فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

خطاب زمین بوس

زهــــی دارنــــده اورنــــگ شــــاهـــیحـــوالـــت گـــاه تـــایــیـــد الـــهـــیپــنـاه ســلـطــنـت پــشــت خــلــافــتز تــیـغـت تــا عـدم مـوئی م…

زهــــی دارنــــده اورنــــگ شــــاهـــیحـــوالـــت گـــاه تـــایــیـــد الـــهـــی
پــنـاه ســلـطــنـت پــشــت خــلــافــتز تــیـغـت تــا عـدم مـوئی مـسـافـت
فـــریــدون دوم جـــمــشـــیــد ثـــانــیغلط گفتم که حشواست این معانی
فــریــدون بـــود طــفــلــی گــاو پـــروردتـو بـالـغ دولـتـی هم شـیر و هم مرد
سـتــد جـمـشـیـد را جـان مـار ضـحـاکتــرا جــان بــخـشـد اژدرهـای افـلـاک
گـر ایـشـان داشـتـنـدی تـخـت بــا تـاجتو تاج و تخت می بـخشی به محتاج
کــنـد هـر پــهـلـوی خــســرونـشــانـیتـو خـود هم خـسـروی هم پـهلـوانی
ســلــیـمـان را نـگــیـن بــود و تــرا دیـنســکــنــدر داشــت آیـیـنـه تــو آیـیـن
نــدیــدنــد آنـــچـــه تـــو دیــدی ز ایــامسـکـنـدر ز ایـنـه جــمـشـیـد از جــام
زهــی مــلــک جـــوانــی خـــرم از تـــواســاس زنـدگــانـی مــحــکــم از تــو
اگر صد تـخـت خـود بـر پـشت پـیلسـتچوبـی نقش تو بـاشد تـخت نیلست
بــه تــیـغ آهــنــیـن عــالــم گــرفــتــیبــه زریـن جــام جــای جـم گـرفـتــی
بــه آهـن چــون فـراهـم شــد خــزیـنـهاز آهــن وقـــف کــن بـــر آبـــگــیــنــه
بــه دسـتــوری حـدیـثــی چـنـد کـوتــاهبـخـواهم گفـت اگر فـرمان دهد شـاه
مـن از ســحــر ســحــر پــیـکــان راهـمجــرس جــنـبــان هـارورتــان شـاهـم
نـخـسـتـیـن مـرغ بـودم مـن دریـن بــاغگـرم بــلـبــل کـنـی کـیـنـت و گـر زاغ
بــه عــرض بــنــدگــی دیــر آمــدم دیـرو گــر دیـر آمــدم شــیـر آمـدم شــیـر
چه خوش گفت این سخن پیر جهانگردکه دیر آی و درسـت آی ای جـوانمرد
در ایـن انـدیـشـه بــودم مـدتــی چــنـدکــه نـزلــی ســازم از بــهـر خــداونـد
نـبــودم تــحــفــه چــیـپــال و فــغــفــورکـه پـیش آرم زمـین را بـوسـم از دور
بــدیـن مـشـتـی خـیـال فـکـرت انـگـیـزبــســاط بــوسـه را کـردم شـکـر ریـز
اگــر چـــه مــور قـــربـــان را نــشـــایــدمــلــخ نـزل ســلــیـمــان را نـشــایـد
نـبــود آبــی جــز ایـن در مـغــز مـیـغــمو گــر بــودی نــبــودی جــان دریـغــم
بــــه ذره آفـــتـــابـــی را کـــه گـــیـــردبـه گنجـشـکـی عـقـابـی را کـه گیرد
چـه سـود افـسـوس من کز کـدخـدائیجــز ایــن مــوئی نــدارم در کــیــائی
حــدیـث آنـکـه چــون دل گـاه و بــیـگـاهمـلـازم نـیـســتــم در حــضـرت شــاه
نــبــاشــد بــر مــلــک پــوشــیــده رازمکـه مـن جـز بــا دعـا بـاکـس نـسـازم
نظـامـی اکـدشـی خـلـوت نشـینسـتکـه نیمی سـرکـه نیمی انگبـینسـت
ز طـبــع تــر گـشــاده چــشــمـه نـوشبـزهـد خـشـک بـسـتـه بـار بـر دوش
دهان زهدم ار چـه خـشـک خـانـیسـتلـســان رطــبــم آب زنـدگــانـیـســت
چـو مـشـک از نـاف عـزلـت بـو گـرفـتـمبـه تـنـهـائی چـو عـنـقـا خـو گـرفـتـم
گــل بــزم از چــو مــن خــاری نــیــایــدز مــن غــیــر از دعــا کــاری نــیــایــد
نــدانــم کــرد خــدمــتــهــای شــاهـیمـگـر لـخـتـی سـجـود صـبـحـگـاهـی
رعـــونـــت در دمـــاغ از دام تــــرســــمطــمــع در دل ز کــار خـــام تـــرســم
طـمـع را خـرقـه بــر خـواهـم کـشـیـدنرعــونــت را قــبـــا خـــواهــم دریــدن
مـن و عـشـقـی مـجـرد بــاشـم آنـگـاهبـیـاسـایـم چـو مـفـرد بــاشـم آنـگـاه
ســر خــود را بــه فــتــراکــت ســپــارمز فــتــراکـت چــو دولـت ســر بــر آرم
گــرم دور افــکــنــی در بــوســم از دورو گـــر بـــنــوازیــم نــور عـــلــی نــور
بـه یک خـنـده گـرت بـایـد چـو مـهـتـابشب افروزی کنم چـون کرم شبـتـاب
چـو دولـت هر کـه را دادی بـه خـود راهنـبـشـتـی بـر سـرش یـامـیر یـا شـاه
چـو چـشـم صبـح در هر کس که دیدیپــلـاس ظـلـمـت ازوی در کـشــیـدی
بـه هر کشور که چـون خـورشید راندیزمـیـن را بــدره بــدره زر فــشــانـدی
زر افـشـانـت هـمـه سـالـه چـنـیـن بـادچـو تـیغـت حـصـن جـانـت آهنین بـاد
جـهـان بــیـرون مـبــاد از حـکـم و رایـتزمـیـن خـالـی مـبــاد از خـاک پــایـت
ســـرت زیــر کـــلــاه خـــســـروی بـــادبـه خـسـرو زادگان پـشـتـت قوی بـاد
بـه هر منزل که مشک افشان کنی راهمنور بـاش چـون خورشید و چـون ماه
بـه هـر جـانـب کـه روی آری بـه تـقـدیررکـابــت بــاد چـون دولـت جـهـانـگـیـر
جــنــابــت بــر هـمــه آفــاق مــنــصــورســپــاهـت قـاهـر و اعــدات مـقـهـور

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج