ای رفـیقـان مـن ای عـمـر و مـنـصـور و عـطـاکـه شـمـا هـر سـه سـمـائید و هوائید و صـبـاکـرده بــیـچــاره مـرا جــوع بــه مـاه رمـضــانخــبــری هـســت ز…
ای رفـیقـان مـن ای عـمـر و مـنـصـور و عـطـا | کـه شـمـا هـر سـه سـمـائید و هوائید و صـبـا |
کـرده بــیـچــاره مـرا جــوع بــه مـاه رمـضــان | خــبــری هـســت ز شـوال بــه نـزدیـک شـمـا |
تـا بـه مغـرب ننموده اسـت مـرا چـهره هلـال | من چـنان گشـتـم از ضعف که در شرق سـها |
عـیـد گـویی کـه هـمـی آیـد از سـنـگ بـرون | یـا مــه روزه مــرا مــی دهـد از ســنــگ حــیـا |
از پـی طعمه شـامی شده ام چـون خـفاش | وز پــی دیـدن خـورشـیـد شـدم چــون حــربــا |
چـه کـنـم قـصـه بــیـهـوده ز خـمـر و ز خـمـار | چـون نـمـی یـارم گـفـتــن سـخـن مـاه سـمـا |
تـا بـه قـندیل فـتـاده اسـت مرا کار بـه شـب | همـچـو شـمعـم کـه زیم امشـب و میرم فـردا |
اندرین روزه همه رنج من است از من آز آنک | ســفــری کــرد نـیـارســتــم مـن ســرد بــغــا |
چــون مــرا هــیـچ حــلــاوت نــبــود انــدر روز | چـه کـنـم پــس تـو اگـر سـازی شـب را حـلـوا |
حـاش لـلـه کـه مرا نیسـت بـدین ره مـذهب | جز که هزلی است که رفته است میان شعرا |
فــرض یـزدان را بــگـزارد هـر کــس کـه کـنـد | خـدمـت خـاصـه سـلـطـان بـه خـلـا و بـه مـلـا |
تـحـفـه دولـت ابــورشـد رشـیـد آنـکـه فـلـک | خــواهــدی تــا کــنــد او را از پــی جــود ثــنــا |
تــا جــهـان بــادا در خــدمـت سـلـطـان بــادا | انــدریـن ز ایـزد تــقــدیـر و ز مــن بــنــده دعــا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج