فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

در بیان غضب که آتش طبع افروختن است و خرمن دین و دنیا سوختن

بـه غـضـب جـان هیچ کس مخـراشحـــرف آســـایـــش از دل مـــتــــراشغــضــب آمــد خـــراشــگــر چـــو ارهاره اســت آن بـــلــی ولــی دو ســرهنـاخــراشـیـ…

بـه غـضـب جـان هیچ کس مخـراشحـــرف آســـایـــش از دل مـــتــــراش
غــضــب آمــد خـــراشــگــر چـــو ارهاره اســت آن بـــلــی ولــی دو ســره
نـاخــراشـیـده خــاطـر تــو نـخـسـتکـی بــود دلـخــراشـی از تــو درسـت
ز آتــشــی کـز غــضــب بــرافــروزیاولـــا خــــان و مـــان خــــود ســـوزی
آنــچـــه بـــر مــردم کـــنــاره رســـدز آتــــشـــت دود یـــا شـــراره رســـد
اصــل آن در دلـت فـروخــتــه اســتکـه ازان خـرمـن تــو سـوخـتــه اسـت
آب حـــلـــمــی بـــزن بـــر آن آتـــشتـــا نــیــفــتـــد بـــه دیــگــران آتـــش
خـشم بـا دیگران سـگی و ددیسـتویـن ســگـی و ددی بــیـخــردیـســت
هــر کــه را از خـــرد مــدد بـــاشـــدکـی در آن تــن دهـد کــه دد بــاشــد
نـیـش دنـدان خـوک و پــنـجـه گـرگبــــهـــر آزار شــــد بــــلــــای بــــزرگ
سـوی آزارشـان چـو راهـی نـیسـتپــنـجـه و نـیـش را گـنـاهـی نـیـسـت
ز آدمیزاده چـون کسـی رنجـه سـتخوک بی نیش و گرگ بی پنجه ست
خـشم خوش بـاشد از بـرای خـداینـه ز وســواس نــفــس بــد فــرمــای
چــون بــرای خــدا بــود خــشــمــتاز دو بــیـنــی جــدا بــود چــشــمــت
آن نه چـشم است غیرت دین استوز در آفــریــن و تـــحــســیــن اســت
جنبش خشم چون ز نفس بد استبــالــش دیـو و کــاهـش خــرد اســت
بــــه کــــه از دیـــو دل بــــپــــردازیخــشــم را زیـر دســت خــود ســازی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج