فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

داستان اسکندر که خود را بر خاک تواضع انداخت و از خاک تواضع سر بر اوج ترفع افراخت

چـنـیـن گـفـت دانـشـور روم و روسکه چـون رخت بـست از جـهان فیلقوسسـکـنـدر بــرآمـد بــه تــخـت بــلـنـدصــلــایــی بــه بــالــغ دلــان درفــکــنــدکـه…

چـنـیـن گـفـت دانـشـور روم و روسکه چـون رخت بـست از جـهان فیلقوس
سـکـنـدر بــرآمـد بــه تــخـت بــلـنـدصــلــایــی بــه بــالــغ دلــان درفــکــنــد
کـه ای واقـفـان از مـعــاد و مـعــاشکـه هـسـتـیم بـا یـکـدگـر خـواجـه تـاش
سـفـر کـرد ازیـن مـلـک شـاه شـمـابــه هـر نـیـک و بــد نـیـکــخــواه شــمـا
نـبــاشـد شـمـا را ز شــاهـی گـزیـرکــه بــاشــد بــه فــرمــان او دار و گــیـر
نـــدارم ز کـــس پــــایـــه بــــرتـــریکــــه بــــاشــــد مـــرا وایـــه ســــروری
ز خــیـل شــمـا مـن یـکــی دیـگــرمخـــیــال ســـری نـــبـــود انـــدر ســـرم
مـرا بــا شـمـا نـیـسـت رای خـلـافازیــن تـــیــرگـــی دارم آیــیــنــه صـــاف
پـسـند شـمـاها پـسـند مـن اسـتگــزنــد شــمــا هـم گــزنـد مــن اســت
بــه پــاتــان اگـر زخــم خــاری فـتــدمـــرا در جـــگـــر خـــار خـــاری فـــتــــد
بــجــویـیـد از بــهـر خــود مــهـتــریکــرم پـــروری مــعــدلــت گــســـتـــری
بـود او چـو چـوپـان شـمـا چـون رمهبــه روز و بــه شــب مــهــربــان هــمــه
اگــر روز بــاشــد شــبــانــی کــنــدوگــر شــب رســد پــاســبــانـی کــنــد
بـــود از خــداونــد خــود تــرســگــاربـــه احــســان و افــضــالــش امــیــدوار
کـف دوسـتــان را چـو بــارنـده مـیـغصــف دشــمــنــان را چــو بــرنـده تــیـغ
کـنـد پـسـت از همـت عـرش سـایســــر شــــهــــوت و آز را زیــــر پـــــای
دهــد آب از چـــشــمــه بـــخـــردیبـدان را کـنـد شـسـت و شـوی از بـدی
بــود بــا رعــایـا هـمـه چــرب و نـرمنــگــهــدار ایـشــان ز هـر ســرد و گــرم
ز شـــرش نــکــوکـــار ایــمــن بـــودز خــیــرش بــد انــدیـش ســاکــن بــود
سکندر چو شد زین حکایت خموشز جـــان خــمــوشــان بـــرآمــد خــروش
کـه شـاهـا سـر و سـرور مـا تـویـیز شــاهــان مــه و مــهــتــر مــا تــویـی
نـدیـده چـو تـو هـیـچ جـا هـیـچ گـاهپـسـنـدیـده تـر هـیـچ کـس هـیـچ شـاه
وز آن پس بـه بـیعت گشادند دستبـه سر تـاج بـر تـخـت شاهی نشسـت
زبـان را بـه تـحـسـین مـردم گـشـادکــه نـقــد حــیـات از شــمـا گــم مـبــاد
چـو مهرم بـه گـردون سـرافـراخـتـیدچــو ســایـه بــه خــاکـم نـیـنـداخــتــیـد
ز اقــبــال ســکــه بــه نــامــم زدیـددم از خـــطـــبــــه احـــتـــرامـــم زدیـــد
امــیــدم چـــنــانــســت از کــردگــارکـزان گـونـه کـز شـاهـیـم سـاخـت کـار
ز الـهـام عــدلــم کــنـد بــهـره مـنـدنـیـفـتـد بــه جـز عـدل هـیـچـم پـسـنـد
نــتــابـــم پــی وایــه خــویــشــتــنچـــو دونـــان ســـر از وایـــه مـــرد و زن
رهـانـم ز غــم هـر غــم انــدیـش راکـــنـــم مـــرهــمـــی هــر دل ریــش را
چــو شـاه از رعـیـت بــود کـامـخـواهگـدا بــاشــد انـدر حــقـیـقــت نـه شــاه
ز دانـنـدگـان داسـتـانـیسـت راسـتکه خواهنده هر کس که باشد گداست
نـرســتــه دل از نـنـگ حــاجــتــوریچـــه حـــاصــل از اورنــگ اســکــنــدری
سـکـنـدر زیـان خـود و سـود خــلـقهـمـی خـواسـت از بـهـر بـهـبـود خـلـق
ازیـن سـود هـرگـز زیـانـی نـداشـتز دســت زیـان داســتــانــی نــداشــت
گـر او شـاه بـود این گـدایان کـه انـدور او روشــن ایـن تــیـره رایـان کــه انــد
بــر او خـتـم شـد شـیـوه خـسـروینـدیـد ایـن کـهـن شــیـوه از کــس نـوی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج