چـنین گفت آن سخـندان سخن سنجکـه در گـنجـینه بـودش از سـخـن گـنجکه در مغرب زمین شاهی بـه ناموسهمـی زد کـوس شـاهی نام طـیمـوسهـمـه اســبــاب شــاهـی حــ…
| چـنین گفت آن سخـندان سخن سنج | کـه در گـنجـینه بـودش از سـخـن گـنج |
| که در مغرب زمین شاهی بـه ناموس | همـی زد کـوس شـاهی نام طـیمـوس |
| هـمـه اســبــاب شــاهـی حــاصـل او | نــــــمـــــــانــــــده آرزویــــــی در دل او |
| ز فـــرقــش تـــاج را اقــبـــالــمــنــدی | ز پـــایــش تــخــت را پــایــه بـــلــنــدی |
| فـلـک در خـیـلـش از جــوزا کـمـربــنـد | ظـفـر بــا بـنـد تـیـغـش سـخـت پـیـونـد |
| زلــیـخــا نـام زیـبــا دخــتــری داشــت | کـه بـا او از همـه عـالـم سـری داشـت |
| نـه دخــتــر اخـتــری از بــرج شـاهـی | فـــروزان گـــوهـــری از درج شـــاهـــی |
| نـگـنـجــد در بــیـان وصــف جــمـالـش | کــنــم طــبــع آزمــایـی بــا خــیــالــش |
| ز ســر تــا پــا فــرود آیـم چــو مـویـش | شـوم روشـن ضـمـیـر از عـکـس رویش |
| ز نـوشـین لـعـلـش اسـتـمـداد جـویـم | ز وصــفـش آنـچــه در گـنـجــد بــگـویـم |
| قــدش نــخــلــی ز رحــمــت آفــریـده | ز بــســتــان لـطــافـت ســر کـشــیـده |
| ز جــــوی شـــهـــریـــاری آب خـــورده | ز ســـــرو جـــــویــــبـــــاری آب بـــــرده |
| بــه فـرقـش مـوی دام هـوشــمـنـدان | ازو تــا مـشــک فــرق امــا نـه چــنـدان |
| فــراوان مـو شــکـافــی کـرده شــانـه | نـــهـــاده فــــرق نـــازک در مـــیـــانـــه |
| ز فـــرق او دو نــیــمـــه نـــافـــه را دل | و زو در نـافــه کــار مـشــک مـشــکــل |
| فــرو آویـخــتــه زلــف ســمــن ســای | فــکـنـده شــاخ گـل را ســایـه در پــای |
| دو گـیسـویش دو هندوی رسـن سـاز | ز شــمـشــاد ســرافـرازش رســن بــاز |
| فـلـک درس جـمـالـش کـرده تـلـقـیـن | نـهـاده از جــبــیـنـش لــوح ســیـمــیـن |
| ز طــرف لــوح ســیـمــیـنــش نـمــوده | دو نـون ســرنـگــون از مـشــک ســوده |
| بــه زیـر آن دو نـون طـرفـه دو صـادش | نـوشــتــه کــلــک صــنــع اوســتــادش |
| ز حـــد نــون او تـــا حـــلــقـــه مــیــم | الـف واری کـشــیـده بــیـنـی از ســیـم |
| فـــزوده بـــر الـــف صـــفـــر دهـــان را | یــکـــی ده کـــرده آشـــوب جـــهــان را |
| شـده سـینش عـیان از لـعـل خـنـدان | گــشــاده مــیـم را عــقــده بــه دنــدان |
| ز بـــســـتـــان ارم رویــش نـــمـــونــه | در او گــلـهـا شــکــفــتــه گـونـه گـونـه |
| بـه رو هـر جـانـب از خـالـی نـشـانـی | چــو زنـگـی بــچــگـان در گـلـسـتــانـی |
| زنخـدانش که سـیم بـی زکـات اسـت | در او چــاهـی پــر از آب حــیـات اســت |
| بـــه زیــر غـــبـــغــب ار دانــا بـــرد راه | بـــود گــرد آمــده رشــحــی ازان چـــاه |
| قــــرار دل بـــــود نــــایــــاب آنــــجــــا | کـه هم چـاه اسـت و هم گـرداب آنـجـا |
| بــیـاض گـردنـش صــافـی تــر از عــاج | بــــه گــــردن آورنــــدش آهـــوان بــــاج |
| بــر و دوشـش زده طـعـنـه ســمـن را | گــل انــدر جــیــب کــرده پـــیــرهــن را |
| دو پـسـتـان هـر یکـی چـون قـبـه نـور | حــبــابــی خــاســتــه از عــیـن کـافـور |
| دو نـار تــازه بــر رســتــه ز یـک شــاخ | کـف امـیـدشـان نـبــســوده گـســتــاخ |
| ز بــازو گـنـج سـیـمـش در بــغـل بــود | عــیــار ســیــم پــیــش آن دغــل بـــود |
| پــی تــعــویــذ آن پــاکــیــزه چــون در | دل پــــاکــــان عــــالــــم از دعــــا پــــر |
| پــریـرویـان بــه جـان کـرده پـسـنـدش | رگ جــان ســاخــتــه تــعـویـذ بــنـدش |
| ز تــــاراج ســـران تـــاج و دیـــهـــیـــم | دو سـاعـد آسـتـینـش کـرده پـر سـیـم |
| کـفـش راحـت ده هر مـحـنـت انـدیش | نــهــاده مــرهــمــی بــر هــر دل ریـش |
| بـه دسـت آورده ز انگـشـتـان قـلم ها | زده از مـــهـــر بـــر دلـــهـــا رقـــم هـــا |
| دل از هـر نـاخـنـش بــسـتـه خـیـالـی | فـــزوده بـــر ســـر بـــدری هــلـــالـــی |
| بـه پـنـج انگـشـت مـه را بـرده پـنـجـه | ز زور پـــنــجـــه مــه را کـــرده رنــجـــه |
| مـیـانـش مـوی بــل کـز مـوی نـیـمـی | ز بـــاریــکــی بــر او از مــوی بــیــمــی |
| نـیـارســتــی کـمـر از مـوی بــسـتــن | کـزان مـو بــودیـش بــیـم گـسـســتــن |
| شـکـم چـون تــخـتـه قـاقـم کـشـیـده | بـــه نـــرمـــی دایــه نـــاف او بـــریـــده |
| سـریـنـش کـوهـی امـا سـیـم سـاده | چــه کــوهـی کــز کــمـر زیـر اوفــتــاده |
| بـدان نرمی که گر افشـردیش مشـت | بـرون رفـتـی خـمـیـر آیـیـن ز انـگـشـت |
| ز دست افشار زرین پـس خـمش شو | بـیـا وین سـیـم دسـت افـشـار بـشـنـو |
| ز زیــــر نــــاف تــــا بـــــالــــای زانــــو | نــگــویـم هـیـچ نــکــتــه کــهـنـه یـا نـو |
| نـــداده در حــــریـــم آن حـــرمـــگـــاه | حــصــار عــصــمـتــش انـدیـشــه را راه |
| سخـن رانم ز ساق او که چـون است | بـنای حـسن را سیمین سـتـون اسـت |
| بـــنــامــیــزد بـــود گــلــدســتــه نــور | ولـی از چـشـم هـر بــی نـور مـسـتـور |
| صـــفـــای او نـــمـــود آیــیـــنـــه را رو | درآمـــد از ادب پـــیــشـــش بـــه زانـــو |
| ازان آیــیــنـــه هــمـــزانـــوی او شـــد | کــه فـــیــض نــوریــاب از روی او شـــد |
| بـه وی هر کـس کـه همـزانو نـشـینـد | رخ دولـــت در آن آیـــیـــنـــه بــــیـــنـــد |
| قدم در لطـف نیز از سـاق کم نیسـت | چو او در لطف کس صاحب قدم نیست |
| چنان بودش چو رفتی چست و چابک | قــدم از پـــاشــنــه تــا پــنــجــه نــازک |
| که گر بـر چشم عاشق بـودیش جای | شـدی پــر آبــلـه ز اشـکـش کـف پــای |
| نـــدانـــم از زر و زیـــور چـــه گـــویـــم | کـه خـواهـد بـود قـاصـر هـر چـه گـویـم |
| بـه زیـور خـود کـه وصـف آن پـری کـرد | کــه زیــور را جـــمــالــش زیــوری کــرد |
| پـر از گوهر بـه تـارک افسـری داشـت | کـه در هـر یک خـراج کـشـوری داشـت |
| در و لـعــلــش کــه بــود آویـزه گــوش | همی بـرد از دل و جـان لطف آن هوش |
| اگـر بــگـسـسـتــیـش گـوهـر ز گـردن | شــدی گــنـج جــواهـر جــیـب و دامـن |
| مـرصــع مـوی بــنـدش کـز قــفــا بــود | هــزاران عــقــد گــوهــر را بـــهــا بـــود |
| نه گـر لطـفـش گرفـتـی یاره را دسـت | که یارستی بـه دستـانش بـر او بـست |
| نــیــارم بــیــش ازیــن از زر خــبــر داد | کـه شـد خـلـخـال و انـدر پـایـش افـتـاد |
| گـهـی در عـشـوه مـسـنـد نـشـیـنـی | بــه زیــبـــا دیــبــه رومــی و چــیــنــی |
| گــهــی در جـــلــوه ایــوان خـــرامــی | ز زرکــش حــلــه مــصــری و شــامــی |
| بــه هـر روز نـوی کــافــکــنــده پــرتــو | نـبــوده بــر تــنـش جــز خــلـعــتــی نـو |
| بـه یک جـیـبـش دوبـاره سـر نـسـوده | چــون مــه هـر روز از بــرجــی نــمــوده |
| ز پــابــوس ســران دامـن کــشــیـدی | بــدیـن دولــت مــگــر دامــن رســیـدی |
| نــدادی دســت جــز پــیــراهــنــش را | کــه در آغــوش خــود دیـدی تــنــش را |
| ســهـی ســروان هــواداریـش کــردی | پـــریــرویــان پـــرســـتـــاریــش کــردی |
| ز هــــمـــــزادان هــــزاران حـــــورزاده | بـه خـدمت روز و شب پـیشش ستـاده |
| نـه هـرگـز بـر دلـش بـاری نـشـسـتـه | نـه یـکـبـارش بـه پـا خـاری شـکـسـتـه |
| نـبــوده عـاشـق و مـعـشـوق کـس را | نــداده ره بـــه خـــاطــر ایــن هــوس را |
| بـه شب چـون نرگس سیراب خـفتـی | سـحـر چـون غـنچـه خـندان شـکفـتـی |
| بـه سـیمـین لـعـبـتـان از خـردسـالـان | بـــه صـــن خـــانــه در رعــنــا غــزالــان |
| دلـــی فــــارغ ز لـــعــــب چــــرخ دوار | نــبــودی غــیـر لــعــبــت بــازیـش کــار |
| بــدیـنـســان خــرم و دلـشــاد بــودی | وز آن غــــم خــــاطــــرش آزاد بـــــودی |
| کـــش از ایــام بـــر گـــردن چـــه آیــد | وز ایـن شـبــهـای آبــسـتــن چــه زایـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
