ریــحــان شــکــن حــریــم ایــن بـــاغایـن بــو دهـد از نـسـیـم ایـن بــاغکـــان لـــالـــه داغـــدار هـــر دشـــتاز نـوفـل و نـوفـلـی چـو بـرگـشـتآز…
ریــحــان شــکــن حــریــم ایــن بـــاغ | ایـن بــو دهـد از نـسـیـم ایـن بــاغ |
کـــان لـــالـــه داغـــدار هـــر دشـــت | از نـوفـل و نـوفـلـی چـو بـرگـشـت |
آزاده ز هــــــــر گــــــــروه بـــــــــودی | آواره دشـــــت و کـــــوه بــــــودی |
هــر جـــا کــه کــســی ز دور دیــدی | چـــون آهــو و گـــور ازو رمـــیــدی |
یــــک روز فــــرود حــــال و وجــــدش | شـد جـای بـه کـوهـسـار نـجـدش |
جـــا قـــلــه کـــوه خـــاره مــی کـــرد | در هـر طــرفــی نـظــاره مـی کـرد |
دیــده بـــه دیــار لــیــلــی افـــکـــنــد | در کـوزه ز گـریـه سـیـلـی افـکـنـد |
شوقش بـه درون چـو کوه بـنشسـت | قـاروره صـبــر خــرد بــشــکـســت |
پـــیــکـــی طـــلــبـــیــد کـــز دیــارش | آرد بـــــه حــــریــــم دل قــــرارش |
گــویــد خــبـــر و بــیــان کــنــد حــال | از مــنــزل یــار و ربـــع و اطـــلـــال |
نــــــاگــــــاه ز گــــــرد ره ســــــوادی | بـــنــمــود چـــه دیــد گـــردبـــادی |
زان خــــاک دیـــار بــــار بــــســـتــــه | پــرده بــه رخ از غــبـــار بــســتــه |
افــتــاد بــه ســجــده بــر زمــیــنــش | بــگــشــاد زبـــان بــه آفــریــنــش |
کـــای صـــوفـــی گــرد گــرد رقـــاص | بـی زحـمـت پـا بـه رهـروی خـاص |
وی دشـــت نـــورد کـــوه پـــیــمـــای | نگرفتـه سکون دو دم بـه یک جای |
در پــای تــو کـوه و دشــت یـکـســان | در کــوه روی چـــو دشــت آســان |
پـــیــچـــان شـــده اژدهــا نــمــایــی | بــر خــویـش ولــی نــه اژدهــایـی |
سـر بــر فـلـک اژدهـا کـه دیـده سـت | جـولان زده بـر هوا کـه دیده سـت |
خــیـزان نـخــلـی ز خــاک گــســتــاخ | نـی بـیـخ تـو را پـدیـد و نـی شـاخ |
ویـن طــرفــه کــه گــر ز بــاغ خــیـزی | مــیــوه فـــکــنــی و بـــرگ ریــزی |
نـــی راه تـــو بـــی غـــبـــار هــرگـــز | نــی یــک جـــایــت قـــرار هــرگــز |
افــــتــــاده تــــو درخــــت چــــالـــاک | بــرداشـتــه تــو خــار و خــاشــاک |
پـــیــچــیــده چـــو دودی و نــه دودی | دوری ز ســـیــاهــی و کـــبـــودی |
پـــرگـــاری کـــاخ ســـقـــف زنـــگـــار | چــون قـصـر ارم ز تــو سـتــون دار |
کـشـتـی سـت در آب ربـع مـسـکـون | تــو تــیــری و بـــادبــانــت گــردون |
بــر کــشــتــوران دریــن نــشــیــمــن | ویــران ز تـــو صــد هــزار خــرمــن |
امـــروز دلـــم بـــه ســـیـــنـــه خـــرم | از مـقــدم تــوســت خــیـر مـقــدم |
سـویـم کـه شـده ســت رهـنـمـایـت | جـــان بـــاد فــدای خــاک پـــایــت |
بــــر مـــن ز ره کـــرم گـــذشـــتــــی | وآرام مـــن رمـــیــده گـــشـــتـــی |
از مـــنـــزل یـــار بـــســـتـــه ای بـــار | کــایـد ز تــو بــوی مـشــک تــاتــار |
این خـاک کـه عـطـر مـحـمل تـوسـت | چـون نافـه چـین حـمـایل تـوسـت |
گـــر از در اوســـت بــــر ســـرم ریـــز | چــون سـرمـه بــه دیـده تــرم ریـز |
خاشاک تو کش شمیم مشک است | ریحـان تـری و عود خـشـک اسـت |
زان آتــــش مـــن بــــلـــنـــد گــــردان | بــر وی دل مــن ســپــنــد گــردان |
زان جــان و جــهـان خــبــر چــه داری | بـگـشـای زبــان بـه هـر چـه داری |
بــی او دل مـن ز غـصـه خــون اسـت | بـی من دل او بـگو که چـون است |
از یــاد ویــم فــرامــشــی نــیــســت | وز حـرف وفاش خـامشـی نیسـت |
هــرگـــز گـــذرم بـــه دل نـــهــانـــش | جــنـبــد بــه حـدیـث مـن زبــانـش |
هـیهـات چـه جـای ایـن سؤال اسـت | دارم هـوسـی ولـی مـحـال اسـت |
شــه بـــهــر گــدا کــجـــا کــشـــد آه | مـه سـوی سـهـا کـی افـکـنـد راه |
شـب کـیـسـت طـفـیـلـی سـگـانـش | سـوده سـر خــود بــر آســتــانـش |
او کــرده بــه بــالــش خــوش آهـنـگ | بـر بـسـتـر غـم سـر مـن و سـنگ |
او داده بـــه مــهــد عــیــش پــهــلــو | مـن خـفـتـه بــه خـاک خـواریـم رو |
چـــون روز شـــود ز خـــواب خـــیـــزد | بــــر لـــالـــه تــــر گـــلـــاب ریـــزد |
اول ســــوی او کــــه مـــی گـــرایـــد | دیـده بـه رخـش کـه مـی گـشـاید |
گــرد دمــنـش ز مــن بــدل نـیـســت | گرینده چـو من بـر آن طلل نیسـت |
از دور کـــه مــی کـــنــد نــگـــاهــش | در طـوف بـه گـرد خـیمـه گـاهـش |
آنـجــا کـه شـود بــه عـشـوه خـنـدان | گــریــه کـــه کـــنــد ز دردمــنــدان |
وان دم کــه شــود ز لــب شــکــرریـز | دنـدان طــمـع کـه مـی کـنـد تــیـز |
گـاهـی کـه بــود بـه هـودجـش جـای | در راه طــلـب کـه مـی نـهـد پــای |
روزی کــه قــدم نــهـد بــه مــحــمــل | ز آب مـژه کـیـسـت مـانـده در گـل |
شـبـها که بـه خـانه اش مقام اسـت | بـنشسته بـه پـاس او کدام است |
بــیـنـا بــه رخـش کـسـان و مـن کـور | نــزدیـک هــمــه بــه او و مــن دور |
تــو بـــاد ســبـــکــروی و مــن خــاک | تـو صرصر و من شکستـه خاشاک |
گـاهـی کــه بــه ســوی او زنـی رای | بــردار بــه دسـت لـطـفـم از جـای |
چــون خــاک رهــم بــه کــوی او بـــر | خــاشـاک آســا بــه ســوی او بــر |
تــــا بــــر ســـر راه او نـــشـــیـــنـــم | یــک بـــار دگــر رخــش بــبــیــنــم |
ور زانـــکـــه نـــیــم بـــدیــن ســـزاوار | بـــگــذار مــرا غــریــب و بـــیــمــار |
بــــیـــمـــاری مـــن بــــگـــوی بــــا او | ویـــن زاری مـــن بـــگـــوی بــــا او |
کــــای کــــام دل و مــــراد جــــانــــم | بــیـنـایـی چــشـم خــونـفـشـانـم |
زان روز کــــه مــــانــــده از تــــو دورم | تــا ظـن نـبــری کـه مـن صــبــورم |
جـــــــان و دل پـــــــاره پـــــــاره دارم | لـیـکـن چــه کـنـم چـه چــاره دارم |
هـر تـن کـه ز جـان بـه داغ دوریسـت | تــنـهـایـی او نـه از صـبــوریـســت |
خــواهــد کــه ز جــان جــدا نــمــانــد | لــیـکــن چــه کــنـد نـمــی تــوانـد |
هـــر حـــیـــلـــه کـــه بــــود آزمـــودم | نی صلح و نه جنگ داشت سودم |
سـودی نـدهـد چـو نـیـسـت تــقـدیـر | نـی سـعـی جـوان نـه هـمـت پـیر |
زیـــن پــــس مـــن و داغ نـــامـــرادی | افــتــان خــیـزان بــه کــوه و وادی |
افــتـــم شــب هــا چـــو نــاتـــوانــی | خـیـزم بـه سـحـر چـو نـیم جـانـی |
دانــم کــه دل تــو نــیـز خــون اســت | وز دسـت تـو چـاره ام بـرون است |
لــیــکــن بــکــن ایـنــقــدر کــه بــاری | در دامـــن کـــوه و کـــنــج غـــاری |
چـون بـی تـو بــه سـر رسـد حـیـاتـم | یــادی بـــکــنــی پــس از وفــاتــم |
ایــن گــفــت و چــو پـــادشــاه خــاور | بــگـســســت طــنـاب خــیـمـه زر |
زد چــــرخ بــــه عــــرصــــه زمـــانـــه | بـــر رســم عــرب ســیــاه خــانــه |
مـسـکـین سـر خـود بـه خـاره بـنـهاد | بــر بــسـتـر خـار بــی خـود افـتـاد |
چـشمش همه شب بـه خـواب نغنود | بـیـهـوش فـتـاد خـوابــش ایـن بـود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج