بـه غـضـب جـان هیچ کس مخـراشحـــرف آســـایـــش از دل مـــتــــراشغــضــب آمــد خـــراشــگــر چـــو ارهاره اســت آن بـــلــی ولــی دو ســرهنـاخــراشـیـ…
بـه غـضـب جـان هیچ کس مخـراش | حـــرف آســـایـــش از دل مـــتــــراش |
غــضــب آمــد خـــراشــگــر چـــو اره | اره اســت آن بـــلــی ولــی دو ســره |
نـاخــراشـیـده خــاطـر تــو نـخـسـت | کـی بــود دلـخــراشـی از تــو درسـت |
ز آتــشــی کـز غــضــب بــرافــروزی | اولـــا خــــان و مـــان خــــود ســـوزی |
آنــچـــه بـــر مــردم کـــنــاره رســـد | ز آتــــشـــت دود یـــا شـــراره رســـد |
اصــل آن در دلـت فـروخــتــه اســت | کـه ازان خـرمـن تــو سـوخـتــه اسـت |
آب حـــلـــمــی بـــزن بـــر آن آتـــش | تـــا نــیــفــتـــد بـــه دیــگــران آتـــش |
خـشم بـا دیگران سـگی و ددیسـت | ویـن ســگـی و ددی بــیـخــردیـســت |
هــر کــه را از خـــرد مــدد بـــاشـــد | کـی در آن تــن دهـد کــه دد بــاشــد |
نـیـش دنـدان خـوک و پــنـجـه گـرگ | بــــهـــر آزار شــــد بــــلــــای بــــزرگ |
سـوی آزارشـان چـو راهـی نـیسـت | پــنـجـه و نـیـش را گـنـاهـی نـیـسـت |
ز آدمیزاده چـون کسـی رنجـه سـت | خوک بی نیش و گرگ بی پنجه ست |
خـشم خوش بـاشد از بـرای خـدای | نـه ز وســواس نــفــس بــد فــرمــای |
چــون بــرای خــدا بــود خــشــمــت | از دو بــیـنــی جــدا بــود چــشــمــت |
آن نه چـشم است غیرت دین است | وز در آفــریــن و تـــحــســیــن اســت |
جنبش خشم چون ز نفس بد است | بــالــش دیـو و کــاهـش خــرد اســت |
بــــه کــــه از دیـــو دل بــــپــــردازی | خــشــم را زیـر دســت خــود ســازی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج