فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 1 خرداد 1403

در وصف کعبه و تخلص به مدح امیرالمؤمنین علی (ع)

ای سـواد عـنـبــریـن فـامـت سـویـدای زمـیـنمغز خاک از نهکت مشکین لباست خوشه چینموجـه ای از ریگ صحـرایت صراط المسـتـقیمرشـتـه ای از تـار و پـود جـامه ا…

ای سـواد عـنـبــریـن فـامـت سـویـدای زمـیـنمغز خاک از نهکت مشکین لباست خوشه چین
موجـه ای از ریگ صحـرایت صراط المسـتـقیمرشـتـه ای از تـار و پـود جـامه ات حـبـل الـمتـین
غـنـچـه پـژمـرده ای از لـالـه زارت شـمـع طـورقــطــره افــســرده ای از زمــزمــت در ثـــمــیــن
در بـیابـان طـلب یک العـطـش گـوی تـو خـضـردر حــریـم قــدس یـک پــروانـه ات روح الــامـیـن
مـصـرع بــرجــسـتــه ای دیـوان مـوجــودات رااز حـجـر ایـنـک نـشـان انـتــخـابــت بــر جـبــیـن
مـیهمـانـداری بـه الـوانـهـای نـعـمـت خـلـق راچـون خـلیل الله داری هر طرف صد خوشه چـین
طاق ابـروی تـرا تـا دسـت قدرت نقش بـستقامت افلاک خـم شد، راسـت شد پـشت زمین
مـردم چـشـم جـهـان بــیـن سـپـهـر اخـضـریجـای حـیرت نیسـت گر بـاشد لبـاسـت عنبـرین
شش جهت چون خانه زنبـور پرغوغای توستکـهکـشـان از نوشـخـنـد تـوسـت جـوی انگـبـین
عــالـم اســبــاب را از طــاق دل افــکــنـده اینیسـت نقـش بـوریا در خـانه ات مـسـنـدنشـین
تـا بـه کف نگرفتـه بـود از سـایه ات رطل گراندر کـشــاکـش بــود از خــمـیـازه رگـهـای زمـیـن
بــا صـفـای جـبــهـه صـاف تـو از کـم مـایـگـیچـون دروغ راسـت مـانـنـدسـت صـبـح راسـتـین
آب شــوری در قـدح داری و از جــوش ســخــامـی کــنـی تــکــلـیـف خــلـق اولـیـن و آخــریـن
از ثـبـات مـقـدم خـود عـذرخـواهی مـی کـنیپــای عـصـیـان هـر کـه را لـغـزیـد از اهـل زمـیـن
روی عــالـم را ز بــرگ لــالـه داری ســرخــتــرگر چه خود چون داغ می پوشی لبـاس عنبـرین
بــوسـه در یـاقـوت خـوبــان دارد آتـش زیـر پــابـــر امــیــد آن کــه خــدام تــرا بــوســد زمــیــن
گرد فانوس تـو گشـتـن کار هر پـروانه نیسـتنـقـش دیـوارسـت ایـنـجـا شـهـپــر روح الـامـیـن
تـا ز دامـنـگـیریـت کـوتـه نـمـانـد هـیـچ دسـتمی کشـی چـون پـرتـو خـورشید دامن بـر زمین
هر گـنهکـاری کـه زد بـر دامن پـاک تـو دسـتگـرد عـصـیـان پــا کـردی از رخــش بــا آسـتــیـن
سـاغـر لـبــریـز رحـمـت را تــو زمـزم کـرده ایچـون بـه رحـمت ننگری در سینه های آتـشین؟
تـا بــه روی خـاک تـردامـن نـیـفـتـد سـایـه اتپـهن سـازد هر سـحـر خـورشـید دامـن بـر زمین
تـا شـبـسـتـان فنا جـایی ناسـتـد چـون شـررگــر بــه روی آتــش دوزخ فــشــانــی آســتــیـن
انبـیا چـندین چـه می کـوشـند در تـعـمیر تـو؟گـنـج رحـمـت نـیـسـت گـر در زیـر دیوارت دفـیـن
در هـوای حــســن شــورانـگــیـز آب زمـزمــتجــمـلـه از سـر رفـت دیـگ مـغـزهـای آتــشـیـن
نـیـســتــی گــر مـهـردار رحــمــت پــروردگــارچون نگین بـهر چه داری این سیاهی بـر جبین؟
هـسـت اسـمـاعـیـل یـک قـربــانـی لـاغـر تـراکـز نـم خــونـش نـکـردی لـالـه گـون روی زمـیـن
گر زبـان ناودانت چـون قـلم می داشـت شـقپــاک مـی شـد از غـبــار مـعـصـیـت روی زمـیـن
تــا در تــکــلـیـف بــر روی جــهـان واکــرده ایدر پـس درمـانـده اسـت از شـرم، فـردوس بـرین
در حــریــم جــنــت آســای تـــو اهــل دیــد رادر نـظـر مـی آیـد از هـر شـمـع جـوی انـگـبــیـن
ناودان گوهر افـشـانت ز رحـمت آیه ای اسـتاز حــریـم لـطـف نـازل گـشـتــه در شــان زمـیـن
گــر نــه ای روشــنــگــر آیـیـنــه دلــهــا، چــراجـامه و دست و رخت پـیوستـه بـاشد عنبـرین؟
ایــمــنــنــد از آتـــش دوزخ پـــرســتـــاران تــوحق گزاری شیوه توست ای بـهشت هشتـمین
غـفـلت و نسـیان ندارد بـر مقـیمان تـو دسـتبــرنـچـیـنـد دانـه ای بــی ذکـر مـرغـی از زمـیـن
هیچ کـس نـاخـوانده نـتـواند بـه بـزمـت آمـدنچـون در رحـمـت نداری گـر چـه دربـان در کـمین
می زنی یک ماه دامن بر میان در عرض سالمــی دهــی ســامــان کــار اولــیــن و آخـــریــن
هیچ تـعـریفـی تـرا زین بـه نمی دانم که شـددر تــو پــیــدا گــوهــر پــاک امــیــرالــمؤمــنــیـن
بــهـتــریـن خــلـق بــعــد از بــهـتــریـن انـبــیـاابــن عـم مـصـطـفـی دامـاد خــیـرالـمـرســلـیـن
تا ابـد چون طفل بی مادر بـه خاک افتاده بـودذوالــفــقــار او نــمــی بــریــد اگــر نــاف زمــیـن
خـانه زنـبـور دل بـی شـهد ایمـان مـانـده بـودگـر نـمـی شـد بـاعـث تـعـمـیـر او یعـسـوب دین
تــا نـگــردانـد نـظــر حــیـدر، نـگــردد آســمـانتــا نـگـویـد یـا عــلـی، گـردون نـخــیـزد از زمـیـن
در زمـان رحـمـت سـرشـار عـصـیـان سـوز تــومـد آهـی مـی کـشـد گـاهـی کـرام الـکـاتـبـیـن
نـقـطـه بــسـم الـلـهـی فـرقـان مـوجــودات رادر ســواد تـــوســت عــلــم اولــیــن و آخـــریــن
شـهپـر رحـمـت بـود هر حـرفـی از نـام عـلـیاین دو شـهپـر بـرد عیسـی را بـه چـرخ چـارمین
ســرفــراز از اول نـام تــو عــرش ذوالــجــلــالروشـن از خـورشـید رویت نـرگـس عـین الـیقـین
چون لبـاس کعبه بـر اندام بـت، زیبنده نیستجــز تــو بــر شـخـص دگـر نـام امـیـرالـمؤمـنـیـن

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج