فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 اردیبهشت 1403

رسدن زلیخا به درگاه پادشاه و سبب ازدحام پرسیدن و جمال یوسف را علیه السلام دیدن و وی را شناختن

زلــیــخـــا بـــود ازیــن صــورت تـــهــی دلکـــزو تـــا یــوســـف آمــد یــک دو مــنــزلولـی جــانـش ازان مـعـنـی خـبــر داشـتز داغ شــوق ســـوزی در…

زلــیــخـــا بـــود ازیــن صــورت تـــهــی دلکـــزو تـــا یــوســـف آمــد یــک دو مــنــزل
ولـی جــانـش ازان مـعـنـی خـبــر داشـتز داغ شــوق ســـوزی در جـــگــر داشــت
نمی دانسـت کان شوق از کجـا خـاسـتبه حیلت سازیش تسکین همی خواست
بــه صــحــرا شــد بــرون تــا زان بــهــانــهز دل بــــیـــرون دهــــد انــــدوه خــــانــــه
بـه سـخـتـی چـنـد روز آنـجـا بـه سـر بـردبــر آن مـحـنـت بــسـی دنـدان بـیـفـشـرد
گـرفـت اسـبــاب عـیـش و خـرمـی پـیـشولـی هـر لــحــظــه شــد انـدوه او بــیـش
چـو در صـحـرا بـه خـرمـن سـیلـش افـتـاددگــر بـــاره بــه خــانــه مــیــلــش افــتــاد
بــه پـشـت بــارگـی هـودج نـشـیـن شـدبــه مـنـزلـگـاه خــود رحــلـت گـزیـن شــد
اگـــر چـــه روی در مــنــزلــگــهــش بـــودگــذر بــر ســاحــت قــصــر شــهـش بــود
چو دید آن انجمن گفت این چه غوغاستکـه گـویی رسـتـخـیـز از مـصـر بـرخـاسـت
یکـی گـفـت این پـی فـرخـنده نـامـیسـتبــســاط عـرض کـنـعــانـی غـلـامـیـســت
غــلــامـی نـی کــه رخــشــان آفــتــابــیبـــه دارالــمــلــک خــوبـــی کــامــیــابــی
زلـــیــخـــا دامـــن هـــودج بـــرانـــداخـــتچـو چـشـمش بـر غـلام افتـاد بـشـناخـت
بــرآمــد از دلــش بــی خــواســت فــریـادز فــریــادی کــه زد بــی خــود بــیــفــتــاد
روان هــودج کــشـــان هــودج بـــرانــدنــدبــه خــلــوتــخــانـه خــاصــش رســانـدنـد
چــو شــد مــنـزلــگــهـش آن خــلــوت رازز حــال بــی خــودی آمــد بـــه خــود بـــاز
ازو پــــرســــیـــد دایـــه کـــای دلـــفـــروزچـــرا کــردی فــغــان از جـــان پـــر ســـوز
لـب شـیـریـن بــه افـغـان چــون گـشـادیبــدان تــلـخــی چــرا بــی خــود فــتــادی
بــگــفــت ای مـهـربــان مـادر چــه گــویـمکـــه گــردد آفـــت مــن هــر چـــه گــویــم
در آن مــجــمــع غــلــامــی را کــه دیـدیز اهـــل مـــصـــر وصـــف او شـــنـــیـــدی
ز عــالـم قــبــلـه گــاه جــان مـن اوســتفــدایـش جــان مــن جــانـان مـن اوســت
بــه خــوابــم روی زیـبــا وی نـمـوده سـتشـکـیـب از جـان شـیـدا وی ربــوده سـت
بـــه تــن در تــب بـــه دل در تـــاب ازویــمز دیــــده غـــــرق خـــــون نـــــاب ازویــــم
دریــن کـــشـــور ز ســـودایــش فـــتـــادمبـــدیــن شــهــر از تــمــنــایــش فــتـــادم
ز خـــان و مـــان مـــرا آواره او ســـاخـــتدریــن آوارگـــی بـــیــچـــاره او ســـاخـــت
بــه هـر مـحـنـت کـه دیـدی چـنـد سـالـمکـــه بـــود از راحـــت گــیــتـــی مــلــالــم
هــــــــمـــــــــه از آرزوی روی او بـــــــــودز شــــوق قــــامـــت دلـــجــــوی او بــــود
ز کـــوه افــــزون بــــود بــــار مـــن امـــروزنــدانــم چـــون شـــود کـــار مـــن امـــروز
مــــه مــــن شــــاه ایــــوان کــــه گــــرددبــه رخ شــمـع شــبــســتــان کــه گــردد
کـــدامـــیــن دیــده گـــردد روشـــن از ویکــدامـیـن خــانـه گــردد گــلــشــن از وی
کــه یــابــد از لــب جــانــبــخــش او کــامکــــه گــــیـــرد در پــــنـــاه ســــروش آرام
کــمـنـد جــعــد مـشــکـیـنـش کـه بــافــدز وصــل نـخــل ســیـمــیـنـش کــه لــافــد
کــه بـــازد حـــاصــل خــود در بـــهــایــشکــه ســازد کــحــل دیــده خــاک پــایــش
مـــرا بــــه گـــردد از وی حــــال یـــا نـــیرســد دســتــم بــدیــن اقــبـــال یــا نــی
چــو دایــه آتـــش او دیــد کــز چــیــســتچــو شــمــع از آتــش او زار بــگــریـســت
بــگـفـت ای شـمـع سـوز خــود نـهـان دارغـــم شـــب رنـــج روز خـــود نـــهـــان دار
صـــبـــوری پـــیــشـــه کـــردی روزگـــاریمــکــن جـــز صـــبـــر نــیــز امــروز کـــاری
بــــود کــــز صــــبــــر امـــیـــدت بــــرآیـــدز ابــــر تـــیـــره خـــورشـــیـــدت بــــرآیـــد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج