زهــــی دارنــــده اورنــــگ شــــاهـــیحـــوالـــت گـــاه تـــایــیـــد الـــهـــیپــنـاه ســلـطــنـت پــشــت خــلــافــتز تــیـغـت تــا عـدم مـوئی م…
زهــــی دارنــــده اورنــــگ شــــاهـــی | حـــوالـــت گـــاه تـــایــیـــد الـــهـــی |
پــنـاه ســلـطــنـت پــشــت خــلــافــت | ز تــیـغـت تــا عـدم مـوئی مـسـافـت |
فـــریــدون دوم جـــمــشـــیــد ثـــانــی | غلط گفتم که حشواست این معانی |
فــریــدون بـــود طــفــلــی گــاو پـــرورد | تـو بـالـغ دولـتـی هم شـیر و هم مرد |
سـتــد جـمـشـیـد را جـان مـار ضـحـاک | تــرا جــان بــخـشـد اژدرهـای افـلـاک |
گـر ایـشـان داشـتـنـدی تـخـت بــا تـاج | تو تاج و تخت می بـخشی به محتاج |
کــنـد هـر پــهـلـوی خــســرونـشــانـی | تـو خـود هم خـسـروی هم پـهلـوانی |
ســلــیـمـان را نـگــیـن بــود و تــرا دیـن | ســکــنــدر داشــت آیـیـنـه تــو آیـیـن |
نــدیــدنــد آنـــچـــه تـــو دیــدی ز ایــام | سـکـنـدر ز ایـنـه جــمـشـیـد از جــام |
زهــی مــلــک جـــوانــی خـــرم از تـــو | اســاس زنـدگــانـی مــحــکــم از تــو |
اگر صد تـخـت خـود بـر پـشت پـیلسـت | چوبـی نقش تو بـاشد تـخت نیلست |
بــه تــیـغ آهــنــیـن عــالــم گــرفــتــی | بــه زریـن جــام جــای جـم گـرفـتــی |
بــه آهـن چــون فـراهـم شــد خــزیـنـه | از آهــن وقـــف کــن بـــر آبـــگــیــنــه |
بــه دسـتــوری حـدیـثــی چـنـد کـوتــاه | بـخـواهم گفـت اگر فـرمان دهد شـاه |
مـن از ســحــر ســحــر پــیـکــان راهـم | جــرس جــنـبــان هـارورتــان شـاهـم |
نـخـسـتـیـن مـرغ بـودم مـن دریـن بــاغ | گـرم بــلـبــل کـنـی کـیـنـت و گـر زاغ |
بــه عــرض بــنــدگــی دیــر آمــدم دیـر | و گــر دیـر آمــدم شــیـر آمـدم شــیـر |
چه خوش گفت این سخن پیر جهانگرد | که دیر آی و درسـت آی ای جـوانمرد |
در ایـن انـدیـشـه بــودم مـدتــی چــنـد | کــه نـزلــی ســازم از بــهـر خــداونـد |
نـبــودم تــحــفــه چــیـپــال و فــغــفــور | کـه پـیش آرم زمـین را بـوسـم از دور |
بــدیـن مـشـتـی خـیـال فـکـرت انـگـیـز | بــســاط بــوسـه را کـردم شـکـر ریـز |
اگــر چـــه مــور قـــربـــان را نــشـــایــد | مــلــخ نـزل ســلــیـمــان را نـشــایـد |
نـبــود آبــی جــز ایـن در مـغــز مـیـغــم | و گــر بــودی نــبــودی جــان دریـغــم |
بــــه ذره آفـــتـــابـــی را کـــه گـــیـــرد | بـه گنجـشـکـی عـقـابـی را کـه گیرد |
چـه سـود افـسـوس من کز کـدخـدائی | جــز ایــن مــوئی نــدارم در کــیــائی |
حــدیـث آنـکـه چــون دل گـاه و بــیـگـاه | مـلـازم نـیـســتــم در حــضـرت شــاه |
نــبــاشــد بــر مــلــک پــوشــیــده رازم | کـه مـن جـز بــا دعـا بـاکـس نـسـازم |
نظـامـی اکـدشـی خـلـوت نشـینسـت | کـه نیمی سـرکـه نیمی انگبـینسـت |
ز طـبــع تــر گـشــاده چــشــمـه نـوش | بـزهـد خـشـک بـسـتـه بـار بـر دوش |
دهان زهدم ار چـه خـشـک خـانـیسـت | لـســان رطــبــم آب زنـدگــانـیـســت |
چـو مـشـک از نـاف عـزلـت بـو گـرفـتـم | بـه تـنـهـائی چـو عـنـقـا خـو گـرفـتـم |
گــل بــزم از چــو مــن خــاری نــیــایــد | ز مــن غــیــر از دعــا کــاری نــیــایــد |
نــدانــم کــرد خــدمــتــهــای شــاهـی | مـگـر لـخـتـی سـجـود صـبـحـگـاهـی |
رعـــونـــت در دمـــاغ از دام تــــرســــم | طــمــع در دل ز کــار خـــام تـــرســم |
طـمـع را خـرقـه بــر خـواهـم کـشـیـدن | رعــونــت را قــبـــا خـــواهــم دریــدن |
مـن و عـشـقـی مـجـرد بــاشـم آنـگـاه | بـیـاسـایـم چـو مـفـرد بــاشـم آنـگـاه |
ســر خــود را بــه فــتــراکــت ســپــارم | ز فــتــراکـت چــو دولـت ســر بــر آرم |
گــرم دور افــکــنــی در بــوســم از دور | و گـــر بـــنــوازیــم نــور عـــلــی نــور |
بـه یک خـنـده گـرت بـایـد چـو مـهـتـاب | شب افروزی کنم چـون کرم شبـتـاب |
چـو دولـت هر کـه را دادی بـه خـود راه | نـبـشـتـی بـر سـرش یـامـیر یـا شـاه |
چـو چـشـم صبـح در هر کس که دیدی | پــلـاس ظـلـمـت ازوی در کـشــیـدی |
بـه هر کشور که چـون خـورشید راندی | زمـیـن را بــدره بــدره زر فــشــانـدی |
زر افـشـانـت هـمـه سـالـه چـنـیـن بـاد | چـو تـیغـت حـصـن جـانـت آهنین بـاد |
جـهـان بــیـرون مـبــاد از حـکـم و رایـت | زمـیـن خـالـی مـبــاد از خـاک پــایـت |
ســـرت زیــر کـــلــاه خـــســـروی بـــاد | بـه خـسـرو زادگان پـشـتـت قوی بـاد |
بـه هر منزل که مشک افشان کنی راه | منور بـاش چـون خورشید و چـون ماه |
بـه هـر جـانـب کـه روی آری بـه تـقـدیر | رکـابــت بــاد چـون دولـت جـهـانـگـیـر |
جــنــابــت بــر هـمــه آفــاق مــنــصــور | ســپــاهـت قـاهـر و اعــدات مـقـهـور |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج