فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 اردیبهشت 1403

در شکایت حسودان و منکران

اجــری خــور دســتــرنـج خــویـشـمگـر مـحــتــشـمـم ز گـنـج خــویـشـمزیـن سـحــر سـحــرگـهـی کـه رانـممـجــمـوعــه هـفـت ســبــع خــوانـمسـحـری کـه چـ…

اجــری خــور دســتــرنـج خــویـشـمگـر مـحــتــشـمـم ز گـنـج خــویـشـم
زیـن سـحــر سـحــرگـهـی کـه رانـممـجــمـوعــه هـفـت ســبــع خــوانـم
سـحـری کـه چـنـیـن حـلـال بــاشـدمــنــکــر شـــدنــش وبـــال بـــاشـــد
در سـحــر سـخــن چــنـان تــمـامـمکــایــیــنــه غــیــب گــشــت نــامــم
شــمـشــیـر زبــانـم از فــصــیـحــیدارد ســـر مــعــجـــز مــســـیــحـــی
نــطــقــم اثـــر آنــچـــنــان نــمــایــدکـــز جـــذر اصـــم زبـــان گــشـــایــد
حــرفــم ز تـــبـــش چـــنــان فــروزدکــانـگــشــت بــر او نـهـی بــســوزد
شــعــر آب ز جــویـبــار مــن یــافــتآوازه بـــــه روزگــــار مــــن یــــافــــت
ایـن بـی نـمـکـان کـه نـان خـورانـنـددر ســایــه مــن جــهــان خــورانــنــد
افــکـنـدن صــیـد کــار شــیـر اســتروبــه ز شــکـار شــیـر ســیـر اســت
از خــوردن مـن بــه کـام و حــلـقــیآن بــه کــه ز مـن خــورنـد خــلــقــی
حــــاســــد ز قـــبــــول ایـــن روائیدور از مــــن و تــــو بــــه ژاژ خــــائی
چون سایه شده به پیش من پستتــعــریــض مــرا گــرفــتــه در دســت
گــر پــیـشــه کــنـم غــزل ســرائیاو پــــیــــش نــــهــــد دغــــل درآئی
گـر ســاز کـنـم قـصـایـدی چــســتاو بـــاز کــنــد قــلــایــدی ســســـت
بـــازم چــو بــه نــظــم قــصــه رانــدقـصــه چــه کـنـم کـه قـصــه خــوانـد
مـن سـکـه زنـم بــه قـالـبــی خـوباو نـــیـــز زنـــد ولـــیــک مـــقـــلـــوب
کــپــی هـمــه آن کــنـد کــه مــردمپـــیــداســـت در آب تـــیــره انــجـــم
بــر هـر جــسـدی کـه تــابــد آن نـوراز ســایـه خــویـش هـســت رنـجــور
سـایه کـه نـقـیـصـه سـاز مـردسـتدر طـــنــز گـــری گــران نــورداســـت
طـــــنــــزی کــــنــــد و نــــدارد آزرمچون چشمش نیست کی بـود شرم
پــیــغــمــبــر کــو نــداشــت ســایـهآزاد نــــبـــــود از ایــــن طــــلــــایــــه
دریــای مــحــیـط را کــه پــاکــســتاز چـرک دهـان سـگ چـه بــاکـسـت
هــرچــنــد ز چــشــم زرد گــوشــانسـرخــسـت رخـم ز خـون جــوشـان
چــون بــحــر کــنـم کــنـاره شــوئیامـــــا نـــــه ز روی تــــــلــــــخ روئی
زخمی چـو چـراغ می خورم چـستوز خنده چو شمع می شوم سست
چـــون آیــنــه گـــر نــه آهــنــیــنـــمبــا ســنــگ دلــان چــرا نــشــیــنــم
کــان کـنـدن مـن مـبــیـن کـه مـردمجــان کــنــدن خــصــم بــیــن ز دردم
در مـنـکـر صـنـعـتـم بــهـی نـیـسـتکـالـا شـب چــارشـنـبــهـی نـیـسـت
دزد در مــن بـــه جـــای مــزدســـتبــد گــویـدم ارچــه بــانــگ دزدســت
دزدان چــو بــه کــوی دزد جــویــنــددر کــــوی دونــــد و دزد گــــویـــنــــد
در دزدی مــــن حـــــلــــال بـــــادشبـــد گــفــتـــن مــن وبـــال بـــاشـــد
بـــیــنـــد هــنـــر و هــنـــر نـــدانـــدبـــد مــی کـــنــد ایــنــقـــدر نــدانــد
گـر بــا بــصـر اسـت بــی بــصـر بــادوز کـــور شـــد اســـت کــورتـــر بـــاد
او دزدد و مــــن گــــدازم از شـــــرمدزد افــشـــاریــســـت ایــن نــه آزرم
نی نی چـو بـه کدیه دل نهاد اسـتگـو خـیزد و بـیا کـه در گـشـاد اسـت
آن کــاوســـت نــیــازمــنــد ســودیگــر مــن بــدمـی چــه چــاره بــودی
گــنــج دو جـــهــان در آســتـــیــنــمدر دزدی مــفــلــســی چــه بــیــنــم
واجــب صـدقـه ام بــه زیـر دسـتــانگــو خــواه بـــدزد و خــواه بــســتــان
دریــای در اســت و کــان گــنــجـــماز نــقـــب زنــان چـــگــونــه رنــجـــم
گـنـجـینه بـه بـند مـی تـوان داشـتخـوبـی بـه سـپـند می تـوان داشـت
مــــادر کــــه ســــپــــنـــدیـــار دادمبــــــا درع ســـــپــــــنـــــدیـــــار زادم
در خـــط نــظــامــی ار نــهــی گــامبـــیــنـــی عـــدد هـــزار و یــک نـــام
والــیــاس کــالــف بـــری ز لــامــشهــم بـــا نــود و نــه اســت نــامــش
زیــنــگــونــه هــزار و یــک حــصــارمبـــا صـــد کـــم یــک ســـلــیــح دارم
هــم فــارغـــم از کــشـــیــدن رنــجهــم ایــمـــنـــم از بـــریــدن گـــنـــج
گـنـجــی کــه چــنـیـن حــصــار داردنــــــقــــــاب در او چــــــکــــــار دارد؟
اینـسـت کـه گـنـج نیسـت بـی مـارهـــرجــــا کـــه رطــــب بــــود خــــار
هـر نـامـوری کــه او جــهـانـداشــتبــدنـام کــنـی ز هـمــرهـان داشــت
یوسـف کـه ز ماه عـقـد می بـسـتاز حـــقـــد بـــرادران نــمــی رســـت
عـیسـی کـه دمـش نـداشـت دودیمــی بـــرد جـــفــای هــر جـــهــودی
احـــمــد کــه ســرآمــد عــرب بـــودهـم خــســتــه خــار بــولــهــب بــود
دیر اسـت که تـا جـهان چـنین استپـی نیش مگـس کـم انگـبـین اسـت
***
تـــا مـــن مـــنـــم از طـــریــق زورینـــــازرد زمـــــن جـــــنــــاح مـــــوری
دری بـــه خــوشــاب نــشــســتـــمشــوریــدن کــار کــس نــجــســتـــم
زآنـجــا کــه نـه مـن حــریـف خــویـمدر حـــق ســـگــی بـــدی نــگـــویــم
بـر فـسـق سـگـی کـه شـیـریم داد(لــــاعــــیـــب لـــه) دلـــیـــریـــم داد
دانـم کـه غــضــب نـهـفـتــه بــهـتــرویـن گـفـتـه کـه شـد نـگـفـتـه بـهـتـر
لــیــکــن بـــه حـــســاب کــاردانــیبــی غــیـرتــی اســت بــی زبــانــی
آن کـس کـه ز شـهـر آشـنـائیـسـتدانـد کــه مــتــاع مــا کــجــائیـســت
وانـکـو بــه کـژی مـن کـشـد دسـتخصمش نه منم که جـز منی هست
خــــامـــوش دلـــا ز هـــرزه گــــوئیمــی خــور جــگــری بـــه تــازه روئی
چـون گـل بـه رحـیـل کـوس مـی زنبــر دســت کـشـنـده بــوس مـی زن
نـان خــورد ز خـون خـویـش مـی دارسـر نـیـســت کـلـاه پــیـش مـی دار
آزار کــــشـــــی کــــن و مــــیــــازارکــازرده تـــو بـــه کــه خـــلــق بـــازار
بـر جـوش دلا که وقت جـوش اسـتگـویـای جــهـان چـرا خـمـوش اسـت
مــیــدان ســخــن مــراســت امــروزبــه زیـن سـخـنـی کـجــاسـت امـروز

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج