چـــون رفـــت کــثـــیــر آن هــنــرورزان صـــیــدگــه انــدکــی فـــراتـــرآراســـــتـــــه دیــــد مــــرغـــــزاریاز بــــاغ بــــهـــشـــت یـــادگ…
| چـــون رفـــت کــثـــیــر آن هــنــرور | زان صـــیــدگــه انــدکــی فـــراتـــر |
| آراســـــتـــــه دیــــد مــــرغـــــزاری | از بــــاغ بــــهـــشـــت یـــادگـــاری |
| از سـبـزه زمـین چـو سـبـز مـفـرش | وز گــل گــل مـخــتــلــف مـنـقــش |
| یـا مـصــحــفــی از زمــردش حــرف | از لــالـه بــر آن وقــوف شــنـگــرف |
| یــا خـــود ورقـــی بـــر آن ز زنــگــار | بــنـوشــتــه الـف الـف بــه تــکــرار |
| طـــفـــلــان گــیــا مــگــر بـــهــاران | بـــودنــد بـــر آن ز مــشــق کــاران |
| یـا خــود زرهـی نـهـفــتــه در زنــگ | پـوشـیـده ز سـبـزه بـر بــدن تـنـگ |
| تـــا تــیــر ســحــاب و نــاوک بـــرق | در ســیـنـه و تــن نـگـرددش غـرق |
| آورده ز جــــیــــب خــــاک لــــالــــه | بـــیــرون ز عــقــیــق تــر پـــیــالــه |
| یـا خــود قــدحــی زلـعــل ســیـراب | پــــر نــــیـــزه ای از زمــــرد نــــاب |
| کـش بــاد بـه لـعـب خـویـش نـازان | مـی گــردانـد چــو کــاســه بــازان |
| یـا مـشـعـلـه ایـسـت بــس فـروزان | بــی روغـن و بـی فـتـیـلـه سـوزان |
| کـز مـشــعــلـه دار خــرده بــیـنـش | مـحــکـم شــده پــای در زمـیـنـش |
| ســوریـش بــه یـاســمـن مـعــانـق | خــیـریـش بــه یـاسـمـیـن مـوافـق |
| نــیــل آورده بــنــفــشــه بــا مــیـل | تــا بــر رخ نـســتــرن کـشــد نـیـل |
| گــوگــرد ســرشــت بــود مـیـلــش | وان شــعــلـه نـیـلـگــون دلـیـلــش |
| نــرگـــس هــمــه دیــده از کـــنــاره | مــی کــرد بـــه ایــن و آن نــظــاره |
| سوسن همه تن زبان به هر سوی | مـی بــود ازیـن و آن ســخــنـگـوی |
| در بــــازی و رقـــص نـــوغــــزالـــان | بــا یــکــدیـگــر چــو خــردســالــان |
| گـــه ایــن یــک ازان ربـــوده لـــالــه | گــه آن یـک ازیـن کــشــیـده نـالـه |
| لــب ســرخ ز ســرخ لــالـه خــوردن | پــا ســبــز ز سـبــزه هـا سـپــردن |
| گــشــتــه رمــه آهــوان بـــســیــار | از ســبـــزه و گــل مــه چـــراخــوار |
| لــیــکــن رمــه ای بـــه قــوت تـــگ | آزاده هـم از شـبــان هـم از ســگ |
| چـــون دیــد کــثـــیــر آن نــکــو رای | انــبــوهـی آهــوان بــه یـک جــای |
| بــرگـشـت بــه صـیـدگـاه مـجــنـون | کـای خـاطـر تـو بـه صـیـد مـفـتـون |
| خــیــز و دل ازیــن مــقــام بــر کــن | دامـــن درچـــیـــن و دام بــــرکـــن |
| یـکـدم بــه فــلـان زمـیـن بــزن گـام | وانــــدر ره آهــــوان فـــــکــــن دام |
| تــا پــی در پــی شــکــار بــیــنــی | وانــگــه بــه فــراغ دل نــشــیـنـی |
| بـگریست که آن حـمای لیلی ست | چـون کعبـه حرامسرای لیلی ست |
| آنـجــا لــیـلـی مـقــام کــرده ســت | بــا هـمــزادان خــرام کــرده ســت |
| چــون کـبــک دری شــده خــرامـان | بــر سـبـزه و گـل کـشـیـده دامـان |
| هر سـبـزه کـزان زمین دمیده سـت | روزی دامـن بـر آن کـشـیـده سـت |
| هر خـار که خاستـه ست زان خاک | افـکـنده چـو گـل بـه دامنش چـاک |
| گلهاش کـه رنگ و بـو گرفـتـه سـت | از عـارض و زلـف او گـرفـتــه ســت |
| هر لاله بـه خون که چـهره شستـه | از خــاک بــه داغ اوســت رســتــه |
| نرگس که گشاده چـشم بـیناسـت | چـشمش بـه نیاز خـاک آن پـاست |
| ســـوســـن کــه زبـــان دراز کـــرده | وصـــف رخ اوســـت ســــاز کـــرده |
| افــتــاده بـــنــفــشــه از ذلــیــلــی | در فــرقـت اوســت جــامـه نـیـلـی |
| آهـو بــچــگـان کـه مـشــکــبــویـنـد | از تـــیـــر مـــژه شـــکـــار اویـــنـــد |
| بـــاشـــد کـــه رســـد ز راه نــاگــاه | هـسـتــنـد نـهـاده چــشـم بــر راه |
| زان روز که زان زمین گذشتـه سـت | صیدش چو حرم حرام گشته ست |
| آهــو کـــه چـــرد بـــه مــرغـــزارش | چــون دام نــهــم پــی شــکــارش |
| بـــاشـــد دل و جـــان فــگــار اویــم | کــی نــیــک فــتــد شــکــار اویــم |
| هر گه کـه کـشـد دلم بـه آن جـای | از دیـده خــونـفــشــان کـنـم پــای |
| گـــردش گــردم چـــو حـــج گــزاران | چـون چــشـمـه زمـزم اشـکـبــاران |
| نـــی آهـــوی او ز مـــن کـــنـــد رم | نــی شــاخ گــیــاه او کــنــم خـــم |
| چون لاله بـه خاک و خون نشستن | خـوش تـر کـه گـیاه او شـکـسـتـن |
| وز نــاوک غـــم شـــکـــار مـــانــدن | بـــهــتــر کــه شــکــار او رمــانــدن |
| این گـفـت و پـی شـکـار خـود رفـت | لـیـلـی گـویـان بــه کـار خـود رفـت |
| لـیلـی مـی گـفـت و کـار مـی کـرد | هـر دم صــیـدی شــکـار مـی کـرد |
| مـی بــوسـیـدش بـه جـای لـیـلـی | پــس مـی کــردش فــدای لـیـلـی |
| کــارش ایـن بــود صــبــح تــا شــام | زیــن کــار نــبـــود هــیــچــش آرام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
