فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 14 اردیبهشت 1403

بخش ششم

مــرد بـــایــد کــه جـــگــر ســوخـــتـــه چـــنــدان بـــودانــه هــمــانــا کــه چــنــیـن مــرد فــراوان بــودا***کــــار چــــون بـــــســــتــــ…

مــرد بـــایــد کــه جـــگــر ســوخـــتـــه چـــنــدان بـــودانــه هــمــانــا کــه چــنــیـن مــرد فــراوان بــودا
***
کــــار چــــون بـــــســــتــــه شــــود بــــگــــشــــایــــداوز پــــــس هـــــر غـــــم طــــــرب افـــــزایـــــدا
***
خــــــــداونـــــــدا بــــــــگـــــــردانـــــــی بــــــــلـــــــا راز آفـــــتـــــهـــــا نـــــگـــــه داری تــــــو مـــــا را
بـــــه حـــــق هــــر دو گـــــیــــســـــوی مــــحـــــمــــدزبــــــون گـــــردان زبــــــردســـــتـــــان مـــــا را
***
نـــســــیـــمــــا جــــانــــب بــــســــتــــان گــــذر کــــنبــــگــــو آن نـــازنـــیـــن شــــمـــشــــاد مـــا را
بــــــه تــــــشـــــریـــــف قـــــدوم خــــــود زمـــــانـــــیمـــــشـــــرف کـــــن خــــــراب آبــــــاد مـــــا را
***
چــــــــون مــــــــرا دیـــــــدی تــــــــو او را دیـــــــده ایچـــــون ورا دیــــدی تـــــو دیــــدی مـــــر مــــرا
***
گـــر مــن ایــن دوســـتـــی تـــو بـــبـــرم تـــا لــب گــوربــزنــم نــعــره ولــیــکــن ز تــو بــیــنــم هــنــرا
***
گـــرفـــت خـــواهـــم زلـــفـــیـــن عـــنـــبــــریـــن تــــرابــه بــوسـه نـقـش کـنـم بــرگ یـاسـمـیـن تــرا
هــر آن زمــیــن کــه تـــو یــک ره بـــرو قــدم بـــنــهــیهــزار ســـجـــده بـــرم خـــاک آن زمــیــن تـــرا
هـــزار بــــوســـه دهـــم بــــر ســـخـــای نـــامـــه تــــواگـــر بـــبـــیــنــم بـــر مـــهــر او نــگـــیــن تـــرا
بـــه تــیــغ هــنــدی گــو دســت مــن جــدا بـــکــنــنــداگـــر بـــگـــیـــرم روزی مـــن آســـتـــیـــن تـــرا
اگــر چــه خــامــش مــردم کــه شــعــر بـــایــد گــفــتزبــــان مـــن بــــه روی گــــردد آفــــریـــن تــــرا
***
در شـــب تـــاریــک بـــرداری نــقـــاب از روی خـــویــشمـــرد نـــابـــیــنــا بـــبـــیــنــد بـــازیــابـــد راه را
طــاقــت پـــنــجـــاه روزم نــیــســـت تـــا بـــیــنــم تـــرادلــبــرا شــاهــا ازیـن پــنــجــه بــیـفــگــن آه را
پــنــج و پــنــجــاهـم نــبــایـد هـم کــنـون خــواهـم تــرااعـجــمـی ام مـی نـدانـم مـن بــن و بــنـگـاه را
***
هر کـسـی مـحـراب کـردسـت آفـتـاب و سـنـگ و چـوبمـن کــنـون مـحــراب کــردم آن نـگـاریـن روی را
***
بــا عــاشــقــان نـشــیـن و هـمــه عــاشــقــی گــزیـنبــا هـر کـه نـیـسـت عـاشـق کـم کـن قـریـنـیـا
بــــاشـــد گـــه وصـــال بــــبــــیـــنـــنـــد روی دوســـتتـــو نــیــز در مـــیــانــه ایــشـــان بـــبـــیــنــیــا
***
آتــــش نـــمـــرود هـــرگـــز پــــور آذر را نـــســــوخــــتپـور آذر پیش ازین آتش چو خاکستر شده است
تــا بــدیـن آتــش نـســوزی تــو یـقـیـن صــافــی نـه ایخـواه گو دیوانه خوانی خواه گویی بـیهده است
***
ای دریـغـا جــان قـدســی کـز هـمـه پــوشــیـده اســتبس که دیدست روی او یا نام او بشنیده است
هــر کــه بــیـنــد در زمــان آن حــســن او کــافــر شــودای دریغـا کین شـریعـت کـفـر ما بـبـریده اسـت
کـون و کـان بــر هـم زن و از خـود بـرون شـو یـک رهـیکین چنین جان را خدا از دو جهان بـگزیده است
***
امـــروز بــــهـــر حــــالـــی بــــغــــداد بــــخــــاراســــتکـجــا مـیـر خـراسـانـسـت پــیـروزی آنـجـاسـت
ســـاقـــی تـــو بـــده بــــاده و مـــطـــرب تـــو بـــزن رودتــا مـی خــورم امـروز کـه وقـت طـرب مـاســت
مـی هـسـت و درم هـسـت و بـت لـالـه رخـان هـسـتغـم نیسـت و گر هسـت نصـیب دل اعـداسـت
***
هــر آن دلــی کــه تـــرا، ســیــدی بـــدان نــظــرســـتخـطـر گـرفـت اگـرچـه حـقـیر و بـی خـطـرسـت
***
اگـــرچــــه خــــرد یـــکـــی شــــاخــــک گـــیـــاه بــــودکــه تــو بــدو نـگـری زاد ســر و غــاتــفــرســت
هــر آن دلــی کــه نــهــفــتــســت زیـر هــفــت زمــیـنکـه تـو بــدو نـگـری هـمـتـش ز عـرش بــرسـت
***
صــاحـــب خـــبـــران دارم آنــجـــا کــه تـــو هــســتـــییـک دم زدن از حـال تـو غـافـل نـیم ای دوسـت
***
ای تــــرک جــــان نـــکـــرده و جــــانـــانـــت آرزوســــتزنــــار نـــابــــریـــده و ایـــمــــانـــت آرزوســــت
در هـــیـــچ وقــــت خــــدمــــت مــــردی نــــکــــرده ایو آنگـه نـشـسـتـه صـحـبـت مـردانـت آرزوسـت
***
رنــــج مــــردم ز پــــیـــشــــی و بــــیـــشــــیـــســــتراحــــت و ایـــمــــنـــی ز درویـــشــــیـــســــت
بـــــر گــــزیــــن زیــــن جـــــهــــان یــــکــــی و بـــــسگــرت بـــا دانــش و خـــرد خـــویــشـــیــســـت
***
از دوســــت پــــیـــام آمـــد کــــاراســــتــــه کـــن کـــارمـــهـــر دل پـــیــش آر و فـــضـــول از ره بـــردار
ایــــــــــنــــــــــســـــــــــت شــــــــــریــــــــــعــــــــــتایــــــــنــــــــســـــــــت طـــــــــریــــــــقــــــــت
***
ای روی تـــــــو چــــــو روز دلــــــیــــــل مــــــوحــــــدانوی مـوی تــو چـنـان چـو شـب مـلـحـد از لـحـد
ای مــن مــقــدم از هــمــه عـــشـــاق چـــون تـــویــیمــر حـــســـن را مــقــدم چـــون از کــلــام قــد
مـکــی بــه کــعــبــه فــخــر کــنـد مــصــریـان بــه نـیـلتــرسـا بــه اسـقـف و عـلـوی بــه افـتــخـار جـد
فــخــر رهــی بــدان دو ســیـه چــشــمــکــان تــســتکـــامـــد پـــدیـــد زیــر نـــقـــاب از بـــر دو خـــد
***
از دوســــت بــــه هــــر چــــیـــز چــــرا بــــایــــدت آزردکـین عـیش چـنین بـاشـد گـه شـادی و گه درد
گــر خـــوار کـــنــد مــهــتـــر خـــواری نــکـــنــد عـــیــبچـــون بـــاز نــوازد شــود آن داغ جـــفــا ســـرد
صـــد نــیــک بـــه یــک بـــد نــتـــوان کـــرد فـــرامـــوشگــر خــار بــر انـدیـشــی خــرمـا نـتــوان خــورد
او خـــشــم هــمــی گــیــرد تـــو عــذر هــمــی خـــواههــر روز بــه نــو یـار دگــر مــی نــتــوان نــکــرد
***
آری چـــنــیــن کـــنــنــد کـــریــمـــان کـــه شـــاه کـــردســوی رهـی بــچــشــم بــزرگــی نـگــاه کــرد
***
هـــــر آن شـــــمـــــعـــــی کـــــه ایـــــزد بـــــرفـــــروزدکــســی کــش پــف کــنـد ســبــلـت بــســوزد
***
بـــرون ز گــوشــه بــهــشــت بـــریــن ســقــر بـــاشــدفـزون ز تــوشـه شـکـر مـعـده بــار خــر بــاشـد
هــــر آنــــکــــه تــــوشــــه روزی و گــــوشــــه ای داردبــه راسـتــی مـلـک مـلـک بــحــر و بــر بــاشـد
زیــــادت از ســــرت ار یــــک کــــلــــه بــــدســــت آریبــه خــاکـپــای قـنـاعــت کـه درد ســر بــاشــد
***
عـــاشــــقـــی خــــواهـــی کـــه تــــا پــــایـــان بــــریبــس کــه بـــپــســنــدیــد بـــایــد نــاپــســنــد
زشـــــت بــــــایـــــد دیـــــد و انـــــگـــــاریـــــد خـــــوبزهـــر بــــایـــد خــــورد و انـــگــــاریـــد قــــنــــد
تــــوســــنــــی کــــردم نــــدانــــســــتــــم هــــمــــیکــز کــشــیــدن ســخـــت تـــر گــردد کــمــنــد
***
بـــا خـــلــق هــر کـــرم کــه کـــنــد هــم خـــدا کـــنــدبــاشــد کــه نـاگـهـی نـگـهـی هـم بــمـا کــنـد
***
مـــرا تـــو راحـــت جـــانـــی مـــعـــایــنـــه نـــه خـــبـــرکــرا مــعــایـنــه آمــد خــبــر چــه ســود کــنــد
***
هــیــچ صــورتـــگــر بـــصــد ســـال از بـــدایــع وزنــگــارآن نـدانـد کــرد و نـتــوانـد کــه یـک بــاران کــنـد
***
او دریــــن فـــــکـــــر تـــــا بـــــه مـــــا چـــــه کـــــنــــدمـــا دریـــن فــــکــــر تــــا خــــدا چــــه کـــنـــد
مــــــا دل آســــــوده تـــــــا خــــــدا چــــــه کــــــنــــــدخــواجـــه در حــیــلــه تـــا بـــه مــا چــه کــنــد
***
بـــزیــر قـــبـــه تـــقـــدیــس مــســـت مــســـتـــانــنــدکـه هـر چـه هـسـت هـمـه صـورت خـدا دانـنـد
***
کــــار هـــمــــه راســــت چــــنــــانــــکــــه بــــبــــایـــدحـــال شــادیــســـت شــاد بـــاشــی شــایــد
انــــــــده و انــــــــدیـــــــشــــــــه را دراز چــــــــه داریدولــت تــو خــود هــمــان کــنــد کــه بـــبـــایــد
رای وزیــــــران تـــــــرا بـــــــه کـــــــار نـــــــیــــــایــــــدهـر چــه صــوابــســت بــخــت خــود فــرمــایـد
چـــــرخ نـــــیـــــارد بـــــدیـــــل تـــــو ز خـــــلـــــایـــــقوانـــکـــه تــــرا زاد نـــیـــز چـــون تــــو نـــزایـــد
ایـــــزد هـــــرگــــــز دری نــــــبــــــنــــــدد بــــــر تــــــوتـــا صــد دیــگــر بـــه بـــهــتـــری نــگــشــایــد
***
خــوش آیــد او را چـــون مــن بـــنــاخــوشــی بـــاشــممـرا کـه خــوشــی او بــود نـاخــوشـی شــایـد
مـــرا چـــو گـــریـــان بـــیـــنـــد بــــخـــنـــدد از شـــادیمـرا چــو کـاســتــه بــیـنـد کـرشــمـه بــفــزایـد
***
هــــر بــــاد کــــه از ســــوی بــــخــــارا بــــمــــن آیــــدبــا بــوی گـل و مـشـک و نـسـیـم ســمـن آیـد
بــــر هــــر زن و هــــر مــــرد کــــجــــا بــــروزد آن بــــادگــویــی مــگــر آن بــاد هــمــی از خــتــن آیــد
نــی نــی ز خــتـــن بـــاد چــنــان خــوش نــوزد هــیــچکــان بــاد هــمــی از بــر مــعــشــوق مــن آیـد
هــر شـــب نــگـــرانــم بـــه یــمـــن تـــا تـــو بـــر آیــیزیـرا کــه ســهــیـلــی و ســهـیـل از یـمــن آیـد
کــوشــم کــه بـــپــوشــم صــنــمــا نــام تــو از خــلــقتـــا نـــام تـــو کـــم در دهـــن انـــجـــمـــن آیــد
بــا هــر کــه ســخــن گــویـم اگــر خــواهـم و گــر نــیاول ســـخــــنـــم نـــام تــــو انـــدر دهـــن آیـــد
***
بـــده تـــو بـــار خـــدایــا دریــن خـــجـــســتـــه ســفــرهــزار نــصــرة و شــادی هــزار فــتــح و ظــفــر
بـــه حـــق چـــار مــحـــمــد بـــه حـــق چـــار عـــلـــیبـدو حـسـن بـه حـسـین و بـه موسی و جـعفر
***
چـــیــســـت ازیــن خـــوبـــتـــر در هــمـــه آفـــاق کـــاردوسـت بـه نـزدیـک دوسـت یـار بـه نـزدیـک یـار
دوســـت بـــر دوســـت رفـــت یـــار بـــه نـــزدیــک یـــارخـوشـتـر ازین در جـهان هیچ نـبـوده اسـت کـار
***
خــــوبــــتــــر انـــدر جــــهـــان ازیـــن چــــه بــــود کـــاردوســـت بــــر دوســـت رفـــت و یـــار بـــر یـــار
آن هــــمــــه انــــدوه بــــود و ایـــن هـــمــــه شــــادیآن هــمــه گــفــتــار بــود و ایــن هــمــه کــردار
***
دوســـــت بــــــر دوســـــت رفـــــت یـــــار بــــــر یـــــارخــوشــتــر ازیـن هـیـچ در جــهــان نــبــود کــار
***
حــــق تــــعـــالـــی کـــه مـــالـــک الـــمـــلـــکـــســـتلـــیـــس فـــی الـــمـــلـــک غـــیـــره مـــالـــک
بــــــــرســــــــانـــــــد بــــــــیـــــــک دگــــــــر مـــــــا راانـــــــــه قـــــــــادر عـــــــــلـــــــــی ذلـــــــــک
***
مـــعـــدن شـــادیــســـت ایــن مــعـــدن جـــود و کـــرمقــبــلــه مــا روی یـار قــبــلــه هـر کــس حــرم
***
دریـــــغـــــم آیـــــد خـــــوانـــــدن گـــــزاف وار دو نـــــامبـــزرگـــوار دو نـــام از گـــزاف خـــوانـــدن عـــام
یــکــی کــه خـــوبـــان را یــکــســـره نــکــو خـــوانــنــددگـر کــه عــاشــق گـویـنـد عــاشــقــان را نـام
دریـــغـــم آیـــد چــــون مـــر تــــرا نـــکـــو خــــوانـــنـــددریـغــم آیــد چــون بــر رهــیــت عــاشــق نــام
***
نـظــری فــگــن بــه حــالــم کــه ز دســت رفــت کــارمبـه کـسـم مکـن حـواله که بـجـز تـو کـس ندارم
تــو چــو صــاحــب عــطــایـی طــلــب مــنــســت از تــوچو تو غالبی بـهر کس به تو خویش می سپارم
***
بـــــوالــــعــــجـــــب یــــاری ای یــــار خــــراســــانــــیبـــنــده بـــوالــعــجـــبـــی هــای خـــراســانــم
***
هــمــه جـــمــال تـــو بـــیــنــم چـــو دیــده بـــاز کــنــمهــمــه تــنــم دل گــردد کــه بـــا تــو راز کــنــم
حــــرام دارم بــــا دیــــگــــران ســــخــــن گــــفــــتــــنکــجـــا حــدیــث تـــو آمــد ســخــن دراز کــنــم
***
مــدتــی هـســت کــه مــا از خــم وحــدت مــســتــیـمشـیـشـه کـثـرت این طـایـفـه را بـشـکـسـتـیـم
ایـنــکــه گــویـنــد فــنــا هــســت غــلــط مــیــگــویـنــدتـا خـدا هسـت درین مـعـرکـه مـا هم هسـتـیم
***
بــس کـه جـسـتـم تـا بــیـابــم مـن از آن دلـبــر نـشـانتـا گـمـان اندر یقـین گـم شـد یقـین اندر گـمـان
تــا کـه مـی جــســتــم نـدیـدم تــا بــدیـدم گـم شــدمگـم شـده گـم کـرده را هرگـز کـجـا یابـد نشـان
در خـــیــال مـــن نــیــامـــد در یــقـــیــنــم هــم نــبـــودبــی نـشــانـی کـه صـواب آیـد ازو دادن نـشـان
چــنــد گــاهــی عــاشــقــی بــرزیــدم و پــنــداشــتــمخـویشـتـن شـهره بـکرده کو چـنین و من چـنان
در حــقــیـقــت چــون بــدیـدم زو خــیـالــی هـم نــبــودعاشق و معشوق من بـودم بـبـین این داستـان
***
تــــعــــویـــذ گـــشــــت خــــوی بــــدان روی خــــوب راورنـه بــه چــشــم بــد بــخــورنـدیـش مـردمـان
***
تــو چــنــانـی کــه تــرا بــخــت چــنــانـســت و چــنــانمـن چـنینم کـه مـرا بـخـت چـنینـسـت و چـنین
***
بــا عــاشــقــان نـشــیـن و هـمــه عــاشــقــی گــزیـنبـا هر که نیسـت عاشـق کم گوی و کم نشین
بـــاشـــد کــه در وصـــال تـــو بـــیــنــنــد روی دوســـتتــو نــیــز در مــیــانــه ایـشــان نــه ای بــبــیـن
***
تـــــــــــــــــــــــرا روی زرد و مـــــــــــــــــــــــرا روی زردتــــو از مـــهـــر و مـــاه و مـــن از مـــهـــر مـــاه
***
بـــــر فـــــلـــــک بـــــر دو مــــرد پـــــیــــشـــــه ورنــــدآن یــــــکــــــی درزی آن دگــــــر جـــــــولــــــاه
ایـــــن نـــــدوزد مــــــگــــــر قــــــبــــــای مــــــلــــــوکو آن نـــبــــافــــد مـــگـــر گـــلـــیـــم ســــیـــاه
***
مـــــا و هــــمـــــیــــن دوغ وا و تـــــرب و تـــــریــــنـــــهپــــخــــتــــه امــــروز یـــا ز بــــاقــــی دیـــنــــه
عـــــــز ولـــــــایــــــت بـــــــه ذل عـــــــزل نــــــیــــــرزدگـــرچـــه تـــرا نـــور حـــاج تـــا بـــه مـــدیــنـــه
***
حــال عــالــم ســر بـــســر پــرســیــدم از فــرزانــه ایگفـت: یا خـاکیسـت یا بـادیسـت یا افسـانه ای
گـفــتــمـش، آن کـس کـه او انـدر طــلـب پــویـان بــود؟گـفـت: یـا کـوریسـت یـا کـریسـت یا دیوانـه ای
گـفـتـمش: احـوال عـمر مـا چـه بـاشـد عـمر چـیسـت؟گفت: یا بـرقیسـت یا شـمعیسـت یا پـروانه ای
بـــر مــثـــال قــطـــره بـــرفـــســـت در فــصـــل تـــمــوزهـیچ عـاقـل در چـنـین جـاگـاه سـازد خـانـه ای
یــا مــثـــال ســیــل خـــانــســت آب در فــصــل بـــهــارهـیـچ زیرک در چـنـین مـنـزل فـشـانـد دانـه ای
فــیـلــســوفــی گــفــت: انــدر جــانــب هـنــدوســتــانحـکـمـتـی دیـدم نـوشـتـه بـر در بـت خـانـه ای
گفتم: آن حکمت چه حکمت بود؟ گفت: این حکمتستآدمی را سـنگ و شیشه چـرخ چـون دیوانه ای
نــعــمــت دنــیــا و دنــیــا نــزد حــق بــیــگــانــه اســتهـیـچ عـاقـل مـهـر ورزد بـا چـنـین بـیگـانـه ای؟
***
ای بـــــــار خــــــدا بـــــــه حــــــق هــــــســــــتـــــــیشــــش چــــیـــز مــــرا مــــدد فــــرســــتــــی
ایـــــــمـــــــان و امـــــــان و تــــــــن درســــــــتــــــــیفــــــتــــــح و فــــــرج و فـــــراخ دســــــتــــــی
***
ای ســــاقــــی پــــیـــش آر ز ســــرمــــایـــه شــــادیزان مـی کـه هـمـی تــابــد چـون تــاج قـبــادی
زان بـــاده کــه بـــا بـــوی گــل و گــونــه لــعـــلــســـتقــفـــل در کــرمــســـت و کــلــیــد در شـــادی
***
ایـا بــر جــان مــا مــاهــر چــو بــر شــطــرنــج اهــوازیچـو ما را شـاه مات آید تـرا سـپـری شـود بـازی
***
تـــــــنــــــگ دلــــــی نــــــی و دل تــــــنــــــگ نــــــیتـــــنــــگـــــدلـــــان را بـــــر مــــا رنــــگ نــــی
***
صــاحـــب خـــبـــران دارم آنــجـــا کــه تـــو هــســتـــییـا جـمـلـه مـرا هـسـتـی یا عـهـد شـکـسـتـی
***
یــک دم زدن از حـــال تـــو غـــافــل نــیــم ای دوســـتصـاحـب خـبــران دارم آنـجــا کـه تــو هـسـتــی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج