـهت مـهر سـلـیمـان همه تـن مـوم شـدموز پـــی نــور شـــدن مــوم مــرا مـــا…
| دیده از خـلـق بـبـسـتـم چـو جـمالـش دیدم | مست بـخشایش او گشتـم و جان بـخشیدم |
| جـهت مـهر سـلـیمـان همه تـن مـوم شـدم | وز پـــی نــور شـــدن مــوم مــرا مـــالـــیــدم |
| رای او دیــدم و رای کـــژ خـــود افـــکـــنــدم | نـای او گــشــتــم و هـم بــر لــب او نـالـیـدم |
| او بـه دست من و کورانه به دستش جستم | من بـه دسـت وی و از بـی خـبـران پـرسیدم |
| ســاده دل بــودم و یـا مــســت و یـا دیـوانـه | تــرس تــرسـان ز زر خـویـش هـمـی دزدیـدم |
| از ره رخــنـه چــو دزدان بــه رز خــود رفــتــم | همچو دزدان سمن از گلشن خود می چیدم |
| بـس کـن و راز مـرا بـر سـر انـگـشـت مـپـیچ | کـه مـن از پـنـجـه پـیـچ تـو بـسـی پـیـچـیـدم |
| شمس تبریز که نور مه و اختر هم از اوست | گـر چـه زارم ز غـمـش هـمـچـو هـلـال عـیدم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
