فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

حکایت غازان که از برای یک توبره کاه آتش در خرمن ظالمی انداخت و از پرتو آن عالمی را روشن ساخت

ســرور خــیــل غــازیــان غــازانبــر ســر دشــمــنــان دیـن تــازانروزی از شـهر کـرد عـزم شـکـاردر رهــش بــر دهـی فــتــاد گــذاربــه تــعـدی گـرفـت…

ســرور خــیــل غــازیــان غــازانبــر ســر دشــمــنــان دیـن تــازان
روزی از شـهر کـرد عـزم شـکـاردر رهــش بــر دهـی فــتــاد گــذار
بــه تــعـدی گـرفـت نـاسـره ایاز فـــقـــیــری ز کــاه تـــوبـــره ای
خـواست از وی فقیر دهقان دادبــه سـیـاسـتــگـریـش فـرمـان داد
گــفــت بــا شــه وزیـر وزر انـدوزبــهـر ظــلــمــی هـزار عــذر آمــوز
کای شهنشه برای مشتی کاهبـه سـیـاسـت مـریـز خـون سـپـاه
شاه گفت ای به کار عدل زبـونگــر نــریـزم بــرای کــاهـش خــون
کـاه را چـون گـرفـت جـو خـواهدجــان دهـقــان بــرای جــو کــاهـد
ور ز جــو نـیـز دارمــش مــعــذوربــــر وی آرد بــــرای گــــنـــدم زور
ور جــهـد از ســیـاســت گـنـدمطـــمـــع آرد بـــه خـــانـــه مـــردم
آتــش افــتــد چــو در در خــانــهبـــایــدش ز آب کــشــت مــردانــه
کـز در خـانه چـون بـه بـام رسـدکی کس از کشتنش به کام رسد
پـس بـفـرمـود تـا کـنـنـد سـپـاهخــرمــنـی کــاه گــرد بــر ســر راه
جـا بـه بـالـای خـرمـنش سـازندوانــدر آن خــرمــن آتــش انــدازنـد
آتـش افـتـاد چـون در آن خـرمـنشــد جــهـان از فــروغ آن روشــن
ظلمت ظلم از جـهان بـرخـاستجـان ظـالم فـتـاد در کم و کـاسـت
عــلــم نــور عــدل بـــر ســـر زدســر بــر ایـن نـه رواق اخــضــر زد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج