مـــــــرا جـــــــود او تــــــــازه دارد هـــــــمـــــــیمـگـر جـودش ابــرسـت و مـن کـشـتــزارمـگـر یـک ســو افــکــن، کــه خــود هـم چــنـیـنبـــی…
مـــــــرا جـــــــود او تــــــــازه دارد هـــــــمـــــــی | مـگـر جـودش ابــرسـت و مـن کـشـتــزار |
مـگـر یـک ســو افــکــن، کــه خــود هـم چــنـیـن | بـــیــنــدیــش و دیــده خـــرد بـــرگــمــار |
ابــــا بــــرق و بــــا جــــســــتــــن صــــاعــــقـــه | ابـــا غـــلـــغـــل رعـــد در کـــوهـــســـار |
نـــه مــــاه ســــیـــامـــی، نـــه مــــاه فــــلــــک | کـه ایـنـت غـلـامـســت و آن پــیـشــکـار |
نـــه چــــون پــــور مـــیـــر خــــراســــان، کـــه او | عــطـــارا نــشـــســـتـــه بـــود کــردگــار |
*** | |
اگــر گــل آرد بـــار آن رخـــان او، نــه شـــگــفــت | هر آینه چـو همـه می خـورد گـل آرد بـار |
بــه زلـف کــژ ولـیـکـن بــه قــد و قــامـت راســت | بـه تن درست ولیکن بـه چشمکان بیمار |
*** | |
گــر شــود بـــحــر کــف هــمــت تـــو مــوج زنــان | ور شـود ابــر ســر رایـت تــو تــوفـان بــار |
بـــر مــوالــیــت بـــپـــاشــد هــمــه در و گــوهــر | بـر اعادیت بـبـارد همه شخـکاسه و خـار |
*** | |
ای خواجه، این همه که تو خود می دهی شمار | بـادام تـر و سـیکـی و بـهـمـان وبـاسـتـار |
مـارســت ایـن جــهـان و جــهـان جــوی مـارگــیـر | از مــارگـــیــر مــار بـــرآرد هــمــی دمــار |
*** | |
ای عـاشــق دل داده بــدیـن جــای ســپــنـجــی | همچون شمنی شیفتـه بـر صورت فرخار |
امــروز بـــه اقــبـــال تـــو، ای مــیــر خـــراســـان | هم نعـمـت و هم روی نکـو دارم و سـیار |
درواز و دریــــواز فــــرو گــــشـــــت و بـــــر آمــــد | بـیـمـسـت کـه: یـک بــار فـرود آیـد دیـوار |
دیـــوار کـــهـــن گـــشـــتـــه بــــپـــرداز بــــادیـــز | یک روز همه پـست شود، رنجـش بـگذار |
آن خــجـــش ز گــردنــش در آویــخــتـــه گــویــی | خـیکـیـسـت پـراز بـاد، درو ریـخـتـه از بـار |
آن کـن کـه دریـن وقـت هـمـی کـردی هـر ســال | خز پـوش و بـه کاشانه رو از صفه و فروار |
یــاد آری و دانــی کـــه: تـــویــی زیــرک و نــادان | ور یـاد نـداری تــو سـگـالـش کـن و یـادآر |
*** | |
بـــه دور عـــدل تـــو در زیــر چـــرخ مـــیــنـــایــی | چـنان گریخـت ز دهر دو رنگ، رنگ فـتـور |
کـه بــاز شــانـه کــنـد هـمـچــو بــاد ســنـبــل را | بـنـیش چـنـگـل خـون ریز تـارک عـصـفـور |
*** | |
چــــرخ فــــلــــک هــــرگــــز پـــــیــــدا نــــکــــرد | چــون تــو یـکــی ســفــلــه دون و ژکــور |
خــــواجــــه ابــــوالــــقــــاســــم از نـــنـــگ تــــو | بـــر نــکــنــد ســر بــه قــیــامــت ز گــور |
*** | |
وقــــت شــــبــــگــــیـــر بــــانـــگ نــــالــــه زیـــر | . . . ایــن مــصــرع ســـاقــط شــده . . . |
دوســــــتــــــا، آن خــــــروش بــــــربــــــط تــــــو | خــوشــتــر آیـد بــه گـوشــم از تــکـبــیـر |
زاری زیـــــر و ایـــــن مــــــدار شــــــگــــــفــــــت | گـــر ز دشـــت انـــدر آورد نـــخـــجـــیـــر |
تـــــن او تـــــیـــــر نـــــه، زمـــــان بـــــه زمـــــان | بــــه دل انـــدر هـــمـــی گـــزارد تـــیـــر |
گــــــاه گــــــریـــــان و گــــــه بــــــنـــــالــــــد زار | بــــامـــدادان و روز تــــا شــــبــــگــــیـــر |
آن زبـــــــــــان آور و زبــــــــــانــــــــــش نــــــــــه | خـــبـــر عــاشــقــان کــنــد تـــفــســیــر |
