فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

خلوت اول در پرورش دل

زرد قـصــب خــاک بــرســم جــهـودکـاب چـو مـوسـی یـد بــیـضـا نـمـودخـــاک بـــه آن آب دوا ســـاخـــتـــههــر چــه فــرو بـــرده بــرانــداخــتــهنـور…

زرد قـصــب خــاک بــرســم جــهـودکـاب چـو مـوسـی یـد بــیـضـا نـمـود
خـــاک بـــه آن آب دوا ســـاخـــتـــههــر چــه فــرو بـــرده بــرانــداخــتــه
نـور ســحــر یـافــتــه مـیـدان فــراخســایـه روی را بــه صـبــا داده شـاخ
ســایـه گــزیـده لــب خــورشــیـد راشـــانـــه زده بــــاد ســـر بــــیـــد را
ســایـه و نـور از عـلـم شـاخــســاررقــص کــنــان بــر طــرف جــویــبـــار
عـود شـد آن خـار کـه مـقـصـود بـودآتــش گــل مــجــمــر آن عــود بـــود
گــردن گــل مـنـبــر بــلــبــل شــدهزلــف بــنـفــشــه کــمـر گــل شــده
مــــــرغ ز داود خـــــــوش آوازتـــــــرگــل ز نــظــامــی شــکــر انــدازتـــر
رایــض مــن چـــون ادب آغـــاز کــرداز گـــره نـــه فـــلـــکـــم بــــاز کـــرد
گـرچـه گـره در گـرهـش بــود جــایبــرنـگـرفـت از سـر ایـن رشـتـه پـای
تـا سـر این رشتـه بـه جـائی رسیدکـان گـره از رشـتـه بــخـواهـد بــریـد
خواجه مع القصه که در بـند ماستگـرچـه خـدا نیسـت خـداوند ماسـت
شــحــنـه راه دو جــهـان مـنـســتگـرنـه چــرا در غــم جــان مـنـســت
گـرچــه بــســی ســاز نـدارد ز مـنشــفــقــت خــود بـــاز نــدارد ز مــن
گـشـت چـو من بـی ادبـی را غـلامآن ادب آمــــــوز مـــــــرا کـــــــرد رام
از چـو مـنی سـر بـه هزیمـت نـبـردصـحـبـت خـاکی بـه غـنیمت شـمرد
روزی از ایـن مــصــر زلــیـخــا پــنــاهیـوسـفـیـی کـرد و بـرون شـد ز چـاه
چـشم شب از خواب چو بـردوختـندچــشـم چــراغ سـحــر افـروخــتــنـد
صـبــح چــراغـی سـحـر افـروز شـدکــحــلــی شــب قــرمـزی روز شــد
خـواجــه گـریـبــان چـراغـی گـرفـتدســت مـن و دامـن بــاغـی گـرفـت
دامــنــم از خــار غــم آســوده کــردتـا بــه گـریـبــان بــه گـل آمـوده کـرد
من چـو لـب لـالـه شـده خـنده ناکجامه به صد جای چو گل کرده چاک
لـالـه دل خـویـش بـه جـانـم سـپـردگـل کـمـر خــود بــه مـیـانـم سـپــرد
گـه چـو مـی آلـوده بــه خـون آمـدمگــه چــو گــل از پــرده بـــرون آمــدم
گل بـه گل و شاخ به شاخ از شتابمـیشـدم ایـدون کـه شـود نـشـو آب
تـا عـلـم عـشـق بـه جـائی رسـیـدکــز طــرفــی بــوی وفــائی رســیــد
نــکــتــه بـــادی بـــزبـــان فــصــیــحزنـده دلــم کــرد چــو بــاد مــســیـح
زیــر زمــیــن ریــخــت عــمــاریــم راتـــک بـــه صـــبـــا داد ســـواریـــم را
گـفــت فــرود آی و ز خــود دم مـزنورنــه فــرود آرمــت از خــویــشــتــن
منکه بـر آن آب چـو کـشـتـی شـدمسـاکـن از آن بــاد بـهـشـتـی شـدم
آب روان بـــــــود فـــــــرود آمــــــدمتــشــنــه زبـــان بــر لــب رود آمــدم
چــشـمـه افـروخــتــه تــر ز آفـتــابخـضـر بـه خـضـراش ندیده بـه خـواب
خــوابـــگــهــی بـــود ســمــنــزار اوخـــواب کـــنــان نــرگــس بـــیــدار او
دایــره خـــط ســـپـــهــرش مــقــامغــالـیـه بــوی بــهـشــتــش غــلــام
گـل ز گـریـبــان سـمـن کـرده جـایخــارکــشــان دامــن گــل زیــر پــای
آهــــو و روبـــــاه در آن مــــرغـــــزارنـافـه بــه گـل داده و نـیـفـه بـه خـار
