فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 28 اردیبهشت 1403

در صفت بهار و مدح ابوالحسن

نــوبـــهــار آمــد و آورد گــل و یــاســـمــنــابـاغ همـچـون تـبـت و راغ بـسـان عـدنـاآسـمـان خـیمـه زد از بـیرم و دیـبـای کـبـودمیخ آن خـیمه سـتـاک …

نــوبـــهــار آمــد و آورد گــل و یــاســـمــنــابـاغ همـچـون تـبـت و راغ بـسـان عـدنـا
آسـمـان خـیمـه زد از بـیرم و دیـبـای کـبـودمیخ آن خـیمه سـتـاک سمن و نستـرنا
بـوستـان گویی بـتـخـانه فرخـار شده ستمرغکان چون شمن و گلبنکان چون وثنا
بـر کـف پـای شـمـن بـوسـه بـداده وثـنـشکی وثن بـوسه دهد بـر کف پـای شمنا
کـبـک ناقـوس زن و شـارک سـنتـورزنسـتفـاخـتـه نـای زن و بـط شـده طـنـبـورزنـا
پــرده راســت زنــد نــارو بــر شــاخ چــنــارپـــرده بـــاده زنــد قــمــری بـــر نــارونــا
کـبـک پـوشـیـده بـه تـن پـیرهـن خـز کـبـودکـرده بـا قـیر مـسـلـسـل دو بـر پـیرهنـا
پـوپـوک پـیکـی، نامـه زده اندر سـر خـویشنامه گه بـاز کـند، گه شـکـند بـر شـکـنا
فـاخـتـه راسـت بـکـردار یکـی لعـبـگـرسـتدر فـکنده بـه گلو حـلقه مشـکین رسـنا
از فـــروغ گــل اگــر اهــرمــن آیــد بـــر تـــواز پـــری بـــازنــدانــی دو رخ اهــرمـــنــا
نرگـس تـازه چـو چـاه ذقـنی شـد بـه مثـلگــر بــود چــاه ز دیـنـار و ز نـقــره ذقــنـا
چونکه زرین قدحی بـر کف سیمین صنمییـا درخـشـنـده چـراغـی بـه مـیـان پـرنـا
وان گـل نـار بــکـردار کـفـی شـبــرم سـرخبـستـه اندر بـن او لخـتـی مشک خـتـنا
سـمـن سـرخ بــســان دو لـب طـوطـی نـرکــه زبـــانــش بـــود از زر زده در دهــنــا
وان گـل سـوسـن مـانـنـده جـامـی ز لـبـنریـخــتــه مـعـصـفـر سـوده مـیـان لـبــنـا
ارغـوان بـر طـرف شـاخ تـو پـنـداری راسـتمـرغـکـانـنـد عـقـیـقـیـن زده بــر بــابـزنـا
لاله چون مریخ اندر شده لختی به کسوفگـل دوروی چـو بــر مـاه سـهـیـل یـمـنـا
چـون دواتـی بـسـدینـسـت خـراسـانی واربـاز کـرده سـر او، لـالـه بـه طـرف چـمنا
ثـوب عـتـابــی گـشـتـه سـلـب قـوس قـزحسـندس رومی گـشـتـه سـلب یاسـمنا
سـال امـسـالـیـن نـوروز طـربـنـا کـتـرسـتپــار وپــیـرار هـمــی دیـدم، انـدوهـگــنـا
این طـربـناکـی و چـالاکی او هسـت کـنوناز مـوافـق شـدن دولـت بـا بـوالـحـسـنـا

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج