فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

حکایت شکایت آن پادشاه از استیلای صفت غضب بر وی پیش آن حکیم و معالجه فرمودن حکیم آن را

بود شاهی به فضل و دانش و رایراحــــت جــــان بــــنـــدگـــان خـــدایهــمــه اخــلــاق او پـــســنــدیــدهاز ره عــــقـــل و دیـــن نـــلـــغـــزیـــد…

بود شاهی به فضل و دانش و رایراحــــت جــــان بــــنـــدگـــان خـــدای
هــمــه اخــلــاق او پـــســنــدیــدهاز ره عــــقـــل و دیـــن نـــلـــغـــزیـــده
لـیک خـشـمش ز حـد بـرون بـودیزیــــر فـــــرمــــان آن زبـــــون بـــــودی
از دلـش چــون غـضـب زبــانـه زدیشـــعـــلـــه در خـــرمــن زمــانــه زدی
زین سبـب روز و شب پریشان بـودهـر چـه مـی کـرد ازان پـشـیمـان بـود
خــشـم بــا نـیـکـخـواه یـا بــدخـواهاز همه کس بـد اسـت خـاصـه ز شـاه
خـشـم کاید ز شه کسـان را پـیشآنــچــنــان خــشــم نــایــد از درویــش
خـشـم درویش خـان و مـان سـوزدخــشـم شـه جــمـلـه جــهـان ســوزد
خـشـم آن نـاسـزاسـت یا دشـنـامخـشـم این رنج خـاص و کشـتـن عـام
خــشـم آن بــر ســر زبــان بــاشـدخــشــم ایـن در گــزنـد جــان بــاشــد
شـد شـبـی ایـن حـدیـث را خـوانـابـــر حـــکـــیــمــی بـــه کـــارهــا دانــا
گـفـت بــا او حـکـیـم دانـش کـیـشکـای بــه دانـش ز شــهـریـاران بــیـش
چـون زنـد شـعـلـه آتــش غـضـبــتسـازد از تــاب خـویـش خـشـک لـبــت
بـا خـود اندیشـه کن که این عـاجـزنـیـســت بــیـرون ز مـلـک مـن هـرگــز
گردن او همیشه پـسـت من استزدن و کشتـنش بـه دسـت من اسـت
در سیاسـت شتـاب کردن چـیستبــی فـراسـت عـذاب کـردن چـیـسـت
کشـتـن زندگان بـس آسـان اسـتزنده چون کشتـه شد چه درمان است
بـه سـفه در شـدن بـه کار که چـهدادن از دســـت اخـــتـــیــار کــه چـــه
اخــتــیـاری کـه داده اسـت خــدایدست ازان چون کشم ز سستی رای
شــکــر آن را کــه پــادشــاه مــنـماز بــد و نــیــک کــیــنــه خــواه مــنــم
نیست او را بـه پـادشاهی خـویشدست بـر من بـه کینه خواهی خویش
بـه کـه بــر حـال وی بــبــخـشـایـمگــــردن او ز بــــنـــد بــــگـــشــــایـــم
گـر بـبـخـشـم سـزایش از تـقـصـیـرچـــنـــد روزی در آن کـــنـــم تأخـــیـــر
بـو کـه روشـن شـود حـقـیقـت کـاردل نـــــــــــــــیــــــــــــــازاردم ازان آزار
هـر سـحـر چـون ز خـواب بـرخـیزیپــیـشــتــر زانــکــه بــا کــس آمــیـزی
ایـن سـبــق را بـه خـود مـکـرر کـنرفـــتـــن خـــود بـــر آن مـــقـــرر کـــن
تــا شــود طــبــع ایـن تــکــلـف تــوبـــــه تـــــدبـــــر رود تـــــصــــرف تــــو
چـــنــد روزی نــهــاد شــاه کــریــمبـنـد بـر خـشـم خـود بـه پـنـد حـکـیـم
خـشم او شد بـدل بـه خـوشنودیکــــارش آورد رو بــــه بــــهــــبـــــودی
ای خـوشـا وقت شـاه دانش کوشبـــاز کـــرده بـــه اهــل دانــش گــوش
کـرده آنـگـه بــه حــکـم دانـش کـاربـــرگــرفــتـــه ز خـــلــق عـــالــم بـــار

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج