فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

حکایت دعا کردن پادشاه ترمذ که تا از کنیزکی که به محبت وی از تدبیر ملک بازمانده بود خلاصی یابد

شـــاه تـــرمــذ کــنــیــزکــی زیــبـــاداشـت دلـکـش چـو نـقـش بـر دیـبـایـافــت در دل بــه ســوی او مـیـلـیبـلـکـه بـر کـشـت عـاقـبـت سـیـلـیعـشـق د…

شـــاه تـــرمــذ کــنــیــزکــی زیــبـــاداشـت دلـکـش چـو نـقـش بـر دیـبـا
یـافــت در دل بــه ســوی او مـیـلـیبـلـکـه بـر کـشـت عـاقـبـت سـیـلـی
عـشـق در دل چـو شـد قـوی بـنـیادرخــنـه در کــار مـلـک و دیـن افــتــاد
یـک شـبــی روی بــر زمـیـن مـالـیـدبـــه دعـــا از دل حـــزیــن نـــالـــیـــد
کــای خــداونــد آســمــان و زمــیــنبــنـده حـکـم تــو هـم آن و هـم ایـن
کـارم از دســت رفـت دســتــم گـیـردســت جــان هــوا پــرســتــم گــیـر
پــیـش ازیـن داشــتــم دلـی ســادهاز هـــــواهــــــای نــــــفــــــس آزاده
نـیـک از بــد بــدان شــنــاخــتــمــیکـار نـیـکـان بــه آن بــســاخــتــمـی
دلــــربـــــایــــی بـــــبـــــرد آن دل رابـــه دو صــد غــم ســپـــرد آن دل را
نــقــش اویــم ز لــوح دل بـــتـــراشپــاکــش از لــوح آب و گــل بــتــراش
سـر بـه سـر کـن زیـان و سـودش رابــــه عـــدم بــــاز بــــر وجــــودش را
تـــا بـــه تـــدبـــیــر مــلـــک پـــردازمکـــار از کـــار مـــانـــدگـــان ســــازم
این بـگفت و سرشک خـونین ریخـتخـاک مـحـرابــگـه بـه خـون آمـیـخـت
گــریـه از صــاحــب دعــا بــی قــیـلبـــر وجــود اجــابـــت اســت دلــیــل
بــامـدادادن کـه پــا بــه تـخـت نـهـادبـازش آن بـت بـه سـینـه رخـت نهاد
عــهــد نــوروز بــود و فــصــل بــهــاردامــن گــل بــه کــف چــو دامـن یـار
خــیـمــه از حــد شــهــر بــیــرون زدســایـه بــان بــر کـنـار جــیـحــون زد
دیـد از ســبــزه بــر لــب جــیــحــونگـســتــریـده بــســاط ســقـلـاطـون
دست جانان به صد نشاط به دستشـاد و خـرم بـر آن بـسـاط نشسـت
آنــچــه اســبـــاب کــامــرانــی بـــودوانــچــه ز آلــات شــادمــانــی بـــود
گـر چــه جــا بــر کـنـار دریـا داشــتهـمــه بــا یـکــدگــر مــهـیـا داشــت
نیمروزان کـه وقـتـشـان خـوش شـددل سـوی بـحـرشـان عنان کش شد
زورقـــی چـــون هـــلـــال از زر نـــابجــمــع در وی نــشــاط را اســبـــاب
پـــیــش شـــاه و کــنــیــزک آوردنــدمــاه و خــور در هـلــال جــا کــردنــد
شــــد روان زورق از کـــنـــاره شـــطمـی بـریـد آب را بـه سـیـنـه چـو بـط
داشــت شـــاه از نــشــاط پـــردازیهـمـچـو بــر بـط فـکـنـده شـهـبــازی
ناگـهان مـوجـی از مـیان بـرخـاسـتزان دو زورق نشین فغان بـرخـاسـت
رفــــت زورق بـــــه مــــوج آب فــــروشــد بـــه مــغــرب دو آفــتـــاب فــرو
شـه بـه حـسـرت کنیز را بـگذاشـتبـه شنا ره بـه سـوی شط بـرداشت
چــون ازان لــجــه بــر کــنـار رســیـداثــــری زان گــــزیـــده یـــار نــــدیـــد
شـد ز صـدقـی کـه بـود در طـلـبـشبــه اجــابــت قـریـن دعـای شـبــش
تــازه شــد رســم پـــادشــاهــی اوبــا هـمـه خــلــق نـیـکــخــواهـی او
آری آنـجـا کـه حـکـم هـشـیاریسـتعـاشـقـی ضـد مـمـلـکـتــداریـســت
افتـد از عشق ملک در کم و کاسـتعشق و شاهی به هم نیاید راست

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج