شــب کـه بــودم بــا هـزاران کــوه دردسر به زانوی غمش، بنشسته فردجــان بــه لـب، از حــسـرت گـفـتــار اودل، پــــر از نـــومـــیـــدی دیـــدار اوآن قـ…
شــب کـه بــودم بــا هـزاران کــوه درد | سر به زانوی غمش، بنشسته فرد |
جــان بــه لـب، از حــسـرت گـفـتــار او | دل، پــــر از نـــومـــیـــدی دیـــدار او |
آن قــیـامـت قــامـت پــیـمـان شــکــن | آفــــت دوران، بــــلـــای مـــرد و زن |
فـــتــــنـــه ایـــام و آشـــوب جـــهـــان | خانه سوز صد چـو من، بـی خانمان |
از درم نــاگــه درآمــد، بـــی حــجـــاب | لـب گـزان، از رخ بــرافـکـنـده نـقـاب |
کـاکـل مـشـکـیـن بــه دوش انـداخـتـه | وز نـگـاهـی، کـار عـالـم ســاخــتــه |
گـفــت: ای شــیـدا دل مـحــزون مـن! | وی بـلـاکـش عـاشـق مـفـتـون مـن |
کـیـف حـال الـقـلـب فـی نـار الـفـراق؟ | گـفـتـمـش: والـلـه حـالـی لـایطـاق |
یک دمـک، بـنـشـسـت بـر بـالـین مـن | رفت و بـا خـود بـرد عـقل و دین من |
گفتمش: کی بینمت ای خوش خرام؟ | گفـت: نصـب اللیل لکن فـی المنام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج