مجـنون چـو بـه حـکـم آن دل افـروزمـــــحـــــروم شـــــد از زیـــــارت روزتــا روز غـمـش بــه شــب رســدیصــد ره جــانـش بــه لـب رســیـدیشــبــهـا بـ…
| مجـنون چـو بـه حـکـم آن دل افـروز | مـــــحـــــروم شـــــد از زیـــــارت روز |
| تــا روز غـمـش بــه شــب رســدی | صــد ره جــانـش بــه لـب رســیـدی |
| شــبــهـا بــه لــبــاس شــبــروانــه | گــشـــتـــی بـــه ره طـــلــب روانــه |
| مـــنـــزل بــــه دیـــار یـــار کــــردی | وانــجــا هــمــه شــب قــرار کــردی |
| هـر گــاه کــه یـافــتــی مــجــالــی | لـب بــگـشـادی بـه حـسـب حـالـی |
| گــــفــــتــــی ز فــــراق روز بــــا او | صــد قــصــه ســیــنــه ســوز بـــا او |
| هـر چـنـد ز هـجـر غـصـه کـش بـود | بــا ایـن تـک و پـوی نـیـز خـوش بـود |
| یک شـب بـه هم آن دو پـاکـدامـان | در کــشــور عــشــق نــیـکــنــامــان |
| بــودنـد نـشـســتــه هـر دو تــنـهـا | انــداخــتــه در مــیــان ســخــن هــا |
| از مـــرده دلـــان حـــی جــــوانـــی | در شــیــوه عــشــق بــدگــمــانــی |
| بـگذشت بـر در آن شکستـه حالان | بـــا هــم ز درون خــســتـــه نــالــان |
| بـر صـحـبـت تـنگـشـان حـسـد بـرد | وانـدر حــقــشــان گــمــان بــد بــرد |
| آری نـــیـــکــــی ز بــــد نـــیـــایـــد | هـر حــامـلـه جــنـس خــویـش زایـد |
| چـیـزی کـه بــود ز سـرکـه یـا مـی | در کــــوزه هــــمــــان تــــراود از وی |
| الـقـصـه ز چــشــمـه ســار لـیـلـی | یک قـطـره کـه دید سـاخـت سـیلی |
| شـــد روز دگـــر بــــه خـــلـــوت راز | پـــیــش پـــدرش فــســـانــه پـــرداز |
| در خـرمن خشکش آتـش افروخـت | زان شعله نخست خرمنش سوخت |
| آمـد ســوی لـیـلـی آتــش افــکــن | وان راز شــبــانـه ســاخــت روشــن |
| بـــهــر ادبـــش گــشــاد پـــنــجـــه | گـل را بـه طـپـانچـه سـاخـت رنـجـه |
| چــون نـیـلــوفــر ز زخــم ســیـلــی | کـــردش رخ لـــالـــه رنــگ نــیــلــی |
| از ضـربــت چــوب تــر بــر اعـضـاش | گـل خـاسـت ز چـوب گـلبـن آسـاش |
| هـر دم مـی گـفــت تــوبــه لـیـلـی | از هر چـه نـه عـشـق قـیس یعـنـی |
| هـــر دم مــــی کــــرد نــــالــــه زار | لــیــکــن نــه ز لــت، ز فــرقــت یــار |
| هـر دم مـی ریـخــت از مــژه خــون | لــیــکـــن ز فـــراق روی مــجـــنــون |
| بــعــد از هـمـه یـاد کــرد ســوگـنـد | اول بـــــه جــــلــــال آن خــــداونــــد |
| کـز هـیـبــت اوســت چــرخ افـلـاک | آورده رخ نــــــــیــــــــاز در خــــــــاک |
| وانــگـــه بـــه لــوایــح کـــمــالـــش | لــــامـــع ز بــــدایـــع جــــمـــالـــش |
| وانــگـــه بـــه مـــقـــربـــان درگـــاه | ز اســـرار صـــفـــات و ذاتـــش آگــاه |
| کـز جـراء/ت قـیـس ازیـن غـم آبــاد | خــواهـم بــه خــلـیـفـه بــرد فــریـاد |
| او کیسـت که گاه صبـح و گه شام | در طـــوف حـــریــم مـــن زنــد گـــام |
| صــد دام نــهــد ز حــیـلــه و کــیــد | تــا طــرفــه غــزال مـن کــنـد صــیـد |
| گــر داد خــلـیـفــه داد مـن خــوش | ور نــی بــنــدم مــن ســتــمــکــش |
| در رهـــگــــذر وی از ســــتــــیـــزه | مــحــکــم بــنــدی ز تــیــغ و نــیــزه |
| یـــا پـــای بـــرون نـــهـــد ازیــن راه | یــا دســت کــنــد ز عــمــر کــوتـــاه |
| مـجـنون چـو ازین حـدیث جـانسـوز | آگـــاهـــی یـــافـــت هـــم در آن روز |
| شــد عــرصــه دهـر تــنـگ بــر وی | زد غـــصـــه هــجـــر چـــنــگ در وی |
| گشت از تک و پوی پای او سست | وز حــرف امــیـد لــوح دل شــســت |
| بـنشـسـت و کـشـید پـا بـه دامـان | از رفـــتـــن آشـــکـــار و پــــنـــهـــان |
| نــی از غــم خـــویــش از غــم یــار | کــــز جــــور پــــدر نـــبــــیـــنـــد آزار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
