فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دوش از مـســجــد ســوی مـیـخــانـه آمـد پــیـر مـاچـیـسـت یـاران طـریقـت بـعـد از این تـدبـیـر مـامـا مـریـدان روی ســوی قــبــلـه چــون آریـم چــونرو…

دوش از مـســجــد ســوی مـیـخــانـه آمـد پــیـر مـاچـیـسـت یـاران طـریقـت بـعـد از این تـدبـیـر مـا
مـا مـریـدان روی ســوی قــبــلـه چــون آریـم چــونروی ســـوی خـــانــه خـــمـــار دارد پـــیــر مـــا
در خــرابــات طــریـقـت مـا بــه هـم مـنـزل شــویـمکـاین چـنین رفـتـه سـت در عـهد ازل تـقـدیر ما
عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش استعــاقــلــان دیـوانـه گــردنـد از پــی زنـجــیـر مــا
روی خــوبــت آیـتــی از لـطـف بــر مـا کـشــف کـردزان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما
بــا دل ســنــگــیـنــت آیــا هــیـچ درگــیـرد شــبــیآه آتــشــنـاک و ســوز ســیـنـه شــبــگــیـر مــا
تـــیــر آه مــا ز گــردون بـــگــذرد حــافــظ خــمــوشرحـم کـن بــر جـان خـود پـرهـیـز کـن از تـیـر مـا

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج