فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

اول

هم روت خوش هم خوت خوش هم پیچ زلف و هم قفاهم شیوه خوش هم میوه خوش هم لطف تو خوش هم جفاای صـورت عـشـق ابــد وی حـسـن تــو بــیـرون ز حــدای مـــاه روی س…

هم روت خوش هم خوت خوش هم پیچ زلف و هم قفاهم شیوه خوش هم میوه خوش هم لطف تو خوش هم جفا
ای صـورت عـشـق ابــد وی حـسـن تــو بــیـرون ز حــدای مـــاه روی ســــروقــــد ای جــــان فــــزای دلـــگــــشــــا
ای جـان بــاغ و یـاسـمـیـن ای شـمـع افـلـاک و زمـیـنای مـســتــغــاث الـعــاشــقــیـن ای شــهـســوار هـل اتــی
ای خــوان لـطــف انـداخــتــه و بــا لئیـمـان ســاخــتــهطــوطــی و کــبــک و فــاخــتــه گـفــتــه تــرا خــطــبــه ثــنـا
ای دیــده خــوبــان چــیــن در روی تــو نــادیــده چــیـندامــن ز گــولــان در مــچـــیــن مــخـــراش رخـــســـار رضـــا
ای خــســروان درویـش تــو ســرهـا نـهـاده پــیـش تــوجـــمـــلـــه ثـــنـــا انــدیــش تـــو ای تـــو ثـــنــاهــا را ســـزا
ای صـبــر بــخــش زاهـدان اخــلـاص بــخــش عـابــدانوی گــلــســـتـــان عـــارفـــان در وقــت بـــســـط و الــتـــقــا
بـا عـاشـقـانم جـفـت من امـشـب نخـواهم خـفـت منخـــواهـــم دعـــا کـــردن تـــرا ای دوســـت تـــا وقـــت دعـــا
درم رفــــیـــقــــان از بــــرون دارم حــــریــــفــــان دروندر خـــانــه جـــوقــی دلــبـــران بـــر صـــفــه اخـــوان صـــفــا
ای رونـق بــاغ و چــمـن ای ســاقــی ســرو و ســمـنشـیـریـن شـدسـت از تـو دهـن تـرجـیـع خـواهـم گـفـت مـن
تـنها بـه سـیران مـی روی یا پـیش مـسـتـان می روییــا ســـوی جـــانــان مــی روی بـــاری خـــرامــان مــی روی
در پــیـش چــوگـان قــدرگـویـی شــدم بــی پــا و ســربــرگـیـر و بــا خــویـشــم بــبــر گـر ســوی مـیـدان مـی روی
از شــمــس تــنــگ آیــد تــرا مــه تــیـره رنــگ آیـد تــراافـــلـــاک تـــنــگ آیــد تـــرا گـــر بـــهــر جـــولــان مــی روی
بـــس نــادره یــار آمــدی بـــس خـــواب دلـــدار آمــدیبـــس دیــر و دشـــوار آمــدی بـــس زود و آســـان مــی روی
ای دلــبــر خــورشــیــدرو وی عــیــســی بــیــمــارجــوای شــاد آن قــومــی کــه تــو در کــوی ایــشــان مــی روی
تــو سـر بــه سـر جـانـی مـگـر یـا خـضـر دورانـی مـگـریــا آب حـــیــوانــی مــگــر کــز خـــلــق پـــنــهــان مــی روی
ای قــبــلــه انــدیــشــهــا شــیــر خــدا در بــیــشــهــاای رهـنــمــای پــیـشــهــا چــون عــقــل در جــان مــی روی
گــه جــام هـش را مــی بــرد پــرده حــیـا بــرمــی دردگــه روح را گــویــد خــرد: چــون ســوی هــجــران مــی روی
هـجـران چـه هـرجـا کـه تـو گـردی بـرای جـسـت وجـوچــون ابـــر بـــا چــشــمــان تــر بـــا مــاه تــابـــان مــی روی
ای نـور هـر عـقـل و بـصـر روشـنـتـر از شـمـس و قـمـرتـــرجـــیــع ســـوم را نــگـــر نــیــکـــو بـــرو افـــگـــن نـــظـــر
یک مـسئلـه مـی پـرسـمـت ای روشـنـی در روشـنـیآن چـه فـسـون در مـی دمـی غـم را چـو شـادی مـی کـنی
خــود در فــســون شــیـریـن لـبــی مـانـنـد داود نـبــیآهـن چــو مــومــی مــی شــود بــر مـی کــنـیـش از آهـنـی
نـی بـلـک شـاه مـطـلـقـی بـه گـلـبــرک مـلـک حـقـیشــاگــرد خــاص خــالــقــی از جــمـلــه افــســونـهـا غــنـی
تــا مـن تــرا بــشـنـاخـتـم بــس اسـب دولـت تــاخـتـمخـــود را بـــرون انـــداخـــتـــم از تـــرســـهـــا در ایـــمـــنـــی
هـر لـحـظـه ای جـان نـوم هـردم بــه بــاغـی مـی رومبـی دست و بـی دل می شوم چـون دست بـر من می زنی
نـی چــرخ دانـم نـی ســهـا نـی کـالـه دانـم نـی بــهـابــــا ایـــنـــک نــــادانـــم مــــهـــا دانـــم کــــه آرام مــــنـــی
ای رازق مــلــک و مــلــک وی قـــطـــب دوران فـــلــکحــاشــا از آن حــســن و نـمـک کـه دل ز مـهـمـان بــرکــنـی
خوش ساعتـی کان سرو من سرسبـز بـاشد در چـمنوز بـــاد ســودا پــیــش او چــون بــیــد بـــاشــم مــنــثــنــی
لـالـه بـخـونی غـسـلـی کـنـد نرگـس بـه حـیرت بـرتـندغــنــچــه بــیـنــدازد کــلــه ســوســن فــتــد از ســوســنـی
ای ســاقــی بـــزم کــرم مــســت و پـــریــشــان تــوموی گــــلــــشــــن و بــــاغ ارم امــــروز مــــهــــمــــان تــــوم
آن چـشـم شـوخـش را نـگـر مـسـت از خـرابــات آمـدهدر قـــصـــد خــــون عـــاشـــقـــان دامـــن کـــمـــر انـــدر زده
سـوگـند خـوردسـت آن صـنم کـین بـاده را گـردان کـنمیـــک عــــقــــل نـــگــــذارم بــــمـــی در والــــد و در والــــده
زین بـاده شـان افـسـون کـنم تـا جـمله را مجـنون کنمتــــا تــــو نـــیـــابــــی عـــاقـــلـــی در حـــلـــقـــه آدم کـــده
لـیـلـی مـا سـاقـی جــان مـجــنـون او شـخـص جـهـانجـــز لــیــلــی و مــجـــنــون بـــود پـــژمــرده و بـــی فــایــده
از دســا مــا یــا مــی بــرد یــا رخــت در لــاشــی بــرداز عـشــق مـا جــان کـی بــرد گـر مـصــطــبــه گـر مـعــبــده
گـر مـن نـبــیـنـم مـسـتـیـت آتــش زنـم در هـسـتـیـتبـــاده ت دهــم مــســتــت کــنــم بــا گــیــر و دار و عــربــده
بـــگــذشـــت دور عـــاقــلــان آمــد قـــران ســـاقــیــانبـــر ریـــز یـــک رطـــل گـــران بـــر مـــنـــکـــر ایــن قـــاعـــده
آمــــد بــــهـــار و رفــــت دی آمـــد اوان نـــوش و نـــیآمــــد قــــران جــــام و مـــی بــــگــــذشــــت دور مــــایـــده
رفـت آن عـجــوز پــردغـل رفـت آن زمـســتــان و وحــلآمـــد بــــهـــار و زاد ازو صـــد شــــاهـــد و صـــد شـــاهـــده
تـرجـیـع کـن هـیـن سـاقـیـا درده شـرابـی چـون بــقـمتـــا گــرم گــردد گــوشــهــا مــن نــیــز تـــرجــیــعــی کــنــم

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج