وز پـی آن بـود ارادت و خواستخواستی لایزال بی کم و کاستفـعـل هـایی کـه از همـه اشـیانـو بــه نـو در جـهـان شـود پــیـداگـر ارادی بـود چـو فـعـل بــشـرو…
وز پـی آن بـود ارادت و خواست | خواستی لایزال بی کم و کاست |
فـعـل هـایی کـه از همـه اشـیا | نـو بــه نـو در جـهـان شـود پــیـدا |
گـر ارادی بـود چـو فـعـل بــشـر | ور طبـیعی بـود چـو سیل و حجـر |
منبعث جمله از مشیت اوست | مبـتـنی بـر کمال حـکومت اوست |
نــخــلــد بــی ارادتــش خــاری | نـگـسـلـد بــی مـشـیـتـش تـاری |
فی المثـل گر جـهانیان خواهند | کـه سـر مـویی از جـهـان کـاهنـد |
گــر نـبــاشــد چــنــان ارادت او | نـتــوان کــاســتــن ســر یـک مـو |
ور هــمــه در مــقــام آن آیــنــد | کــه بــر آن ذره ای بــیــفــزایــنــد |
نـــدهـــد بـــی ارادت او ســـود | نــــتـــــوانــــنــــد ذره ای افــــزود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج