فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 17 اردیبهشت 1403

آغاز

بسم الله الرحمن الرحیمای خـــاک تـــو تـــاج ســـربــــلـــنـــدانمـجــنـون تــو عـقـل هـوشـمـنـدانمـــحـــجـــوب تـــو را نـــهــار لـــیــلـــیمـکـش…

بسم الله الرحمن الرحیم
ای خـــاک تـــو تـــاج ســـربــــلـــنـــدانمـجــنـون تــو عـقـل هـوشـمـنـدان
مـــحـــجـــوب تـــو را نـــهــار لـــیــلـــیمـکـشـوف تـو را سـهـا سـهـیـلـی
خــورشــیـد ز تــوســت روشــنـی گـیـربــی روشـنـی تــو چــشــمـه قـیـر
بـــر چــشــمــه قــیــر اگــر بـــتـــابـــیگــیــرد فــلــکــش بـــه آفــتــابـــی
ای دســــــت مـــــقـــــربــــــان آگـــــاهاز دامــــن عــــزت تــــو کــــوتـــــاه
در راه تـــو عـــقـــل فـــکـــرت انــدیــشصــد ســال اگـر قـدم نـهـد پــیـش
نــــاآمــــده از تـــــو رهــــنــــمــــایــــیدور اسـت کـه ره بــرد بــه جــایـی
هــر رو کـــه در آشـــنــایــی تـــوســـتاز پـــرتـــو رهــنــمــایــی تــوســت
ای هستی بخش هر چه هست استکس بی تو ز نیستی نرسته ست
فـــــرمـــــان تــــــو را درازدســـــتــــــیبــر عـالـم نـیـسـتــی و هـسـتــی
خــود را ز تــو نــیـســت هـســت دیـدههسـت از تـو بـه نیسـتـی رسـیده
جـــز تـــو هــمــه ســـرفـــکـــنــده تـــوهـر نـیسـت چـو هـسـت بـنـده تـو
ای از خــــم کـــاف و حــــلـــقـــه نـــونصــد نــقــش بــدیــع داده بــیــرون
آن نــور کــه از شـــکــاف کــاف اســـتپــیـدا کـن قـاف تـا بــه قـاف اسـت
بـــی نــقــطــه نــون نــگــشــتــه دایــربــر مــرکــز هــســتــی ایـن دوایــر
هــر بـــحـــر کـــرم کــه صـــرف کـــردیاز چــشــمـه ایـن دو حــرف کـردی
ای در یـــکـــی و یـــگـــانـــگـــی فــــردبــا تــو نـفــس از یـگـانـگـی ســرد
پـــــاکــــی ز تـــــوهــــم دویــــی تـــــودر حـکـم خـرد هـمـیـن تــویـی تــو
رقــــام ازل بــــه کــــلـــک تــــقــــدیـــرقــســام ابـــد بـــه تــیــغ تــدبــیــر
دیــبـــاچـــه نـــویــس دفـــتـــر عـــقـــلرخــشـانـی بــخــش گـوهـر عـقـل
پـــــرگــــار زن مــــحــــیــــط افــــلــــاکبــر مــرکــز تــنــگ عــرصــه خــاک
کــاشـــانــه فــروز شـــب ســـیــاهــاناز مــشــعــل نـور صــبــحــگــاهـان
دراعـــــه طـــــراز کـــــوه و صـــــحـــــرااز ســبـــزی حــلــه هــای خــضــرا
بـــــر قــــامــــت شـــــاهــــدان نــــوروزبــی رشــتــه قـبــا و پــیـرهـن دوز
شـــــیــــرازه کـــــن جـــــریــــده گــــلدمــســاز جــریــده خــوان بــلــبــل
از کــیـســه غــنــچــه بــنــد فــرســایدر کـاسـه لـالـه مـشـک تـر سـای
رخــــســــاره نــــگــــار هـــر نـــگــــارینــــاوک زن هــــر درون فــــگــــاری
یــــاریــــگـــــر هــــر ز یــــار مـــــانــــدههــــمــــراه هــــر از دیــــار رانــــده
تــــســــکـــیـــن ده درد بــــی قــــرارانمـــرهـــم نـــه داغ دلـــفــــگـــاران
شـورابــه گـشــای چــشــمـه چــشــمصــفــرا شــکــن زبـــانــه خــشــم
دبــــــــاغ ادیــــــــم لــــــــاجــــــــوردیصـــبــــاغ خــــزان چــــهـــره زردی
از طــــلــــعــــت دلــــبـــــران طــــنــــازبــر طــلـعـت خــویـش بــرقـع انـداز
خــــارافــــکـــن راه ســــســــت رایـــانخـــارا کـــن ســـد تـــیـــز پـــایـــان
عـــصــــیـــان کـــاه جــــنـــایـــت آمـــرزاول گـــــیــــر نــــهــــایــــت آمــــرز
بـــگـــذشـــت ز حـــد جـــنــایــت مـــنتــا خــود چــه شــود نـهـایـت مــن
گــــر بـــــگــــدازی گــــنــــاهــــکـــــارمور بـــــــنــــــوازی امــــــیــــــدوارم
بـــــنــــگــــر بــــه امــــیــــدواری مــــنبــــگـــذر ز گـــنـــاهـــکـــاری مـــن
هــر چـــیــز کــه خـــواهــم از تـــو دارمویـن نـیـز کــه خــواهـم از تــو دارم
مـــــهـــــر کـــــهــــن مـــــرا نـــــوی دهدر خــواهـش خــود دلـی قــوی ده
روزی کـــــه قـــــوی نـــــهــــاد بـــــودمبــــیــــرون ز طــــریـــق داد بــــودم
کـارم نـه بــه وفــق عــقــل و دیـن بــودرویـم نــه بــه شــارع یـقــیـن بــود
و امــــروز کـــــه رو بـــــه ره نــــهــــادموز دل گــــره گــــنـــه گــــشــــادم
در دســـــت نــــمــــانــــد قــــوت کــــاروز پــــای بـــــرفــــت زور رفــــتــــار
بــر سـسـتــی و پــیـریـم بــبــخــشـایبـر عـجـز و فـقـیـریـم بــبــخـشـای
بــنـشـسـتــه بــه فـرق مـن سـفـیـدیبـــرفــیــســـت ز ابـــر نــاامــیــدی
زیــن بـــرف فـــســـرده گـــشـــت روزمزان آتـــــــش آه مــــــی فــــــروزم
هــر بــرف کــه بــر زمــیــن نــشــیــنــدبــهـر گــل و یـاســمـیـن نـشــیـنـد
زین بـرف کـه بـر گـلـم نشـسـتـه سـتبس خار که بـر دلم شکسته ست
خـــاری کــه شـــکـــســـت در دل مــنروزی کــــه بــــرآیـــد از گـــل مـــن
خــواهـم کـه کـنـد بــه سـویـت آهـنـگدر دامــن رحــمــتــت زنــد چــنــگ
بــاشـد بــه چـو مـن شـکـسـتــه رایـیزیــن چـــنــگ زدن رســد نــوایــی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج