در رهـی مـی گـذشـت پـیغـمـبـربــا گـروهـی ز دوسـتـان هـمـبـردید قومی گرفته تیشه به دستگرد سنگی بزرگ کرده نشستگفت کین دسـت و پـا خـراشیدنچـیسـت وین سنگ…
در رهـی مـی گـذشـت پـیغـمـبـر | بــا گـروهـی ز دوسـتـان هـمـبـر |
دید قومی گرفته تیشه به دست | گرد سنگی بزرگ کرده نشست |
گفت کین دسـت و پـا خـراشیدن | چـیسـت وین سنگ را تـراشیدن |
قــوم گــفــتــنـد مــا جــوانــانـیـم | زورمــنــدان و پـــهــلـــوانــانــیــم |
چـون بـه زور آوری کـنـیـم آهـنـگ | هسـت میزان زور مـا این سـنگ |
گفت گویم که پـهلوانی چـیسـت | مـرد دعـوی پـهـلـوانـی کـیسـت |
پــهـلـوان آن بــود کــه گـاه نـبــرد | خــشــم را زیـر پــا تــوانــد کــرد |
خـشم اگر کوه سـهمگین بـاشـد | پـیش او پـشـت بـر زمین بـاشـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج