اله یار خادمیان
بمنا سبت سال روز یاد و یاد واره ی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه
خدا محور ، امامِ بی کم و کاست
مسیرِ مستقیمِ بی چپ و راست
قیام ات کهنگی هارا درو کرد
جهان را تازگی بخشید نو کرد
دگرگون شد خیالِ واهی و خواب
ضمیر خسته از عشق تو شاداب
لب خشکیده با جام تو تَر شد
طراوت سبز بر باغ بشر شد
درخت آد میّت زد جوانه
جوان کردی زمان را جاودانه
نگاهت کرد دلهارا دگر گون
ز مهرت زنده شد لیلاو مجنون
گل عشق تو همرنگ جنون نیست
به دیوان تو زخم و حرف خون نیست
به نرمی دعوت تو حیدکردی
نهاد یاَس را امید کردی
اذان گفتی اذانِ عافیت سوز
چه شبها یی که خواندی خطبه ی روز
زبانِ بی زبان را باز کردی
فضا را بسترِ پرواز کردی
ندای غیرت از نای توزد جوش
صدایت را نیستان می دهد گوش
سکوتستان زفریادت فرو ریخت
غم از نی نامه ی شادت فرو ریخت
به قدرت گرچه دشمن برتری داشت
تو دل بُردی اگراو خنجری داشت
به آسانی ستم را دست بستی
ستون خود پرستی را شکستی
به ایما ن تو دشمن گشت تسلیم
گه از روی حقیقت گاه از بیم
گل دین رنگ و بوی دیگری یافت
گلستان آبروی دیگری یافت
به با نگی باز کردی چشم ها را
نشان دادی گذرگاه صفا را
تو گفتی چشمه ی منصور اینجاست
مسیر کاروان نور اینجاست
تو یخ های زمستان را شکستی
تب کور غمستان راشکستی
امیر پیر کردی نو جوان را
غرور مرد بخشیدی زنان را
تورا دست الهی در توان بود
ضمیرت مرکز هفت آسمان بود
جهانی را به موج افکند نامت
تمام عا رفان مست مدامت
توچنگ افکنده ای درچنگ شیطان
تو کردی جنگ با فر هنگ شیطان
امام واژها ی روح پرور
خدا اندیشه ی ، آیینه مظهر
بدون شبهه باید گفت محکم
کتابی داری از پیغمبری کم
خدا وندان باطل را زدی راه
زتو آگاه شد هر نا خودآ گاه
از این دریای طوفان خیز باطل
توما را می بری تا مرز ساحل
تو نور چیره دستی تا همیشه
توخورشیدی تو هستی تا همیشه
بخش مثنوی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
