کـــردی از آشـــوب گــردش هــای دهــرکـرد از صـحـرا و کـوه آهـنـگ شـهـردیـد شــهـری پــر فــغــان و پــر خــروشآمـده ز انـبــوهـی مـردم بــه جـوشبـــی…
| کـــردی از آشـــوب گــردش هــای دهــر | کـرد از صـحـرا و کـوه آهـنـگ شـهـر |
| دیـد شــهـری پــر فــغــان و پــر خــروش | آمـده ز انـبــوهـی مـردم بــه جـوش |
| بـــی قـــراران جـــهـــان در هـــر مـــقـــر | در تــک و پــو بــر خــلــاف یـکــدگــر |
| آن یــــکـــــی را از بـــــرون عـــــزم درون | وان دگـــر را از درون مـــیـــل بـــرون |
| آن یــکــی را از یــمــیــن رو در شـــمــال | وان دگر سوی یمین جنبـش سگال |
| کـرد مـسـکـین چـون بـدیـد آن کـار و بـار | از مــیـانـه کــرد جــا بــر یـک کــنــار |
| گــفــت اگــر جــا بــر صــف مـردم کــنـم | جـای آن دارد کـه خـود را گـم کـنـم |
| یـک نـشــانـه بــهـر خــود نـاکــرده ســاز | خـویشـتـن را چـون تـوانم یافـت بـاز |
| اتــفــاقــا یــک کــدو بــودش بــه دســت | آن کـدو بـهر نشـان بـر پـای بـسـت |
| تــا چـو خـود را گـم کـنـد در شـهـر و کـو | بــازیــابــد چــون بــبــیـنــد آن کــدو |
| زیــــرکــــی آن راز را دانــــســـــت و زود | در پــیـش افـتــاد تــا جــایـی غـنـود |
| آن کـــدو را حــــالـــی از وی بــــاز کـــرد | بـر تـن خود بـست و خواب آغاز کرد |
| کــرد چـــون بـــیــدار شــد دیــد آن کــدو | بـسـتـه بـر پـای کـسـی پـهلـوی او |
| بانگ بر وی زد که خیز ای سست کیش | کز تـو حیران مانده ام در کار خویش |
| ایـن مــنــم یـا تــو نـمــی دانـم درســت | گر منم چون این کدو بر پای توست |
| ور تــویـی ایـن مـن کـجــایـم کـیـســتــم | در شـمـاری مـی نـیـایم چـیـسـتـم |
| ای خـــدا آن کـــرد بـــی ســـرمــایــه ام | از هــمــه کــردان فــروتــر پــایــه ام |
| ده ز فـــضـــلــت رونــقـــی ایــن کـــرد را | کــن ز لـطــفــت راوقــی ایـن درد را |
| تـــا زهــر آلــایــشـــی صـــافــی شـــوم | اهل دل را شـربـتـی شـافی شـوم |
| جــامـی آســا یـک بــه یـک را شــادکـام | خـم خـم ار نبـود رسـانم جـام جـام |
| ور بــه مـن ایـن مـکـرمـت بــاشـد بــدیـع | خــواجــه کــونــیـن را آرم شــفــیـع |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