گـــــاه دیــــوانـــــه را کـــــنـــــد هـــــشـــــیــــار | گــه بــه هــشــیــار بـــرنــهــد زنــجــیــر |
*** | |
چـــاکــرانــت بـــه گــه رزم چـــو خـــیــاطــانــنــد | گـرچـه خـیاط نیند، ای ملک کـشـور گـیر |
بــه گــز نـیـزه قــد خــصــم تــو مــی پــیـمــایـنـد | تـا بـبـرند بـه شـمشـیر و بـدوزند بـه تـیر |
*** | |
هـمـی بــکـشـتــی تــا در عـدو نـمـانـد شـجــاع | هـمـی بـدادی تـا در ولـی نـمـانـد فـقـیر |
بـسـا کسـا که بـره است و فرخـشه بـر خـوانش | بسا کسا که جوین نان همی نیابد سیر |
مــبــادرت کــن و خــامــش مــبــاش چــنــدیــنــا | اگـرت بـدره رسـانـد همـی بـه بـدر مـنیر |
*** | |
زیـرش عــطــارد، آن کــه نـخــوانـیـش جــز دبــیـر | یک نـام او عـطـارد و یک نـام اوسـت تـیر |
عــجــز شــود ز اشــک دو چــشــم و غــریـو مـن | ابــر بــهـار گـاهـی و بــخـتــور در مـطـیـر |
گــیــتــی چــو گــاو نــیـک دهــد شــیــر مــر تــرا | خـود بـاز بـشـکـند بـه کـرانه خـنور شـیر |
*** | |
زنــــدگـــــانــــی چـــــه کـــــوتـــــه و چـــــه دراز | نـــه بـــه آخـــر بــــمـــرد بــــایـــد بــــاز؟ |
هـــمـــه بـــه چـــنـــبــــر گـــذار خـــواهـــد بـــود | ایــن رســن را، اگــر چـــه هــســت دراز |
خــــــواهـــــی انـــــدر عـــــنـــــا و شــــــدت زی | خــواهـی انــدر امــان بــه شــدت و نــاز |
ایـــن هـــمـــه بــــاد و بـــود تـــو خـــوابــــســـت | خــواب را حــکــم نـی، مـگـر بــه مـجــاز |
ایـــن هــــمــــه روز مــــرگ یـــکــــســــانــــنــــد | نــشــنــاســـی ز یــک دگــرشـــان بـــاز |
نـــاز، اگـــر خــــوب راســــزاســــت بــــه شـــرط | نــســـزد جـــز تـــرا کـــرشـــمـــه و نـــاز |
*** | |
روی بــــه مــــحــــراب نـــهـــادن چــــه ســــود؟ | دل بـــــه بـــــخــــارا و بـــــتـــــان تــــراز |
ایـــــزد مـــــا وســــــوســــــه عـــــاشـــــقـــــی | از تــــو پــــذیـــرد، نـــپــــذیـــرد نـــمــــاز |
*** | |
زمـانـه اسـب و تــو رایـض، بــرای خـویـشـت تــاز | زمانه گوی و تو چوگان برای خویشت بـاز |
اگــرچــه چــنــگ نـوازان لــطــیـف دســت بــونــد | فـدای دسـت قـلم بـاد دسـت چـنگ نواز |
تـویی، کـه جـور و بـخـیلی بـه تـو گـرفـت نشـیب | چـنانکه داد و سخـاوت بـه تـو گرفت فراز |
*** | |
چـــون ســـپـــرم نـــه مـــیــان بـــزم بـــه نـــوروز | درمـه بــهـمـن بــتــاز و جــان عـدو سـوز |
بــــاز تـــو بـــی رنـــج بــــاش وجـــان تـــو خـــرم | بــانــی و بــا رود و بــا نــبــیــذ فــنــا روز |
*** | |
هــمــی بــرآیــم بـــا آن کــه بــرنــیــایــد خــلــق | و بــرنــیــایـم بــا روز گــار خــورده گــریــز |
چــه فـضـل مـیـرابــوالـفـضـل بــر هـمـه مـلـکـان؟ | چه فضل گوهر و یاقوت بـر نبـهره پـشیز؟ |
*** | |
گــر نــه بـــدبـــخـــتـــمــی، مــراکـــه فـــگــنــد؟ | بـــه یـــکـــی جـــاف جـــاف زود غـــرس |
او مــــرا پــــیــــش شــــیــــر بـــــپــــســــنــــدد | مــن نــتــاوم بــرو نـشــســتــه مــگــس |
گـــرچـــه نـــامـــردمـــســـت، مـــهـــر و وفـــاش | نـــشـــود هــیــچ ازیــن دلـــم یــرگـــس |
گــــــــیـــــــردی آب جــــــــوی رز پــــــــنـــــــدام | چــون بــود بــســتــه بــنـک راه ز خــس |
*** | |
گــرد گــل ســـرخ انــدر خـــطــی بـــکــشــیــدی | تـاخـلق جـهان را بـفـگـندی بـه خـلالوش |
کــافــور تــو بــالــوس بــود، مــشــک تــو بــانـاک | بـالـوس تـو کـافـور کـنی دایم مغـشـوش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج