شـبــی چــون سـحــر زیـور آراسـتــهبـه چـندین دعـای سـحـر خـواسـتـهز مـهـتــاب روشـن جــهـان تــابــنـاکبــرون ریـخــتــه نـافــه از نـاف خــاکتـهـی گ…
شـبــی چــون سـحــر زیـور آراسـتــه | بـه چـندین دعـای سـحـر خـواسـتـه |
ز مـهـتــاب روشـن جــهـان تــابــنـاک | بــرون ریـخــتــه نـافــه از نـاف خــاک |
تـهـی گـشـتـه بـازار خـاک از خـروش | ز بــانـگ جـرسـهـا بـر آسـوده گـوش |
رقیبـان شب گشتـه سرمست خواب | فـرو بـرده سـر صـبــح صـادق بـه آب |
من از شغل گیتی بر افشانده دست | بـه زنجـیر فـکرت شـده پـای بـسـت |
گــشــاده دل و دیــده بـــر دوخـــتـــه | بــه ره داشــتــن خــاطـر افـروخــتــه |
کـه چـون بـایدم مـطـرحـی سـاخـتـن | شــکــاری در آن مـطــرح انـداخــتــن |
فـکـنـده ســریـن را ســراسـیـمـه وار | چــو بــالـیـن گـوران بــه گـوران نـگـار |
ســـرم بـــر ســرم زانــو آورده جـــای | زمــیـن زیـر ســر آســمــان زیـرپــای |
قــراری نــه در رقــص اعــضــای مــن | ســر مـن شـده کـرســی پــای مـن |
بـــه جـــولـــان انـــدیــشـــه ره نــورد | ز پــهـلـو بــه پــهـلـو شـده گـرد گـرد |
تــن خـویـش در گـوشـه بــگـذاشـتـه | بـه صحـرای جـان تـوشـه بـرداشـتـه |
گـه از لـوح نـاخــوانـده عـبــرت پــذیـر | گـه از صـحـف پـیشـینگـان درس گیر |
چـو شـمـع آتـش افـتـاده در بـاغ مـن | شــده بــاغ مــن آتــشــیـن داغ مـن |
گـــدازنــده چـــون مــوم در آفـــتـــاب | به مومی چنین بسته بر دیده خواب |
مــگــر جــاودان از مــن آمــوخــتــنــد | کـه از مـوم خـود خـواب را دوخـتــنـد |
در آن رهــگــذرهــای انــدیــشــنــاک | پـراکـنـده شـد بــر سـرم مـغـز پــاک |
درآمـد بـه من خـوابـی از جـوش مغـز | در آن خــواب دیـدم یـکـی بــاغ نـغــز |
کـز آن بــاغ رنـگـیـن رطـب چــیـدمـی | و زو دادمـــی هــر کـــه را دیــدمــی |
رطـب چـین درآمـد ز نـوشـینـه خـواب | دمــاغــی پــرآتــش دهــانــی پــرآب |
بـــــرآورده مؤذن بــــه اول قــــنــــوت | کـه سـبــحــان حـی الـذی لـایـمـوت |
بـــرآمـــد زمـــن نـــالـــه نـــاگـــهـــی | کز اندیشه پـر گشـتـم از خـود تـهی |
چــو صــبــح ســعـادت بــرآمـد پــگـاه | شـدم زنـده چـون بــاد در صـبـحـگـاه |
شـب افـروز شـمـعـی بــرافـروخــتــم | وز اندیشه چـون شمع می سوختـم |
دلــم بـــا زبـــان در ســخــن پـــروری | چـو هاروت و زهره بـه افـسـونـگـری |
که بـی شغل چـندین نبـاید نشست | دگــر بــاره طــرزی نــو آرم بــدســت |
نــــوائی غــــریــــب آورم در ســــرود | دهـم جــان پــیـشــیـنــگــان را درود |
بــــرآرم چــــراغــــی ز پــــروانـــه ای | درخـــتــــی بــــرآرایـــم از دانـــه ای |
که هر که افـکند میوه ای زان درخـت | نـشـانـنـده را گـویـد ای نـیـک بـخـت |
بـه شـرطـی که مشـتـی فـرومایگان | نــدزدنــد کــالــای هــمــســایــگــان |
گــرفــتــم ســرتــیـز هـوشــان مــنـم | شـهـنـشــاه گـوهـر فـروشـان مـنـم |
همـه خـوشـه چـینند و مـن دانه کـار | هـمـه خــانـه پــرداز و مـن خـانـه دار |
بـرین چـار سـو چـون نـهـم دسـتـگـاه | کــه ایــمــن نــبـــاشـــم ز دزدان راه |
کــه دارد دکــانــی در ایـن چــار ســو | کــه رخــنــه نــدارد ز بــســیـار ســو |
چــو دریـا چــرا تــرسـم از قـطـره دزد | کـه ابـرم دهد بـیش ازان دسـت مزد |
اگــر بــرفــروزی چــو مـه صــد چــراغ | ز خــورشــیـد بــاشــد بــرو نــام داغ |
شــنـیـدم کـه رنـدی جــگـر تــافــتــه | درسـتــی کـهـن داشـت نـو یـافـتــه |
شــنــیــد از دبــیــران دیـنــار ســنــج | کـه زر زر کـشـد در جـهان گـنج گـنج |
بــه بــازار شــد تــا بــه زر زر کــشــد | بـه یـک مـغـربـی مـغـربـی درکـشـد |
بــه دکـان گـوهـر فــروشــی رســیـد | کـه زر بـیشـتـر زان بـه یک جـا نـدید |
فـرو ریـخـتــه زر یـک انـبــان چــسـت | قــراضــه قـراضــه درســتــا درســت |
بــه امــیــد آن گــنــج دیــوار بــســت | بــرانـداخــت دیـنـار خــود را ز دسـت |
چــو دیـنــارش از دســت پــرواز کــرد | ســوی گـنـج صــراف ســر بــاز کـرد |
فــرومــانــد مــرد از زر انــگــیــخــتــن | وز آن یـک عــدد درصــد آمــیـخــتــن |
بـــه زاری نــمــود از پـــی زر خــروش | بــنــالــیــد در مــرد جــوهــر فــروش |
کـه از مـلـک دنـیـا بـه چـنـدین درنـگ | درسـتــی زر آورده بــودم بــه چـنـگ |
شــنـیـدم نــه از زیـرکــی ز ابــلــهـی | کـه زر زر کـشـد چـون بــرابــر نـهـی |
بــه گـنـجــیـنـه ایـن دکــان تــاخــتــم | زر خـــود بــــرابـــر بـــرانـــداخـــتـــم |
مــگــر گــردد آن زر بــدیــن ریــخــتــه | خـود ایـن زر بــدان زر شـد آمـیـخـتـه |
بــــخــــنــــدیـــد صــــراف آزاد مــــرد | وز آمــیــزش زر بـــدو قـــصـــه کـــرد |
کـــه بـــســـیــار نــایــد بـــرانــدکــی | یـکـی بـر صـد آیـد نـه صـد بـر یـکـی |
بــران کـس کـه شـد دزد بـنـگـاه مـن | بـسـسـت این مثـل شـحـنه راه من |
بـــســـا آســـیــا کــوغـــریــوان بـــود | چــو بـــیــنــنــد مــزدور دیــوان بـــود |
ز دزدان مرا بـس شد این دسـت مزد | کــه بــر مــن نـیـارنــد زد بــانـگ دزد |
ســیـاهـان کـه تــاراج ره مـی کـنـنـد | بـه دزدی جـهان را سـیه مـی کـننـد |
بـــه روز آتــشــی بـــرنــیــارنــد گــرم | کـه دارد هـمـی دیـده از دیـده شـرم |
دبـــیــران نــگــر تــا بـــروز ســپـــیــد | قـلـم چـون تـراشـنـد از مـشـک بـید |
نـــهـــان مــــرا آشــــکــــارا بــــرنــــد | ز گـنـجـه اسـت اگـر تـا بــخـارا بـرنـد |
نــخــرنــد کــالــا کــه پــنــهــان بـــود | کـــه کـــالـــای دزدیـــده ارزان بــــود |
ولـیـکـن چــو غــیـب آشــکــارا شــود | دل دوســـتـــان بـــی مــدارا شـــود |
اگــــر دزد بــــرده نــــدارد نــــفــــیـــر | بـــود دزد خــود شــحــنــه دزدگــیــر |
بـــه ارمــن گــذارم کــه خــود روزگــار | بـه هـر نـیـک و بــد بــاشـد آمـوزگـار |
تـــرازوی گــردون گــردش بـــســیــچ | نـمـانـد و نـمـانـد نـسـنـجـیده هـیـچ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج