زهـی بــه مــهـتــری انـدر ز مـهـتــران اولچــو از کـواکـب کـیـوان چــو از بــروج حــمـلکمال وصف تـو جـستـم خرد چـه گفت مرامــجــوی ثــانــی او چــون …
| زهـی بــه مــهـتــری انـدر ز مـهـتــران اول | چــو از کـواکـب کـیـوان چــو از بــروج حــمـل |
| کمال وصف تـو جـستـم خرد چـه گفت مرا | مــجــوی ثــانــی او چــون خــدای عــزوجــل |
| اگــر نــبـــودی اوصــاف تــو کــجــا هــرگــز | شــرف گـرفــتــی ارواح نـاطــقـه بــه مـحــل |
| شـب سـیاه ز رأیت چـو روز گشت سـپـید | که سنگ بـسـتـه ز لطفت چـو آب گردد حـل |
| فــروغ طــلـعــت تــو روشــنـایـی دل جــود | غــبــار مـرکــب تــو تــوتــیـای چــشــم امـل |
| ز بــنـدگـان تــو کـم نـفـع تــر ز خـدمـت تـو | نـبــاشــد ایـرا بــاشــد عـطـای تــو مـرســل |
| چـو ثــبــت کـردم نـام تــو در جـریـده مـدح | کـشـید کـلـکـم بـر نام هر کـه جـز تـو بـطـل |
| دمـاغ روح مـرا مـدح تــو غـذا و شـفـاسـت | وگـرنه کـی بـر می جـان ز گـونه گـونه عـلل |
| کـه گـاه انـشـا مـعـنی و لـفـظ مـدحـت تـو | بــه دسـت طـبــع بــرون آیـدی تـمـام عـمـل |
| خـبــر نـبـودی انـدیـشـه را کـه مـدحـت تـو | به مغز و کام دهد بوی مشک و طعم عسل |
| اگـر نـبــودی در گـوش طـبــع و خـاطـر مـن | شـکـوه فـضـل تــو هـنـگـام نـظـم لـاتــعـجـل |
| ز بـس قـوافـی جـزل و ز بـس معـانی بـکر | کـه گـاه نظـم شـود گـرد طـبـع من مـجـمـل |
| همی ندانم تـا چـون دهم سـخـن را نظـم | کــدام بــنـدم کــه در مــدح تــو بــه کــار اول |
| رود ز بــهـر مـدیـح تــو هـر دو جــنـسـی را | هـزار گــونــه خــصــومــت هـزار نــوع جــدل |
| اگـر مـیـانـه نـجــســتــی ز کــارهـا دانـش | که هر چـه بـگذشـت از اعتـدال شد مخـتـل |
| بـدان حـقیقت هر خدمتـی که ساخـتـمی | هــزار بــیــتــی بــودی یـک قــصــیــده اقــل |
| تــو را بــه تــازی از بــهـر آن ثــنــا نــکــنـم | که هسـت یک یک از آن نوع ناقـص و معـتـل |
| بـه مـجـلـس تـو ثـنـای مـن آن چـنـان بـاید | کـه از غـرایـب و بــدعــت بــدان زنـنـد مـثــل |
| عــزیـز بــودی نـزد تــو ایـن مـعــانـی بــکـر | اگـر نـبــودی ایـن لـفـظ هـای مـســتــعــمـل |
| بـه مـصـطـلـح همه الـفـاظ آن بـدل کـنمی | اگــر نـیـفــتــدی الـفــاظ را فــســاد و خــلـل |
| در آن هـمــی نـگــرم کآفــریـدگــار جــهـان | بــداشـت صـورت بــر جــای و روح کـرد بــدل |
| هـمـیـشـه تــا نـبــود خــاک را فـروغ اثــیـر | هـمــیـشــه تــا نــبــود مــاه را عــلــو زحــل |
| بـــه آب دولــت تــو رنــگ داده بـــاد وجــوه | بـه خـاک درگـه تـو سـرمـه کـرده بــاد مـقـل |
| به کام خویش رسم گر به من رسانی زود | بــرسـم هـر سـال آن حــرف آخـریـن جــمـل |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
