فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 28 اردیبهشت 1403

سروی چو قامت تو در بوستان نباشد

ســروی چــو قـامـت تــو در بــوســتــان نـبــاشــدزیـرا کـه بــوسـتـان را سـرو روان نـبــاشـدهــر جــا کــه بــگــذری تــو، بــاشــد زیـان دلــهــادر …

ســروی چــو قـامـت تــو در بــوســتــان نـبــاشــدزیـرا کـه بــوسـتـان را سـرو روان نـبــاشـد
هــر جــا کــه بــگــذری تــو، بــاشــد زیـان دلــهــادر شهر کس نباشد کش زین زیان نباشد
چـشـمـت بـه نیم غـمزه صـد جـان فـروشـد، آریرخــت مـقــامــران را نـرخ گــران نـبــاشــد
گستاخی است از من کان «پا به چشم من نه »من خـود تـرا بـگـویم، گـر جـای آن نبـاشـد
گویند، خسروا، از عشق خود را چـه فاش کردی؟خـود رنگ عشق بـازان از رخ نهان نبـاشـد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج