اله یار خادمیان
زیرِ شلاقِ سردِ سحر آمیز
زرد شد چهره ی چمن پاییز
با هجومی به عادت هر سال
حمله ور شد به نارون ،پاییز
بلبلی درخموشیِ مفرط
می کند یاد نسترن،پاییز
خشک شد صد نگار نیلوفر
از دم این عجوزه زن پاییز
غزل داغ ، ناگهان یخ زد
سرد شد بزم انجمن پاییز
به تماشا نشسته حس نکند
درد این پاره پیرهن ، پاییز
رقص مرگست ،یا که لرزش درد
چیست آهنگ تن ت تن پاییز
اهل حرف و دلیل و منطق نیست
تا شود رام با سخن ،پاییز
هیچ آرامش و قراری نیست
می دهد بوی مرگ من پاییز
حکم در اختیار طوفانست
باکسی نیست خویشتن ، پاییز
می کشد باغ انتظار بهار
کی بر آید گل از کفن پا ییز
بخش قطعه | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
