سجاد صادقی/اصلا نپرس که کجام و چه میکنم ؟
اصلا نپرس که کجام و چه میکنم ؟
این روزها به دور خودم پیله می تنم
من بعد ِ تو قرن هاست زاده ی …
اریبهشت که نه ، اردی جهنمم …
سهم من از تو چه بود جز عذاب ؟
سرشار رنج و پر از بغض نشکنم
محبوس گشته ام درون لاک خودم
حتی برای خود ِ خدا هم قدغنم
رفتی و بعد از تو علم ثابت کرد
عمریست برخلاف قوانین نیوتنم
تو هر روز تازه تر میشوی برای عشق
من روح مرده ای در عصر آهنم
آنکس که گرم زندگی است تویی
آنکس که غرق درد و غم است منم
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
