ز هـر تــار حــکـمـت کـه او تــافـتــه ســتدو صـد خـرقـه تــن رفـو یـافـتــه سـتز نــقــشــی کــه در خــاطــر آورده اســتبـــســـی صـــورت نــادر آورد…
| ز هـر تــار حــکـمـت کـه او تــافـتــه ســت | دو صـد خـرقـه تــن رفـو یـافـتــه سـت |
| ز نــقــشــی کــه در خــاطــر آورده اســت | بـــســـی صـــورت نــادر آورده اســـت |
| شـــنـــیـــدم کـــه بـــود انـــدر آن روزگـــار | یـکــی پــادشــه بــخــتــش آمــوزگــار |
| ازیــــن چــــار مــــادر وز ایــــن نــــه پــــدر | نــدادش خــداونــد جـــز یــک پـــســر |
| رخـــش بـــود بـــدر ســـپـــهـــر جـــمـــال | ولی شـد ز کـاهش تـنش چـون هلال |
| حـــکـــیــمـــان ســـپـــردنـــد راه عـــلـــاج | نــشـــد دورش آن انــحـــراف از مــزاج |
| شــــه نــــامــــور خــــوانــــد بــــقــــراط را | ســـبـــب دان تـــعـــدیــل اخـــلــاط را |
| ســر و زر هــمــه زیــر پــایــش فــشــانــد | بــه بــالــیـن آن دلــربــایـش نـشــانـد |
| چـو خـنـیاگـر چـسـت پـیشـش نـشـسـت | سوی سـاعدش بـرد چـون عود دست |
| بــر اوتــار نـبــضــش شــد انـگـشــت مـال | نــوایــی نــیــامـــد بـــرون زاعـــتـــدال |
| ز قــاروره اش جــســت ازان پــس دلــیــل | نـدیـدش تــن از هـیـچ عــلـت عــلـیـل |
| بــدانـســت کــان رنــج و درد از دل اســت | تـنـش لـاغـر و چـهـره زرد از دل اسـت |
| دگــر بــاره دســتــش ســوی نــبــض بــرد | بـه افـسـانه عـشـق نبـضـش فـشـرد |
| بـــه نــوعــی دگــر جــنــبـــش آغــاز کــرد | بـر آن لحـن رقـصـی عـجـب سـاز کـرد |
| یقـین شـد که عـشـقـش ره دل زده سـت | قـدم در ره سـخـت مشـکل زده سـت |
| بــه خــلــوت درون دایــه اش را بــخــوانــد | ز شـهـزاده بــا وی بـسـی قـصـه رانـد |
| در آن نــکــتــه از وی بـــیــانــی نــیــافــت | وز آن راز بــا وی نــشــانــی نــیـافــت |
| بــــه شـــه گـــفـــت تــــا پــــرده داران راز | کـــه بـــودنــد بـــر راز او پـــرده ســـاز |
| گـــشـــایـــنـــد پــــرده ز هـــر پــــردگـــی | چـــو بــــرگ گـــل از نـــازپـــروردگـــی |
| کـــنـــیــزان پـــوشـــیــده رخ چـــون پـــری | در آیــنــد در عـــرض جـــولـــانــگـــری |
| بـــه کــف نــبـــض شــهــزاده بـــقــراط راد | نـــظـــر بـــر بـــتـــان پـــریــرخ نـــهــاد |
| بــســا ســرو گـلـرخ کـه بــر وی گـذشــت | که نبـض وی از جـنبـش خـود نگشـت |
| ز نــاگــه یـکــی مــاه مــشــکــیـن نـقــاب | بـــرون آمــد از پـــرده چـــون آفــتـــاب |
| نـــگـــاری ز ســـر تـــا قـــدم جـــان پـــاک | ز هـر تـن مـخـاطـب بـه روحـی فـداک |
| چــو شــهــزاده را چــشــم بــر وی فــتــاد | تـو گـویی مـگـر شـعـلـه در نـی فـتـاد |
| بـــه پـــهــلــوی او دل طــپــیــدن گــرفــت | ز رخــسـار او خــون چــکـیـدن گـرفـت |
| ز نــــبـــــضــــش قــــرار از دل آرام رفــــت | بــه هــمــراهـی آن گــل انــدام رفــت |
| بــدانـســت بــقــراط کـان مـهـوش اســت | که شـهزاده زو سـینه در آتـش اسـت |
| از آنــــجـــــا قــــدم جـــــانــــب شــــاه زد | کـــه شــــهـــزاده را دلـــبــــری راه زد |
| ز خـــورشـــیـــدرویــی در آفـــاق طـــلـــق | فـتـاده سـت همـچـون مه اندر محـاق |
| بـــــدان شـــــوخ دارد گــــرفــــتـــــاریــــی | جــز ایـن نـبــودش هـیـچ بــیـمــاریـی |
| بــپــرســیـد شــه کــان دلـارام کــیـســت | مـر او را نـشـیمـن کـجـا نـام چـیسـت |
| بـــگــفــتــا بـــه جــایــی دل از دســت داد | کـه انـگـشـت نـتــوان بــر آنـجــا نـهـاد |
| بــه صــیـدی کــمـنـد امـیـد افــکـن اســت | کـه هـمـخـوابــه مـهـد نـاز مـن اسـت |
| دریـن کــهـنـه ویـرانـه گــنــج مــن اوســت | ســرور سـرای ســپــنـج مـن اوســت |
| بــدو گـفــت شــه کــای گـرامـی حــکـیـم | دلـــی بـــهــر فـــرزنـــد دارم دو نــیــم |
| فــــرود آی ازیـــن نــــیـــکــــرو بــــارگــــی | رهــان خــاطــرم را ز غــمــخــوارگــی |
| ازیــن بـــارگـــی گـــر بـــتـــابـــی عـــنــان | کــشــم مــرکــبــی بــهـتــرت زیـر ران |
| بــه شــه گـفــت بــقــراط کـای شــهـریـار | کـس از جــان خـود مـی نـگـیـرد کـنـار |
| مـر او چــو جــان اســت و جــان را خــلــل | چــو افــتــد نــیـابــد کــس آن را بــدل |
| مــیــانــشــان ازیـنــســان جــواب و سؤال | بـسـی رفـت و کوتـه نشـد قیل و قال |
| چــو شــه را بــرون نــامــد آن مــه ز مــیـغ | چـو خـورشـید آهیخـت رخـشـنده تـیغ |
| کــه کــام پـــســـر زان ســمــنــبـــر بـــده | و یـا زیـر شــمــشــیـر مـن ســر بــنـه |
| بـــگــفــتـــا کــه عــمــری بـــه هــر داوری | کــنـی دعــوی مـعــدلـت گــســتــری |
| نــبـــاشــد دریــن مــعــدلــت بــوی خــیــر | که خـود ندهی انصـاف و جـویی ز غیر |
| اگـــر قـــبــــلـــه مـــیـــل آن ســــرو بــــن | کـنـیـز تــو بــاشـد هـمـیـن حـکـم کـن |
| شــهـش آفــریـن گــفــت کــای رهـنـمـون | کـه عــقـل تــو از عــلـمـت آمـد فـزون |
| وجـــــــودت ز هــــــر آفـــــــت آزاد بـــــــاد | ز عـقـلـت جــهـان حـکـمـت آبــاد بــاد |
| گــذشــتــم مــن از صــحــبــت آن کــنــیــز | اگـر چــه مـرا بــود چــون جــان عــزیـز |
| دل از صــــورت مــــهــــر او ســــاده کــــرد | فـرسـتــاد و تــسـلـیـم شـهـزاده کـرد |
| چـــو شـــهــزاده از لــعــل او کــام یــافــت | ز بــی صــبــری خــویـش آرام یــافــت |
| شـــب وی ازان مــه شــب قــدر گــشــت | هلالش بـه یک چـند شب بـدر گشت |
| بـــیــا ای تـــو را دل بـــه حـــکــمــت گــرو | دمـی بـرگـشـا گـوش حـکـمـت شـنـو |
| بـــنــه گــوش دل را بــه فــهــم ســلــیــم | بـدان نکتـه هایی که گفت این حـکیم |
| چـه خـوش گفت کای مانده در تـاب و پـیچ | قـناعـت کـن از خـوان گـیتـی بـه هیچ |
| کــشــش هـای حــاجــت ز خــود دور کـن | ز بــی حـاجـتـی سـیـنـه پــر نـور کـن |
| چو بی حاجت است آن که مقصود توست | بـدین نسـبـت خـود بـه او کن درسـت |
| کـسـی را کـه بــی حــاجــتــی بــیـشـتــر | قــدمــگــاه قــربــش بــود پــیــشــتــر |
| بــه قــوت کــم از خــوان گــیـتــی بــســاز | مـکــن رنـجــت از بــیـش خــوردن دراز |
| کـــــم نــــاگــــوار انــــدک پـــــر گــــزنــــد | بـه از بـیـش اگـر خـود بــود سـودمـنـد |
| چـرا بـیمـت از فـقـر و بـی سـیمـی اسـت | که بـی سیمیت عین بی بیمی است |
| تــهـیـدسـت بــا ایـمـنـی خــفـتــه جــفـت | بــه از مـالــداری کــه ایـمـن نـخــفــت |
| مـــزن پـــشـــت پـــا بـــخـــت فـــیـــروز را | بـه قـسـمت سـه کن هر شـبـانروز را |
| بــه بـــقــراط شــد عــلــم طــب آشــکــار | بـــه او گــشــت قــانــون آن اســتــوار |
| یــکــی را بـــه تـــحــصــیــل دانــش گــذار | که بی دانشی نیست جز عیب و عار |
| بــــه دانـــش شــــو انـــدر دوم کــــارگــــر | سـوم را بــه بــی دانـشـان بــر سـپـر |
| بـــدیــن نــکــتـــه دانــا و بـــخـــرد شـــدم | کــه دانــا بـــه نــادانــی خــود شــدم |
| نـــگـــویــم نـــدانــم کـــه ایــن اعـــتـــراف | ز دانــایــی خــود بـــود مــحــض لــاف |
| بــود پــیــش دانــای مــشــکــل گــشــای | تـو مهمان جـهان همچـو مهمانسـرای |
| بــخــور هـر چــه پــیـشــت نـهـد مـیـزبــان | همـه تـن بـه شـکـرانـه اش شـوزبـان |
| وگـــر هــیــچ نــدهــد تـــقـــاضـــا مــکـــن | خــیـال طــلــب را بــه دل جــا مــکــن |
| نـعـیـمـیـسـت دنـیـا کـه پــایـنـده نـیـسـت | بـه جـز رنج و مـحـنت فـزاینده نیسـت |
| چــو دســتــت دهـد خــیـر مـی کــن در او | نــوابــخــشــی غــیـر مــی کــن در او |
| و گــــر نـــی ز نــــاداری خــــود مــــنــــال | بــود عــرصــه شــکــر واســع مـجــال |
| نــبـــیــنــد یــکــی حــال یــزدان شــنــاس | کـه واجـب نـبـاشـد بـر آنـش سـپـاس |
| ز ادبـــــار شـــــر رو نــــه انــــدر گــــریــــز | بــه اقـبــال هـر خــیـر شــو زود خــیـز |
| مـرو روی در شــغـل شــر چــون خــســان | وگـر خــیـر بــاشـد بــه غـایـت رســان |
| هـــمـــی دار ازان طـــرف دامـــان نـــگـــاه | وز این بـر سـر خـویـش مـی نـه کـلـاه |
| بــــرآور بــــه کــــار نــــکــــو در جــــهــــان | بــه عــرض زمـیـن نـام و طــول زمــان |
| بـــه صـــد نــام اگــر مــرد نــام آور اســـت | طـلـبـگـار خـیـر از هـمـه بـهـتـر اسـت |
| بـه هر لـقـمـه زین خـوان کـه دسـت آوری | تـــو را او خـــورد یــا تـــو او را خـــوری |
| تــــو را او خــــورد چــــون بــــود نـــاگــــوار | تــو او را خــوری چــون فـتــد سـازگـار |
| نـتــرسـد ز مـرگ آن کـه تـسـلـیـم اوسـت | اگـر تـلـخـیی هـسـت در بـیـم اوسـت |
| مـــبــــر چـــیـــزهـــا را بـــرون زاعـــتـــدال | مــکـــن تـــارک طـــبـــع را پـــایــمــال |
| گــر آبــت زلــال اســت و نـقــلــت شــکــر | بـــه انــدازه نــوش و بــه انــدازه خــور |
| فـراش ار حـریـر اسـت و هـمـخـوابــه حـور | مــنــه پـــای بـــیــرون خــیــر الــامــور |
| مـــیـــان دو کـــس مـــعـــنـــی زیـــرکـــی | بــــود مــــایـــه اتــــحــــاد و یـــکــــی |
| هــمــه زیـرکــان زان بــه هـم دوســتــنــد | یکـی مـغـز را گـشـتـه صـد پـوسـتـنـد |
| ولـــی هـــســــت در دیـــده اعــــتــــبــــار | طـــریــق جـــهـــالـــت هـــزاران هــزار |
| دو جــاهـل بــه هـم مـتــحــد نـیـســتــنـد | ره عــقــل را مــعــتــقــد نـیـســتــنــد |
| ز عـاقـل بــسـی تــا بــه جـاهـل ره اسـت | ره هـر یـکــی زان دگـر کــوتــه اســت |
| کــی آیـد بــه هــم راســت پــیـونــدشــان | بـه هم هسـت پـیونـدشـان بـندشـان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
