بــود شـاهـی در جــهـودان ظـلـم سـازدشـمـن عـیـســی و نـصـرانـی گـدازعــهــد عــیـســی بــود و نــوبــت آن اوجــان مـوسـی او و مـوسـی جــان اوشـــــاه…
| بــود شـاهـی در جــهـودان ظـلـم سـاز | دشـمـن عـیـســی و نـصـرانـی گـداز |
| عــهــد عــیـســی بــود و نــوبــت آن او | جــان مـوسـی او و مـوسـی جــان او |
| شـــــاه احــــــول کـــــرد در راه خـــــدا | آن دو دمـــســـاز خـــدایـــی را جـــدا |
| گــفــت اســتــاد احــولــی را کــانــدر آ | زو بــرون آر از وثــاق آن شــیــشــه را |
| گـفـت احـول زان دو شـیشـه من کـدام | پــیــش تــو آرم بــکــن شــرح تــمــام |
| گفت اسـتـاد آن دو شـیشـه نیسـت رو | احـولـی بــگـذار و افـزون بـیـن مـشـو |
| گــفــت ای اســتــا مــرا طــعــنـه مـزن | گـفـت اسـتـا زان دو یـک را در شـکـن |
| چون یک بشکست هر دو شد ز چشم | مـرد احـول گـردد از مـیـلـان و خـشـم |
| شیشه یک بـود و به چشمش دو نمود | چون شکست او شیشه را دیگر نبود |
| خــشـم و شـهـوت مـرد را احــول کـنـد | ز اســتــقــامـت روح را مــبــدل کــنـد |
| چـون غـرض آمـد هـنـر پــوشـیـده شـد | صد حـجـاب از دل بـه سوی دیده شد |
| چـون دهـد قـاضـی بـه دل رشـوت قـرار | کـی شـنـاســد ظـالـم از مـظـلـوم زار |
| شــاه از حـــقــد جـــهــودانــه چـــنــان | گـشــت احــول کـالـامـان یـا رب امـان |
| صــد هـزاران مؤمـن مـظــلـوم کــشــت | کـه پـنـاهم دین مـوسـی را و پـشـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