طوطی از آن گل که شکر خنده بودبــر سـر سـبـزیـش پـر افـکـنـده بـود
تــازه گـیـا طـوطـی شـکـر بــدسـتآهـوکـان از شـکـرش شـیـر مـســت
جـلـوه گـر از حـجـلـه گـلـها شـمـالگـل شــکــر از شــاخ گـیـاهـا غــزال
خــیـری مــنـشــور مــرکــب شــدهمــروحــه عــنــبـــر اشــهــب شــده
سـرمـه بـیننـده چـو نـرگـس نمـاشسـوســن افـعـی چــو زمـرد گـیـاش
قــافــلـه زن یـاســمـن و گـل بــهـمقـافــیـه گـو قـمـری و بــلـبــل بــهـم
ســوســن یـکـروزه عـیـسـی زبــانداده بـه صبـح از کف موسـی نشـان
فــاخــتــه فـریـادکـنـان صــبــحــگـاهفـاخــتــه گـون کـرده فـلـک را بــه آه
بــاد نـویـســنـده بــه دســت امـیـدقــصــه گــل بــر ورق مــشــک بــیـد
گــه بــســلــام چــمــن آمــد بــهـارگـه بــسـپــاس آمـد گـل پـیـش خـار
تـرک سـمـن خـیمـه بـه صـحـرا زدهمــاهــچــه خــیــمــه بـــه ثــریــا زده
لـــالـــه بـــه آتـــشـــگـــه راز آمــدهچــون مــغ هـنــدو بــه نــمــاز آمــده
هــنــدوک لــالــه و تـــرک ســـمــنســهـل عـرب بــود و سـهـیـل یـمـن
زورق بـــاغ از عـــلـــم ســـرخ و زردپــنـجــره هـا ســاخــتــه از لــاجــورد
آب ز نـرمــی شــده قــاقــم نـمــایطـرفـه بــود قـاقـم سـنـجــاب سـای
شــاخ ز نــور فــلــک انــگــیــخــتــهدر قـــدم ســـایـــه درم ریـــخـــتــــه
ســایـه ســخــن گـو بــلـب آفـتــابزنــده شــده ریـگ ز تــســبــیــح آب
نسـتـرن از بـوسه سـنبـل بـه زخـماز مـژه غــنـچــه لـب گــل بــه زخــم
تــرکـش خـیـری تــهـی از تـیـر خـارگـاه ســپــر خــواسـتــه گـه زیـنـهـار
ســحــر زده بــیـد، بــه لـرزه تــنـشمـجــمـر لـالـه شــده دود افــکــنـش
خـواسـت پـریدن چـمـن از چـابـکـیخـواسـت چـکـیدن سـمـن از نارکـی
نـی بــه شـکـر خــنـده بــرون آمـدهزرده گـــل نــعـــل بـــه خـــون آمــده
آنـگـل خــودرای کــه خــودروی بــوداز نــفــس بــاد ســخــن گــوی بــود
ســبــزتــر از بــرگ تــرنـج آســمـانآمــده نــارنــج بــه دســت آن زمــان
چــون فـلـک آنـجــا عـلـم آراســتــهسـبـزه بـکـشـتـیـش بـدر خـواسـتـه
هـر گـره از رشـتـه آن سـبــز خـوانجـــان زمــیــن بـــود و دل آســمــان
اخــتــر ســرســبــز مـگــر بــامــدادگـفـت زمـین را کـه سـرت سـبـز بـاد
یــا فــلــک آنــجـــا گــذر آورده بـــودسـبــزه بـه بـیـجـاده گـرو کـرده بــود
چـشمه درفشنده تـر از چـشم حورتــا بــرد از چــشـمـه خـورشـیـد نـور
سبـزه بـر آن چـشمه وضو ساخـتـهشــکــر وضــو کــرده و پـــرداخـــتـــه
مـرغ ز گـل بـوی سـلـیمـان شـنـیـدنـــالـــه داودی از آن بـــرکـــشـــیـــد
چـــنـــگـــل دراج بـــه خـــون تـــذروسـلـسـلـه آویـخــتــه در پــای سـرو
مـحــضــر مـنـشــور نـویـســان بــاغفـتــوی بــلـبــل شـده بــر خــون زاغ
بــوم کــز آن بــوم شــده پــیـکــرشسـر دلـش گـشـتــه قـضـای سـرش
بــاد یـمـانـی بــه سـهـیـل نـسـیـمسـاخـتــه کـیـمـخـت زمـیـن را ادیـم
لـالـه ز تــعـجـیـل کـه بــشـتــافـتــهاز تـــپـــش دل خــفــقــان یــافــتـــه
سـایه شـمـشـاد شـمـایل پـرسـتســوی دل لــالـه فــرو بــرده دســت
نـاخـن سـیمـین سـمـن صـبـح فـامبــرده ز شــب نـاخــنـه شـب تــمـام
صـبـح کـه شـد یوسـف زرین رسـنچـــاه کـــنـــان در زنــخ یــاســـمـــن

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج