دلم دریای خون است و تباهی(حجت اله بخشوده)
دلم دریای خون است و تباهی
تنم لبریز ازشب از سیاهی
خجالت می کشم از ماندن خود
و از کوچ کبوترهای چاهی
تنم لبریز ازشب از سیاهی
خجالت می کشم از ماندن خود
و از کوچ کبوترهای چاهی
خانه » اشعار » فارسی » اشعار مذهبی و ملی » اشعار عاشورایی » امام حسین (ع) » دلم دریای خون است و تباهی(حجت اله بخشوده)
دلم دریای خون است و تباهی(حجت اله بخشوده)