فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

تخم درود در زمین معذرت کاشتن و خوشه مغفرت درودن و توشه آخرت برداشتن

فـــرخ آن روز کـــه از مـــکـــمـــن رازبــارگــی رانــد بــه جــولــانــگــه نــازعــلـم جــاه بــه بــطــحــا افـراخــتمـکـه را ســکـه دولـت نـو ســ…

فـــرخ آن روز کـــه از مـــکـــمـــن رازبــارگــی رانــد بــه جــولــانــگــه نــاز
عــلـم جــاه بــه بــطــحــا افـراخــتمـکـه را ســکـه دولـت نـو ســاخــت
سـرو بـی سـایـه اش از قـدر بــلـنـدبـر سـر تـشـنـه لـبـان سـایـه فـکـنـد
ریـگ از اکـســیـر قــدومـش زر شــدبـــطــن وادی صـــدف گــوهــر شـــد
آفــتـــاب ســحــر ایــمــان ویــســتنـیـر چــاشـتــگـه احــســان ویـسـت
مـشــرقـش مـکـه و مـغــرب یـثــربپــر ضــیــا مــشــرق ازو تــا مــغــرب
کــرد بــر خــوان نــبــوت یــک شــبدعــوت گـرســنـه چــشــمـان عــرب
قـرص مـه را پــی یـک مـشـت لئیـمبـه سـر انـگـشـت کـرم کـرد دو نـیـم
نیسـت زین هیچ عجـب تـر عجـبـیکــه نـســودنـد بــه آن قــرص لـبــی
شــب دیـگـر ز قـدم جــان تــا فــرقبــر درخـشـنـده بــراقـی چــون بــرق
اشـهبـی همچـو شـهاب آتـش پـاینـعـل او چــون مـه نـو گـردون ســای
گـنـبــد خــاک پــس پــشــت فــکـنرانـــد از آفـــاق بـــرون گـــنـــبـــد زن
خـرقـه تـن بــه سـر عـرش کـشـیـدخـرقـه را کـند و بـه ذوالعـرش رسـید
شـــد از آن نــور بـــقــا دیــده فـــروزآمــد و خــوابــگــهــش گــرم هــنــوز
بــود نــور بـــصــر شــخــص جــهــانچــون بــصــر از نـظـر خــویـش نـهـان
بــه یـکــی چــشــم زدن نـور بــصــرمــی کــنــد از هــمــه افــلــاک گــذر
آزمــون را بــه ســوی چــرخ بــلــنــدچـشم بـگشای و همان لحظه بـبـند
بـیـن کـه نـور بـصـرت بـی تـک و تـازچـــون بـــه گـــردون رود و آیـــد بـــاز
بــه قـلـم گـر نـرسـیـد انـگـشـتــشبــود لــوح و قــلــم انـدر مــشــتــش
بـــود روحـــش قـــلـــم صـــنـــع ازلگـر قـلـم نیسـت قـلـمـزن چـه خـلـل
از سـواد و خـط اگـر دیـده بــبــسـتبـه کـمـالـش نرسـد هیچ شـکـسـت
نــور بـــود او و خـــط تـــیــره ظــلــمشــود نـور و ظــلــم جــمـع بــه هـم
چــار یـارش کــه ز گــوهــر کــانــنــدقــصــر دیـن را چــو چــهـار ارکــانـنـد
صدق و عدل آوری و جود و حیاستکه از ایشان به جهان مانده بجاست
هـمـه مـرضـی همـه راضـی رفـتـنـدقــرب حــق را مـتــقــاضــی رفــتــنـد
گـشـتـه در قـرب حـق اند اکـنون گمرضـــی الــلــه تـــعـــالــی عــنــهــم
اولــیــن زاده قـــدرت قــلــم اســـتکه ز نوکش دو جـهان یک رقم اسـت
نـه قــلـم بــلـکـه یـکـی تــازه نـهـالرســتــه از روضــه اقــلــیــم جــمــال
گـوهـر مـعـنـی خـیـرالـبــشـر اسـتکه مر آن را شده تـخـم و ثـمر اسـت
سـلک هسـتـی چـو درآید بـه شماروی بـــــود اول فــــکــــر آخــــر کــــار
صــــورتــــش گــــر چــــه ز آدم زادهمــعــنــیــش اصــل وجــود ا فــتـــاده
روشــن اســت ایـن بــر هـر فـرزانـهکــــه ز هــــم زاد درخـــــت و دانــــه
قـــبـــلــه بـــنــده و آزاد وی اســـتعــلــت غــایــی ایــجـــاد وی اســت
از رخـــش نـــور ربـــایــی هــمـــه راوز درش کــار گــشـــایــی هــمــه را
طـرفـه نامش که بـه آن نامزد اسـتکـرده نـعـلـیـن ز حــرفـیـن مـد اسـت
آدم ایـــنـــک شــــرف ســــرمــــد راتــاج ســر کــرده بــه بــیـادش مـد را
گـل شـهـر دو جــهـان اسـت بــلـیهـسـت شـهـری و گـلـی زو مـثـلـی
گــل کــه آمــد عــرق رخـــســـارشنـیـسـت جـز شـبـنـمـی از گـلـزارش
بـــــود پــــیــــش از رقــــم تــــازه اوبـــــی صـــــریــــر قـــــلـــــم آوازه او
لــوح آثـــار قــلــم هــیــچ نــداشــتکـه بـه رخ حـرف تـمـنـاش نـگـاشـت
عـرش را پــای نـه بــر کـرسـی بــودکـز قـدومـش بـه خـبــر پـرسـی بــود
تــا درآیـد بــه شـتــر گـشـتـه سـواربــود گـردون شــتــران کــرده قــطــار
بــودش ایـام بــه ره بــنــشــســتــهچــار طــاقــی ز عــنــاصــر بــســتــه
نــورش از جـــبـــهــه آدم بـــنــمـــودســر نـهـادنـد مـلـایـک بــه ســجــود
نــوح در مـــهــلـــکـــه طـــوفـــانــیپــشـت ازو یـافـت بــه کـشـتـیـرانـی
بـوی لـطـفـش بـه بــراهـیـم رسـیـدگــلــشــن از آتــش نــمــرود دمــیــد
طـلـعـتـش آتـش مـوسـی افـروخـتلـبــش احـیـا بــه مـسـیـحـا آمـوخـت
رفــت در قــافــلـه فــاقـه خــوشــیصــالـح از قـافـلـه اش نـاقـه کـشــی
رخــــت در زاویـــه فــــقــــر نـــهـــادداد صـد تــخــت ســلـیـمـان بــر بــاد
درس خــــــــوان ادب او ادریــــــــسخـــانــه روب حـــرم او بـــلـــقـــیــس

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج