حالم بده از اینهمه/امید طهماسبی
حالم بده از اینهمه
جنگ و دروغ و دشمنی
تنها امیدم ای خدا
تویی که هر جا با منی
تویی که نزدیکی به من
مث هوا مث نفس
دلم می خواد که حرفمو
با تو بگم همین و بس
از شر این روزای بد
دستی به قرآن می برم
تو هر دقیقه از خدا
یک عمر ایمان می خرم
ترسی ندارم از کسی
وقتیکه قرآن با منه
وقتی خدای آیه ها
هر شب به من سر میزنه
( ای ناخدای من,تنها پناه من
وقتی تو رو دارم قلبم نمی میره
دستای پر مهرت,تو هر گرفتاری
آروم و بی منت,دستام و می گیره)
دلگیرم از اونایی که
قرآنشون رو نیزه هاست
اونایی که نمی دونن
مسیر قبلشون کجاست
هر بار از این نامردما
بی حرمتی سر می رسه
وقتیکه می رم تو خودم
دنیا به آخر می رسه
اونقدر می گردم که تا
یک همصدا پیدا بشه
سخته تموم حرفهام
تو این ترانه جا بشه
بی حرمتی میبینم و
این اصلا عادلانه نیست
مشتم رو بستم تا بگم
سکوت عاقلانه نیست
( وای از کسایی که, به کفر بیمارن
آلوده ی شرکن,پابند این کارن
اونا که تا دیروز , بت می پرستیدن
امروزه واسه ما, خواب بدی دیدن)
امید طهماسبی
