فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 اردیبهشت 1403

در نعت پیغمبر اکرم

نـــقـــطـــه خـــط اولـــیـــن پـــرگـــارخـــاتــــم آخـــر آفـــریـــنـــش کـــارنــوبـــر بـــاغ هــفــت چـــرخ کــهــندره الــتــاج عــقــل و تــ…

نـــقـــطـــه خـــط اولـــیـــن پـــرگـــارخـــاتــــم آخـــر آفـــریـــنـــش کـــار
نــوبـــر بـــاغ هــفــت چـــرخ کــهــندره الــتــاج عــقــل و تــاج ســخــن
کــیـســت جــز خــواجــه مؤیــد رایاحــمـد مـرســل آن رسـول خــدای
شـاه پـیـغـمـبـران بـه تـیـغ و بـه تـاجتـــیــغ او شـــرع و تـــاج او مــعــراج
امـــــی و امـــــهـــــات را مـــــایـــــهفــرش را نــور و عـــرش را ســـایــه
پــنــج نــوبـــت زن شــریــعــت پــاکچـــار بـــالــش نــه ولــایــت خـــاک
همه هسـتـی طـفـیل و او مـقـصـوداو مــحــمـد رســالــتــش مـحــمـود
ز اولـیـن گـل کـه آدمـش بــفــشــردصـافـی او بـود و دیگـران هـمـه درد
و آخـــریــن دور کـــاســـمـــان رانـــدخــطـبــه خــاتــمـت هـم او خــوانـد
امـر و نـهـیـش بـه راسـتـی مـوقـوفنـهـی او مــنــکــر امــر او مــعــروف
آنـکـه از فـقـر فـخــر داشـت نـه رنـجچـه حدیثـیست فقر و چـندان گنج؟
وانک ازو سـایه گـشـت روی سـپـیدچه سخن سایه وانگهی خورشید؟
مـــلـــک را قــــایـــم الـــهـــی بــــودقـــایــم انــداز پـــادشـــاهــی بـــود
هرکه بـرخاست می فکندش پـستوانکـه افـتـاد مـی گـرفـتـش دسـت
بــا نـکــو گــوهـران نـکــو مــی کــردقـهـر بـد گـوهـران هـم او مـی کـرد
تـیـغ از ایـنـسـو بــه قـهـر خـونـریـزیرفـق از آنـســو بــه مـرهـم آمـیـزی
مــرهــمــش دل نــواز تـــنــگ دلــانآهـنــش پــای بــنــد ســنـگــدلــان
آنـک بــا او بــر اسـب زیـن بــسـتـنـدبــر کـمـرهـا دوال کـیـن بــســتــنـد
ایـنـک امــروز بــعــد چــنـدیـن ســالهــمـــه بـــر کـــوس او زنــنــد دوال
گـــرچـــه ایـــزد گـــزیـــد از دهـــرشویــن جـــهــان آفــریــد از بـــهــرش
چــشـم او را کـه مـهـر مـا زاغـسـتروضـه گـاهی بـرون ازین بـاغـسـت
حــکـم هـفـصـد هـزار سـالـه شـمـارتــابــع حــکــم او بــه هـفــت هــزار
حــلـقـه داران چــرخ کـحـلـی پــوشدر ره بـنـدگـیـش حـلـقـه بـه گـوش
چـار یارش گـزین بـه اصـل و بـه فـرعچـــار دیــوار گــنــج خـــانــه شـــرع
ز آفـــریـــن بـــود نـــور بـــیــنـــش اوکـــافـــریــنــهــا بـــر آفـــریــنــش او
با چنان جان که هر دمش مددیستاز زمین تـا بـه آسمان جـسدیسـت
آن جـسـد را حـیـات ازیـن جـانـسـتهـمـه تـخـتـنـد و او سـلـیمـانـسـت
نفسـش بـر هوا چـو مشک افشـاندرطـب تـر ز نـخـل خـشـک افـشـانـد
معجـزش خـار خـشـک را رطـبـسـترطبـش خـار دشمن این عجـبـست
کــرده نــاخــن بــرای انــگــشــتــشسـیـب مـه را دو نـیم در مـشـتـش
ســیـب را گــر ز قــطــع بــیـم کــنــدنــاخــنـه روشــنــان دو نـیـم کــنــد
آفــــریـــن کـــردش آفــــریـــنـــنـــدهکــیـن گــزیـن بــود و او گــزیـنــنــده
بـــاد بــیــش از مــدار چــرخ کــبـــودبـــر گـــزیــنـــنـــده و گـــزیــده درود

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج